Μια φοβισμένη "Ντίβα" - Σωκράτους Δαιμόνιο

Τόσο καιρό...
τη σκιά σου φοβάσαι...
τα λόγια,τα τραγούδια σου
όλα τον φόβο στάζουν...

Και εγώ προσπαθώ οικεία να με νοιώσεις...
Κάπου κάπου αφήνεσαι...πάλι πίσω τραβιέσαι.

Απορώ...απορώ...
πως έχεις ακόμα καρδιά...
ποια φεγγάρια τις νύχτες σου
μιλούν για τη Φύση,
σε ποια λόγια πλυμμύρες
τον Έρωτα λες παρα-Φύση...

Υ.Γ:Με αντιφάσεις έμαθες να ζεις...
όχι αυτές των Σοφών...
αλλά αυτές των Φόβων...
Δειλή σε αποκαλώ...

Ο τάφος στο Ακρ Κάαρ - Έζρα Πάουντ

Είμαι η ψυχή σου , Νίκοπτις. Σε κοιτάζω

πέντε χιλιετίες τώρα και τα νεκρά σου μάτια

Δεν σάλεψαν, μήτε ποτέ ανταποκρίθηκαν στην επιθυμία μου

Και τα ελαφρά σου μέλη από όπου ξεπήδησα φλεγόμενη

Δεν καίνε πια με μένα ούτε με λάδι από κρόκο.

Δες , η φωτεινή χλόη έχει φυτρώσει στο προσκέφαλό σου

Και σε ασπάζεται με μύριες χορταρένιες γλώσσες

Όχι όμως και συ εμένα.

Κβαντική απαγόρευση - Νίκος Λυγερός

Κβαντική απαγόρευση
έπεσε πάνω μας
και κάναμε χρόνια
ν’ αντιληφθούμε
ότι ήμασταν
στάχτες φωτός
που δεν ξέχασαν
την προέλευσή τους
ακόμα και κάτω
από την ύπουλη πίεση,
κι αν δεν είπες τίποτα
δεν σημαίνει βέβαια
ότι αποδέχθηκες
το σύστημά τους,
όμως τώρα πρέπει
να κινηθείς επιτέλους
για να ζήσεις ελεύθερος
σαν εμάς.

Πότε θα μας ψάλλεις πάλι - Θεόδωρος Σάντας

Στη μνήμη του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη(1851-1911)

 

Πότε θα μας ψάλλεις πάλι

αχ φωνή του «Ραμπαγά»

τι στεγνή είν’η ζωή μας

και πικρή η σταλαματιά

Σαν το σκοτεινό τρυγόνι

σαν της μάνας την ποδιά

που τρυγάει την ανέχεια

να χορτάσει τα παιδιά

Οι ζητιάνοι - Βασίλης Δημητράκος

Αν και σακατεύονται μόνοι τους οι πιο πολλοί στις μέρες μας, κάνοντας επάγγελμα το κουσούρι τους, όλων τα μάτια στο τέλος ικευτεύουν με τον ίδιον τρόπο - τα χέρια τρέμουν στο πεζοδρόμιο, οι φωνές ραγισμένες προκαλούν - ποιον να ξεχωρίσεις;

Δεν έχω περιθώρια να κρίνω προθέσεις, βάζω το χέρι στην τσέπη χωρίς να ρίξω δεύτερη ματιά. Μπαστάρδεψα και γω, τόσον καιρό μέσα στα σκοτάδια, μπερδεύτηκα στο πάρε δώσε.



Πηγή

Απόσπασμα από το βιβλίο "H Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει" του Πάολο Κοέλο

Κοίταξε από το παράθυρο της μονής, που έβλεπε στη μικρή πλατεία της Λιουμπλιάνας. Αν δεν ξέρουν που βρίσκεται η Σλοβενία, η Λιουμπλιάνα θα αγγίζει τα όρια του μύθου, σκέφτηκε. Όπως η Ατλαντίδα ή η Λεμουρία ή οι χαμένες ηπείροι που κατακλύζουν τη φαντασία των ανθρώπων. Κανείς δε θα άρχιζε ένα άρθρο, σε κανένα μέρος του κόσμου, ρωτώντας που βρίσκεται το όρος Έβερεστ, ακόμη κι αν δεν είχε βρεθεί εκεί ποτέ. Και όμως, στην καρδιά της Ευρώπης, ο δημοσιογράφος ενός σημαντικού περιοδικού δεν ντρεπόταν να κάνει μια τέτοια ερώτηση, επειδή ήξερε ότι οι περισσότεροι αναγνώστες του αγνοούσαν που βρίσκεται η Σλοβενία. Πόσο μάλλον η Λιουμπλιάνα, η πρωτεύουσα της.

