Της
σελίδας και της φωτιάς, του σπόρου και της μυλόπετρας,
τσεκούρια
κοφτερά και κομμένα μαλλιά-
Όλα
τα φυλάει ο Θεός· ειδικά όμως τα λόγια
της
συγχώρεσης και της αγάπης, που ο Λόγος ο δικός του
Σ’
αυτά χτυπά παλμός ήρεμος, κι αντηχεί των κοκάλων το τρίξιμο,
και
η σκαπάνη· ήρεμα και απόμακρα,
Αφού
η ζωή –μία, κι αυτά από τα χείλη τα θνητά
ακούγονται
πιο καθαρά απ’ ό,τι από την υπερκόσμια βάτο
Ψυχή
δοξασμένη, πέρα απ’ τον ωκεανό υποκλίνομαι,
γιατί
σ’ αυτά εσένα και μέρος της πλάσης βρήκα,
που
στην γενέθλια γη αποκοιμήθηκε, ευγνωμονόντας σε
π’
απέκτησε φωνή, δώρο στην κωφάλαλη Οικουμένη
Πηγή: Άννα Αχμάτοβα,
Ρέκβιεμ, Εισαγωγή-μετάφραση από τα Ρώσικα: Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, Επιμέλεια:
Ντίνα Σαμοθράκη, Εκδόσεις: Άρμος,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.