Ο αγαπημένος - Τζελαλεντίν Ρουμί

Το σώμα και το μηδέν - Τάκης Σινόπουλος

Ονειρο διπλωμένο στ΄ όνειρο
η μέρα στάχτη η νύχτα τίποτα
η πέτρα που σκοντάφτεις και ξυπνάς
σιγά σιγά τα βήματα σε πάνε ως τα βουνά
φεγγάρι ασύγκριτο
περνώντας των δασών τα αινίγματα
τις αίθουσες των δέντρων.

Ναι μοναξιά
κι ένα κορμί
γεμάτο με ησυχία και μηδέν.


Πηγή

Βόλτα στη βροχή - Έλενα Σιμόγλου

...Στάζει ο ουρανός...
...Στάζουν τα μάτια μου...
...Γκρίζα σύννεφα...
...Γκρίζα θλίψη...
...Κάτι πονάει απόψε...
Παίρνω το όνειρό μου απ’ το χέρι...
Κατάφορτο το μυαλό στιγμές που πρωταγωνιστείς...
Βόλτα στη βροχή...σεργιάνι στους μουσκεμένους δρόμους...

Η οργή της πεταλούδας - Ο δείμος του πολίτη

Μια πεταλούδα είν’ τ’ όνειρο

πολύχρωμο

μα μόλις ακουμπήσεις τα φτερά της

παύει να πετά,

ένας σελιδοδείκτης σε σελίδα αλμυρή

μιας θάλασσας ερωτήσεων κι αγωνιών

λυγμός που χάνεται

μαχαιριά η λησμονιά του στόχου

ναυάγια οι προσμονές…

Ξεκινώντας τη μέρα με μια διαπίστωση του Richard Bach...

Αν αγαπάς κάποιον άσ’ τον να φύγει!
Αν γυρίσει πίσω, είναι δικός σου!
Αν δεν γυρίσει, δεν ήταν ποτέ!

Κάλό σαββατοκύριακο!

Το παλιότερο σφράγισμα είναι 6.500 ετών!

Το αρχαιότερο σφράγισμα του κόσμου φαίνεται ότι ανακάλυψαν επιστήμονες σε κομμάτι ανθρώπινης γνάθου. Ερευνητές του Διεθνούς Κέντρου Θεωρητικής Φυσικής της Ιταλίας ανέλυσαν το δόντι ενός άντρα που είχε βρεθεί σε σπήλαιο κοντά στην Τεργέστη πριν από 100 χρόνια αλλά το συγκεκριμένο στοιχείο είχε περάσει απαρατήρητο. Οι επιστήμονες δεν είναι απόλυτα σίγουροι αν το σφράγισμα έγινε πριν από το θάνατο του ατόμου (οπότε πρόκειται για μια πανάρχαια περίπτωση οδοντιατρικής παρέμβασης) ή αν έγινε μετά τον θάνατό του για άλλους λόγους, όπως για κάποιο μεταθανάτιο τελετουργικό. Θεωρούν ωστόσο πιθανότερη την πρώτη εκδοχή.

Πάμπλο Νερούδα-Μ' αρέσει άμα σωπαίνεις

Joyce Mansour, Όλα τα βράδια

Όλα τα βράδια σαν είμαι μόνη
την αγάπη μου σου διηγούμαι
στραγγαλίζω ένα λουλούδι
η φωτιά αργοσβήνει
χωνεμένη από θλίψη.
Μες στον καθρέφτη που η σκιά μου αποκοιμιέται
κατοικούνε πεταλούδες.
Όλα τα βράδια σαν είμαι μόνη
μελετώ το μέλλον στων ετοιμοθάνατων
τα μάτια
την ανάσα μου ανακατώνω με της
κουκουβάγιας το αίμα
και με τους τρελούς μαζί η καρδιά μου
πιλαλάει κρεσέντο. 

*Τζόυς Μάνσουρ, 1928-1986.
**Μετάφραση Έκτωρ Κακναβάτος, “Κραυγές” (επιλογή), στον τόμο “…δεν άνθησαν ματαίως. Ανθολογία υπερρεαλισμού, (επιμ. Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου), Αθήνα, εκδ. Νεφέλη, 1980.

Το Κόσκινο

Τα ζόμπι του μετρό - Μέμου Σταματία

Τα ζόμπι του μετρό


 
Κάθε πρωί παίρνω το μετρό για να πάω στη δουλειά

Και κάθε μέρα απογοητεύομαι όλο και πιο πολύ

με τον κόσμο γύρω μου,για το πώς έχει καταντήσει.

Άνθρωποι σκυθρωποί,αγέλαστοι

που αν ακούσουν κάποιον να γελά ή να μιλά δυνατά,

τσατίζονται λες και η δική τους κατάσταση είναι φυσιολογική.

Μερικά αποφθέγματα και γνωμικά

Είμαστε ακόμα πολλοί - Ειρήνη Φραγκάκη

Σάπια τα πρόσωπα κι οι συνειδήσεις

σάπια τα όνειρα που θες να μου πουλήσεις.

Άνοιξες πόλεμο μα δεν θα νικήσεις

απόψε νικάω εγώ.

Λάσπη μου πέταξες μα εγώ σε πίστεψα

λάσπη τα λόγια σου και δεν γαλήνεψα.

Γυρνάω την πλάτη μου δεν θα νικήσεις

απόψε νικάω εγώ.

 

Την Ελλάδα μου θες να μου κλέψεις

την πατρίδα μου, μα δεν θ’ αντέξεις,

είμαστε ακόμα πολλοί.

Την Ελλάδα αν θέλεις να πάρεις

με τους Έλληνες δεν μπορείς να τα βάλεις,

Είμαστε ακόμα πολλοί.

Ματωμένη σκηνή - Άννα Α. Θεοδωρίδου

Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι - Κωστής Παλαμάς

Θέλω νὰ χτίσω ἕνα σπιτάκι
στὴ μοναξιὰ καὶ στὴ σιωπή.
Ξέρω μιὰ πράσινη ραχούλα...
Δὲ θὰ τὸ χτίσω ἐκεῖ.

Ξέρω στὴ χώρα τὴ μεγάλη
τὸν πλούσιο δρόμο τὸν πλατύ,
μὲ τὰ παλάτια καὶ τοὺς κήπους...
Δὲ θὰ τὸ χτίσω ἐκεῖ.

Κοσμοκάρτα στιγμή- Ζερδεβάς Ανδρέας

Κοσμοκάρτα στιγμή

Κόσμε,
έχεις φλέβα
από αίμα κι εσύ
στην ακτίνα σου,
δεν μπορεί·
κι όσες πείρες
σου έστειλε αυτή,
σε κάθε στροφή,
τη στιγμή μόνο κράτα.

Μέσα της,
βάτα οι ψυχές
κόσμε στερνέ
να έρθουν σε σένα,
τη σειρά καρτεράνε
και καθότι πεινάνε
για φως,
σε Εσέ αλυχτάνε
στα πόδια Σου εμπρός,
Θεέ το που πάνε...

Ανυπαρξία - Ευθυμίου Ματίνα

ΞΗΜΕΡΩΣΕ

ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ

ΓΕΜΑΤΗ ΘΛΙΨΗ, ΜΟΝΑΞΙΑ

ΚΙ Η ΠΑΓΩΝΙΑ

ΑΝΗΜΠΟΡΗ ΝΑ ΦΥΓΕΙ

ΑΠ'ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ,

ΨΥΧΗ ΜΟΥ

ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ

ΚΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ

ΤΟΣΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ,

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΦΩΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ

ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ

ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΑΓΑΠΗΣΑ

ΓΙΑΤΙ Μ'ΑΥΤΗ ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΖΩ.

Έλα αγάπη μου να πάμε - Θεόδωρος Σάντας

Στη ζωή του κόσμου

λίγο φως σου δος μου

μη με αρνηθείς.

Κι αν στις ράγες πάνω

τα όνειρά μου κάνω

να μη φοβηθείς.

Ξεκινώντας την μέρα με υπομονή...

Η υπομονή είναι πικρή, αλλά ο καρπός της είναι γλυκός.

Ζαν-Ζακ Ρουσσώ

Καλημέρα φίλοι.... Να έχετε μια τέλεια ημέρα.

Εκπληκτικές υποθαλάσσιες φωτογραφίες

Από το διαγωνισμό υποθαλάσσιας φωτογραφίας 2011 που φιλοξενήθηκε στο πανεπιστήμιο του Μαϊάμι. Στο διαγωνισμό έλαβαν μέρος φωτογράφοι από 20 χωρες με περισσότερες από 600 φωτογραφίες.

Καταστροφή - Άγγελος Φέτσης

Eρωτεύονται τις
ελλείψεις τους,
τις λατρεύουν

αυτά που ποτέ δεν είδαν
ή δεν έζησαν

κι ύστερα απελπισμένοι
τρέχουν ουρλιάζοντας
με τα χέρια υψωμένα
για βοήθεια

41 χρόνια σήμερα από το θάνατο του Γιώργου Σεφέρη...

Μιλούσες για πράγματα


Μιλούσες για πράγματα που δεν τα βλεπαν
κι αυτοὶ γελούσαν.

Όμως να λάμνεις στο σκοτεινό ποταμό
πάνω νερά·
να πηγαίνεις στον αγνοημένο δρόμο
στα τυφλά, πεισματάρης
και να γυρεύεις λόγια ριζωμένα
σαν το πολύροζο λιόδεντρο -
άφησε κι ας γελούν.
Και να ποθείς να κατοικήσει κι ὁ άλλος κόσμος
στη σημερινή πνιγερή μοναξιά
στ’ αφανισμένο τούτο παρόν -
άφησε τους.

Ὁ θαλασσινός άνεμος κι ἡ δροσιά της αυγής
υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανένας.

Το γράμμα Μ (σημάδι προδομένο...) - Σωκράτους Δαιμόνιο

Γυρέυεις με παιχνίδια του δημοτικού
να σαγηνέψεις τον Σωκράτη...
πως πίστεψες Ψυχή αυτό πως θα το
καταφέρεις...?
Μην απορείς τη γύμνια σου
στα μέτρα σου θα φέρεις...?

Λες δεν με υποτιμάς

μα άλλα οι πράξεις δείχνουν
και τα λόγια,
υπόκεισαι σε αντιφάσεις...

Διαγωνισμοί

Στο ιστολόγιο μας έχουν γίνει ήδη 4 διαγωνισμοί με 4 τυχερούς αναγνώστες να κερδίζουν βιβλία, ποιητικές συλλογές ακόμα και πανέμορφα παιδικά μυθιστορήματα.
Η συμμετοχή του κόσμου στους διαγωνισμούς μας ήταν τεράστια και ξεπερνούσε ακόμα και αυτά που είχαμε φανταστεί.

Μη χάσετε σύντομα τον νέο μας διαγωνισμό που θα έχει 1 ή και περισσότερους νικητές. Θα γίνει σχετική ενημέρωση άμεσα.

Συνεντεύξεις

Το ιστολόγιο μας έχει φιλοξενήσει, μέσα από πολύ ωραίες συζητήσεις- συνεντεύξεις, καταξιωμένους ποιητές και συγγραφείς.
Φυσικά δεν σταματάμε εδώ. Μια νέα συνέντευξη έρχεται με ένα συγγραφέα- ποιητή που εσείς οι ίδιοι μας ζητήσατε να σας τον γνωρίσουμε ακόμα καλύτερα.

Δείτε τις συνεντεύξεις:

- Η Στέβη Σαμέλη στο '' Ποίηση και Λογοτεχνία''... Μια πολύ όμορφη συνέντευξη.

- Η Ασημίνα Ξηρογιάννη σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ''Ποίηση και Λογοτεχνία''.

Χαρταετός - Sotiris Kanell

Τον έφερε !!!
Δικό της δημιούργημα.
Έβαλε όλη της την τέχνη.
Πήρε από τις καλαμιές λεπτά γερά καλάμια και έφτιαξε τις μάνες.
Μίλησε μυστικά με τα σύννεφα και τις χάρισαν τα χρώματά τους την ώρα του δειλινού.
Έκανε “ματάκια” στα λιβάδια και της δώρισαν το πιο όμορφα κομμάτια από το χαλί τους· μ’ αυτά χρωμάτισε τα άσπρα της χαρτιά.
Οι φίλοι της οι μεταξοσκώληκες, της χάρισαν την πιο φίνα και λεπτή μεταξένια κλωστή τους, για να φτιάξει τον σπάγκο.
Ζύγιασε τις μάνες νάναι ίδιο παντού το πάχος τους, τις έδεσε στη μέση με την μεταξένια την κλωστή της και τις άνοιξε στα έξι ίσα τρίγωνά τους.
Πέρασε γύρω από τις μάνες τη κλωστή και με επιδέξιες κινήσεις τάνυσε τις περιμετρικές κλωστές να γίνουν σαν περίγραμμα αστεριού.
Οι χρωματισμένες κόλλες έτοιμες πήραν την θέση τους και φτιάξανε το όμορφο αστέρι.. Και η ουρά έτοιμη και αυτή. Και τα ζύγια.

Ποίηση και φιλοσοφία (άρθρο του Γιώργου Μπλάνα)

Πριν από αρκετό καιρό, στο τέλος μιας φιλολογικής εκδήλωσης, από τις μετρημένες στα δάχτυλα τού ενός χεριού που παρακολουθώ κάθε χρόνο –όχι ασφαλώς επειδή πιστεύω πως ο συγγραφέας πρέπει να είναι ένας απομονωμένος άνθρωπος, χωρίς κοινωνικές σχέσεις με τους ομότεχνούς του, ούτε γιατί θέλγομαι με οποιονδήποτε τρόπο από την εφηβική νοοτροπία που συνυπολογίζει στην καλλιτεχνική αξία τη ζωή του συγγραφέα– άκουσα να τίθεται για μιά ακόμη φορά, από το ακροατήριο, το ερώτημα: “ποιά είναι η σχέση της ποίησης και της φιλοσοφίας”;

Ποίηση τέλος - Ασημίνα Ξηρογιάννη

Οι λέξεις που δεν με ταξίδεψαν
Οι λέξεις που περίσσευαν
Οι ποιητές που τους ταξίδευαν άλλοι -κι ας μην ήταν ποιητές-
Η στείρα επανάληψη εννοιών,τρόπων,συνδυασμών-για την ασφάλεια ρε γαμώτο-
Ποίηση τέλος
Οι μη ποιητές
Που άλλος Καβάφης δεν θα υπάρξει

Κρισναμούρτι- Νοημοσύνη

Το στερνό παραμύθι - Λάμπρος Πορφύρας

Πῆραν στρατὶ στρατὶ τὸ μονοπάτι
βασιλοποῦλες καὶ καλοκυράδες,
ἀπ᾿ τὶς ξένες χῶρες βασιλιᾶδες
καὶ καβαλλάρηδες ἀπάνω στ᾿ ἄτι.

Καὶ γύρω στῆς γιαγιᾶς μου τὸ κρεβάτι,
ἀνάμεσα ἀπὸ δυὸ χλωμὲς λαμπάδες,
περνούσανε καὶ σὰν τραγουδιστάδες
τῆς τραγουδοῦσαν-ποιὸς τὸ ξέρει-κάτι.

Κανεὶς γιὰ τῆς γιαγιᾶς μου τὴν ἀγάπη,
δὲ σκότωσε τὸ Δράκο ἢ τὸν Ἀράπη
καὶ νὰ τῆς φέρει ἀθάνατο νερό.

Ἡ μάννα μου εἶχε γονατίσει κάτου
μ᾿ ἀπάνω -μιὰ φορὰ κι ἕναν καιρὸ-
ὁ Ἀρχάγγελος χτυποῦσε τὰ φτερά του.



Πηγή

Δεν είχα τόλμη - Δήμητρα Σαντά

Δεν είχα τόλμη στην ψυχή

Μόναχα αποκοτιά

και όρθωνα φραγμούς σ’ εκείνο το αηδόνι που ήθελε τραγούδια βάλσαμα

γύρω του να σκορπά

Μάτωναν τα δειλινά από δάκρυα που έπεφταν πάνω στα όνειρα μου

Αυτά που στα ουράνια με έστελναν σε κόσμους  αραχνούφαντους, 

σε κόσμους με γιασεμιά φτιασιδωμένους

 

Στις όχθες του ποταμού - Νίκος Λυγερός

Στις όχθες του ποταμού
ανακαλύψαμε το αίνιγμα
που αλλάζει τη ροή
του παράξενου νερού
δίπλα στο καράβι
το ακίνητο με το οποίο
διασχίσαμε τη νύχτα
για να δούμε τα άστρα
με τα δυό μας χείλη,

Ξεκινώντας τη μέρα με ένα ρητό του Άλμπερτ Αϊνστάιν

Τα καθαρά Μαθηματικά είναι, κατά κάποιο τρόπο, η ποίηση των λογικών ιδεών.

Καλημέρα σας!

Καληνύχτα με ένα αξέχαστο τραγούδι του Michael Bolton...

Διάφανος Ορέστης - Αναστασία Γκίτση

Διάφανη απόψε η πόλη
λες και υπάρχει μόνο στο μυαλό μας,
μας τραβάει σ’ ερέβη και
λήθαργους οιστρικούς, θυμίζουν
κάτι ξεχασμένους μύθους που γίναν
τραγωδίες.
Και η Κλυταιμνήστρα επιμένει
ακόμη να φοβάται τον Ορέστη
που διάφανος τριγυρνάει
με πρώιμες ενοχές στην άδεια
από αγάπη πόλη.



Πηγή: http://www.anastasiagkitsi.com/

Τα πρωτοβρόχια - Γεώργιος Δροσίνης

Μὲ τὰ πρωτοβρόχια θἄρθουν τὰ μηνύματα
τοῦ χειμώνα: τὸ ποτάμι θὰ θολώσει,
θὰ τριζοβολοῦν ξερὰ τὰ πλατανόφυλλα
θὰ κρυώσει ἡ νύχτα καὶ θὰ μεγαλώσει.

Θὰ δροσοσταλάζουν κόκκινα τὰ κούμαρα,
κυκλαμιὲς θ᾿ ἀνθοῦν στὸ χῶμα ταίρια ταίρια,
θὰ καπνίζουν σφαλιστὰ τὰ χωριατόσπιτα
καὶ θ᾿ ἀρχίσουν τὰ σπιτιάτικα νυχτέρια.

Προφήτες - Κιχέμ

Προφήτες,
της πρώτης Ύλης τα παιδιά. 
Πιάστε το ακατέργαστο, 
το καθαρό,
προφήτες!
Και πλάστε. 
Προφήτες 
του λόγου,
της μουσικής,

της ζωγραφιάς,
σπείρτε προφήτες,
σπείρτε Φώς. 

Διαφημιστείτε στο μπλογκ μας

Θέλεις να προωθήσεις την επιχείρηση, το έργο σου ή κάτι άλλο μέσω μιας στοχευμένης διαφήμισης με πολύ καλά αποτελέσματα απευθυνόμενος σε ένα συγκεκριμένο ποιοτικό κοινό;

Τότε στείλε μας απλά ένα mail και είμαστε σε θέση να συζητήσουμε ό,τι θέλεις και να απαντήσουμε σε τυχόν απορίες σου.

Ευχαριστούμε πολύ.

Οι Υπηρεσίες μας

Πέρα από τα λογοτεχνικά θέματα που παρουσιάζονται στο ιστολόγιο μας έχουμε και την χαρά αλλά και την δυνατότητα να προσφέρουμε κάποιες υπηρεσίες οι οποίες έχουν άμεση σχέση με την προώθηση της σύγχρονης λογοτεχνίας. Δείτε τις υπηρεσίες μας: 

- Δημοσίευση έργων των αναγνωστών (ποιήματα, αποσπάσματα από μυθιστορήματα, νουβέλες κτλ)

- Δημοσίευση σχολίων και απόψεων με τη μορφή άρθρων των αναγνωστών σχετικών με την λογοτεχνία.

- Διαγωνισμοί

- Παρουσίαση εκδηλώσεων ( όπως ποιητικών βραδιών, ποιητικών διαγωνισμών κ.α) ή βιβλιοπαρουσιάσεων.

- Σύνταξη και δημιουργία βιογραφιών ποιητών που δεν υπάρχουν στο διαδίκτυο.

- Συνεντεύξεις
- Προτάσεις μας για βιβλία που μπορείτε να διαβάσετε.

- Προώθηση αγαθών(βιβλία, ποιητικές συλλογές κ.α), υπηρεσιών (βιβλιοπωλεία, εκδοτικούς οίκους κ.α) και ό,τι θέλει ο καθένας να προωθήσει μέσω του blog μας. Η τελευταία μας υπηρεσία είναι η μόνη που γίνεται με την οικονομική στήριξη προς το μπλογκ μας.

Η λίστα με τις υπηρεσίες μας συνεχώς αναβαθμίζεται. Όποιος φίλος- αναγνώστης έχει μια ιδέα για κάποια υπηρεσία που εμείς δεν την έχουμε γράψει θα ήταν τιμή μας να την μοιραστεί μαζί μας.

Επικοινωνία εδώ

Είμαι ένα πλάσμα - Τζουζέπε Ουνγκαρέτι (μτφ. Σπύρος Δόικας)

Σαν αυτή την πέτρα
του Σαν Μικέλε
τόσο κρύα
τόσο σκληρή
τόσο άνυδρη
τόσο δύστηκτη
τόσο ολοκληρωτικά
άψυχη

Σαν αυτή την πέτρα
είν’ ο αθώρητος
θρήνος μου

Ζώντας
ξεπληρώνεται
ο θάνατος.


Πηγή

Απόσπασμα από τη "φάρμα των ζώων" του Τζωρτζ Όργουελ

Την τρίτη Κυριακή μετά το διωγμό του Σνόουμπωλ, τα ζώα άκουσαν μ' έκπληξη τον Ναπολέοντα ν' αναγγέλει ότι τελικά ο ανεμόμυλος θα χτιστεί. Δεν έδωσε εξηγήσεις για την αλλαγή της απόφασής του, αλλά απλώς προειδοποίησε τα ζώα ότι αυτό το πρόσθετο έργο σήμαινε εξαιρετικά σκληρή δουλειά. Μπορεί ακόμα να χρειαζόταν να μειωθούν οι μερίδες στο συσσίτιο. Όλα τα σχέδια, πάντως, ήταν έτοιμα, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Τις τρεις τελευταίες εβδομάδες, τα είχε επεξεργαστεί ειδική επιτροπή γουρουνιών. Το χτίσιμο του ανεμόμυλου, με διάφορες άλλες βελτιώσεις, θα τους έπαιρνε δύο χρόνια.

Επίδειξη - Έφη Φιλίππου

Αίμα δεν έχω...

Φαρμάκι χτυπημένο με σύρμα
κυλάει στη φλέβα μου!

Τα νεύρα μου

Σιδερένια ελάσματα.

Δεν σ' αγάπησα!
Φτωχό δώρο σε πρόσφερα
στον εαυτό μου.
Και δεν σε ρώτησα!

Φεγγάρι από μπακίρι,
και σε κρέμασα
στο νυχτωμένο μου ουρανό.

Έτσι για επίδειξη...
Κι ήσουνα ήλιος

Ποίημα της Έφης Φιλίππου βραβευμένο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό ποίησης στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης το 1980

Οι τρεις δράκοι

Τα αντικλείδια - Γιώργος Παυλόπουλος

Ἡ Ποίηση εἶναι μία πόρτα ἀνοιχτή.
Πολλοὶ κοιτάζουν μέσα χωρὶς νὰ βλέπουν
τίποτα καὶ προσπερνοῦνε. Ὅμως μερικοὶ
κάτι βλέπουν, τὸ μάτι τους ἁρπάζει κάτι
καὶ μαγεμένοι πηγαίνουνε νὰ μποῦν.
Ἡ πόρτα τότε κλείνει. Χτυπᾶνε μὰ κανεὶς
δὲν τοὺς ἀνοίγει. Ψάχνουνε γιὰ τὸ κλειδί.
Κανεὶς δὲν ξέρει ποιὸς τὸ ἔχει. Ἀκόμη
καὶ τὴ ζωή τους κάποτε χαλᾶνε μάταια
γυρεύοντας τὸ μυστικὸ νὰ τὴν ἀνοίξουν.
Φτιάχνουν ἀντικλείδια. Προσπαθοῦν.
Ἡ πόρτα δὲν ἀνοίγει πιά. Δὲν ἄνοιξε ποτὲ
γιὰ ὅσους μπόρεσαν νὰ ἰδοῦν στὸ βάθος.
Ἴσως τὰ ποιήματα ποὺ γράφτηκαν
ἀπὸ τότε ποὺ ὑπάρχει ὁ κόσμος
εἶναι μία ἀτέλειωτη ἀρμαθιὰ ἀντικλείδια
γιὰ ν᾿ ἀνοίξουμε τὴν πόρτα τῆς Ποίησης.

Μὰ ἡ Ποίηση εἶναι μία πόρτα ἀνοιχτή.




Πηγή

Σκέψη φυλακή - Word Chimes

Κολλώδης ουσία… 
Μια αίσθηση γλυκιά σαν αμαρτία
Κι όλο κάνω να ξεφύγω
Μα του μυαλού μου το αδιέξοδο ανοίγω

Και πλέκω, πλέκω τον ιστό
Να γεμίσω του εαυτού μου το κενό
Με χέρια ελεύθερα πηγαίνω
Μα με σκέψη φυλακή να παραμένω

ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΔΕ ΓΝΩΡΙΣΕΣ- Θεόδωρος Σαντάς

ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΔΕ ΓΝΩΡΙΣΕΣ

 

Κορίτσι που δε γνώρισες ,του έρωτα τα χείλη

πιες απ’ του ανέμου τη βροχή, το κόκκινο σταφύλι.

Κι έβγα στο παραθύρι σου, με το χαμόγελό σου

να δεις ,θα βρεις απέναντι ,το φτερωτό θεό σου.

 

 

Κόψε απ’το δυόσμο τον ανθό κι απ’ τον βασιλικό σου

δύο κλωνάρια πράσινα  και  κάν’ τα  φυλαχτό σου.

Να περπατάς μες στη νυχτιά, χωρίς να σε φοβίζει

και την αχλή του ονείρου σου, η αυγή να τη ροδίζει.

 

Κορίτσι που δε γνώρισες ,τα ολόγιομα φεγγάρια

να  φέγγουν και να τραγουδούν, όμορφα μες στα βράδια.

δέσε  σε κόκκινη κλωστή ,καημούς  του παραδείσου

κι έλα μες στην αγκάλη μου, κι ανάλαφρα κοιμήσου.

 

Θεόδωρος Σαντάς,θεσσαλονίκη,17-9-2012

Ξεκινώντας τη μέρα με ένα ρητό του Τσέζαρε Παβέζε...

Αποκτούμε όλα τα πράγματα που θέλουμε, όταν δεν τα θέλουμε πια.

Καλημέρα!!!

Εντυπωσιακά ρυμοτομημένες πόλεις

Αεροφωτογραφίες από οικοδομικά συγκροτήματα αστικών κέντρων στις Ηνωμένες Πολιτείες, με εντυπωσιακή ρυμοτομία. Τα κτήρια είναι χτισμένα με απόλυτα συμμετρικό τρόπο παρέχοντας στους κατοίκους άμεση πρόσβαση στις οδικές αρτηρίες και επομένως στις υπηρεσίες.
Προφανώς είναι πόλεις σχεδιασμένες από μηδενική βάση με κριτήριο τη βέλτιστη εξυπηρέτηση των κατοίκων. Βέβαια δεν παύουν να είναι σχετικά μονότονες καθώς η μορφή του αστικού περιβάλλοντος είναι πανομοιότυπη σε κάθε σημείο.
Eden Prairie, Φλόριντα

Ο Γιώργος Χρονάς στον Νίκο Γκάτσο

Ο ποταμός ο Λούσιος

Στον Νίκο Γκάτσο

Ο ποταμός ο Λούσιος είναι αυτός
από το βουνό εδώ παίρνει το νερό του
Κανείς δεν τόνε ξέρει
κανείς δεν τόνε βλέπει
Λίγο περνάει από πέτρες
από χωράφια περνάει
Κάτι όμορφα άλογα, κάτι ελεύθερα πουλιά
ξεδιψάνε στο νερό του•
μετά πέφτει στον αρχαίο Αλφειό.
Μόνο ή μεγάλη θάλασσα που τονε δέχεται
σωπαίνει στο χαμό του.


από το βιβλίο Γιώργος Χρονάς: Αρχαία Βρέφη
(συλλογή: Οι λάμπες)
εκδ. Άκμων, 1980

Ποίημα για σένα

ΘΆΛΑΣΣΑ, Κώστας Καρυωτάκης

Όμως τα στήθια που τα ταράζει κάποιο

θανάσιμο πάθος, δε θα γαληνέψουν.

Τα σύννεφα τα γιγάντικα φαντάζουν κι ασημένια

στο μολυβένιο ουρανό

σαν τα χτυπά του ήλιου το φως' σαν τα χτυπά ο αγέρας

φεύγουνε πίσω απ' το βουνό.

Κι είναι θερίο η θάλασσα. Το παρδαλό της χρώμα

δίνει της - μπλάβο εκεί μακρυά, 

πιο δώθε ανοιχτοπράσινο κι ακόμα δώθε γκρίζο-

κάποια παράξενη θωριά.

Τα κύματα τα πράσινα, τα γκρίζα και τα μπλάβα,

πέρα, απ' του πελάου τα φαρδιά,

τα φέρνει ρήγας ο βοριάς, μπατσίζουνε τα βράχια,

μπατσίζουνε την αμμουδιά.

Τις βάρκες τις ψαρόβαρκες ο φόβος κυβερνήτης

μες στο λιμάνι τις κρατεί'

μα η σκέψη μου όλο σέρνεται στα γαλανά τα πλάτια

μ' ένα χρυσόνειρο δετή.

Σα γλάρος μαυροφτέρουγος πετά η ψυχή μου, σμίγει

με την ψυχούλα του νερού

και τήνε πάει ο άνεμος και τήνε πάει το κύμα

κι είναι παιχνίδι του καιρού.

Κι ενώ πονώ τον πόνο σου και πάω προς το βυθό σου

και χάνομαι με τον αφρό,

ύστερα, στο γαλήνεμα, την ηλιακή χαρά σου,

θάλασσα, δεν θαν τη χαρώ. 

                         Κ. Γ. Καρυωτάκης

                        Ο πόνος των πραγμάτων 

Πηγή

Λιαντίνης - "Ζωντανοί" και "πεθαμένοι" ποιητές.

Ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός μας...

Με χαρά μπορούμε να σας ανακοινώσουμε ότι η κλήρωση έγινε και η νικήτρια του τέταρτου διαγωνισμού μας είναι η κ. Παναγιώτα Μαλισόβα.


Σας ευχαριστούμε πολύ όλους για τις αθρόες συμμετοχές σας, θα ακολουθήσουν κι άλλοι διαγωνισμοί στο προσεχές μέλλον.


Ευχαριστούμε και την κ. Μαρούλλα Πανάγου που μπήκε στον κόπο να μας  στείλει το βιβλίο από τη μακρινή Ν. Αφρική!


 

Ποιητική - Μανώλης Αναγνωστάκης

Όταν ένας ποιητής ενοχλεί το παγκόσμιο σύστημα...

Τις έντονες αντιδράσεις του κράτους του Ισραήλ και του Παγκόσμιου Σιωνισμού προκάλεσε το ποίημα που ο βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας Γερμανός συγγραφέας Γκύντερ Γκρας, δημοσίευσε στις 4 Απριλίου σε Γερμανική εφημερίδα, καθώς αναφέρει στο ποίημά του ότι δεν υπάρχουν πυρηνικά στο Ιράν και ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ισραήλ και όχι του Ιράν είναι που θέτει σε κίνδυνο την «παγκόσμια ειρήνη».....

Η κυβέρνηση του Ισραήλ αντέδρασε άμεσα, κηρύσσοντας τον Γκρας «ανεπιθύμητο στο Ισραήλ» και απαιτώντας να του αφαιρεθεί το Νόμπελ Λογοτεχνίας - κάτι το οποίο η Σουηδική ακαδημία φυσικά αρνήθηκε. Ο δε Εβραίος ποιητής Itamar Yaoz-Kest, που μάλιστα ...εμφανίζεται ως «επιζών» του «Ολοκαυτώματος», ανέλαβε να απαντήσει με δικό του ποίημα στον Γκρας, υποστηρίζοντας τις εβραϊκές θέσεις περί της «επιλογής Σαμψών». Ο Σαμψών είμαι μυθολογικός «ήρωας» του Ιουδαϊσμού...

Επιγράφεται πορεία - Αναγνώστης Κωνσταντινίδης

Όμηρος της φαντασίας και εσχάτης προδοσίας
ανεμόπτερο αγγέλων
ευαπόδεικτος πτυέλων
άπορος μνησικακίας στέλεχος της ανταρσίας
που ξεσπά στα σωθικά ανοχύρωτη δρομέων
και στυγνών επιδρομέων
είναι ανταρσία δράσης είναι πρόωρος κραυγή

με απόγνωση που έχει στα κατάβαθα πληγή.

Όμηρος επαναστάτης λεπτομερειών αντάρτης
πνιγηρός ημεροδείκτης
είρωνας μνημονοδείκτης
βγαίνει πρώτος με σειρά ένοχος συμπαραστάτης
βγάζει φλόγες από μέσα κατακαίγει ερπετά
που συρρέουν στο μετά
πριν λαλούσανε αλλιώς τώρα κρίνουν ακριβώς
λες και ξέρουνε το τι, γιατί έγινε και πως.