Ανδρέας Εμπειρίκος - Στροφές Στροφάλων

Οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων του Λιούις Κάρολ

Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων δεν χρειάζεται συστάσεις. Επειδή όμως αυτή την περίοδο καταπιάνομαι με τα κλασικά παραμύθια, δε μπορώ να μην πω τους λόγους για τους οποίους τούτο το εξαιρετικό και ευφάνταστο ανάγνωσμα είναι α) το ομορφότερο παραμύθι που έχω διαβάσει ποτέ β) είναι παραμύθι για όλες τις ηλικίες. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα 1865 και μέχρι πρόσφατα αποτέλεσε το καλύτερο βιβλίο στο είδος του. Το θέμα του είναι απλό, η αφήγησή του κινείται στο χρόνο (έναν ου χρόνο) και στον τόπο (έναν ου τόπο) σε έναν φαντασιακό κόσμο με πολλές αλληγορικές εικόνες...

Ο χρόνος είναι μαζί μας- Νίκος Λυγερός (έργα αναγνωστών)

Ο χρόνος είναι μαζί μας!

Ποιός το πιστεύει πραγματικά
στην κοινωνία της λήθης 
όπου υπάρχει μόνο το παρόν;

Απλά κανένας!

Πρέπει ν’ ανήκει κανείς
στην Ανθρωπότητα
για να το αποδεχτεί.

Ποιος θα είναι μαζί του;

Περπατώντας- Νικόλαος Συρράκος (έργα αναγνωστών)

Περπατώντας

Άνεμος εσηκώθηκε, πλημμύρισε την πόλη

ολόγυρά μου άνθρωποι με βιάση βηματίζουν

τα πανωφόρια που φορούν σφίγγουν και συνεχίζουν

ελπίζοντας να μην τους βρει τ’ αέρινο το βόλι.

Ανάμεσά τους περπατώ, ξένος μέσα σε ξένους

με θράσος και αναίδεια οπλίζω την ματιά μου

βλέπω διαβάτες να περνούν, ψυχρά καλοντυμένους

στου αγέρα το τραγούδισμα χορεύουν τα μαλλιά μου...

Αυτός που αγαπώ - Μπέρτολτ Μπρεχτ

Αυτός που αγαπώ
μου είπε ότι με χρειάζεται.
Γι΄ αυτό, προσέχω τον εαυτό μου
βαδίζω με προφύλαξη
και φοβάμαι κάθε στάλα βροχής
μηδά και με σκοτώσει. 

O Γιάννης Ρίτσος διαβάζει τον "Επίλογο"

Όνειρο-Μαρία Πολυδούρη

Ἄνθη μάζευα γιὰ σένα
στὸ βουνὸ ποὺ τριγυρνοῦσα.
Χίλια ἀγκάθια τὸ καθένα
κι᾿ ὅπως τἄσφιγγα πονοῦσα.

Νὰ περάσης καρτεροῦσα
στὸ βορηὰ τὸν παγωμένο
καὶ τὸ δῶρο μου κρατοῦσα
μὲ λαχτάρα φυλαγμένο

Διάφορες αποφθεγματικές φράσεις του Ν.Καζατζάκη από τα έργα του.

 Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν' αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα.
• Να 'σαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η ευχαρίστηση.
• Νίκησε το στερνό, τον πιο μεγάλο πειρασμό, την ελπίδα. Τούτο είναι το τρίτο χρέος.
• Πειθαρχία, να η ανώτατη αρετή.
• Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν'αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου. Να πεθαίνεις και να λες: Θάνατος δεν υπάρχει!
• Σα να 'ναι όλη η ζωή ετούτη τ' ορατό αιώνιο κυνήγι ενός αόρατου Γαμπρού, που κυνηγάει από κορμί σε κορμί την αιωνιότητα, την αδάμαστη Νύφη.
• Τι θα πει ευτυχία; Να ζεις όλες τις δυστυχίες.
• Τι θα πει φως; Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια.
• Αλίμονο σε όποιον ζει στην έρημο και θυμάται του κόσμου.

Ποιήματα της Σαπφούς σε μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη.

                                                            1. Κέλομαι σε Γογγύλα

Σε φωνάζω Γογγύλα 

Φανερώσου πάλι κοντά μου 

Το χιτώνα τον άσπρο σαν το γάλα όταν φοράς, 

νά 'ξερες τους πόθους που σε τριγυρίζουν 

όμορφη, και πώς χαίρομαι που δεν είμαι εγώ, 

μα η ίδια η Αφροδίτη που σε μαλώνει.

2. Ατθίδα

Σαν άνεμος μου τίναξε ο έρωτας τη σκέψη 

σαν άνεμος που σε βουνό βελανιδιές λυγάει. 

'Ηρθες, καλά που έκανες, που τόσο σε ζητούσα 

δρόσισες την ψυχούλα μου, που έκαιγε ο πόθος. 

Ο βασιλιάς ριχάρδος ο Β (μονόλογος) - William Shakespeare

Ζήσης Σκάρος- Ο λύκος δεν διαλέγει

Γεννήθηκε το 1917 στο χωριό Κανάλια του νομού Καρδίτσας. Έβγαλε το Γυμνάσιο στην Καρδίτσα και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Κατά τη διάρκεια της κατοχής πιάστηκε από τους ναζήδες και κλείστηκε στο στρατόπεδο του Χαϊδαριού. Από κει μεταφέρθηκε στις κλούβες των τρένων και κρατήθηκε ως την απελευθέρωση. Το 1938 έβγαλε τη νουβέλα «Ο Καταράχτης» (Γεράκια της Πίνδου) εμπνευσμένη απ’ τη ζωή της ορεινής Θεσσαλίας και το 1942, τη συλλογή διηγημάτων «Η Χαραυγή». Απ’ την ομηρία του στις κλούβες έγραψε το 1946 το χρονικό «Οι Κλούβες». Άλλα έργα του Ζήση Σκάρου είναι: «Το Φλογισμένο Βουνό», 1954, ονειρόδραμα, «Το ταξίδι της Φιλίας», 1956, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, «Ανοιχτοί Ουρανοί», 1958, «Οι Ρίζες του Ποταμού», 1960, μυθιστόρημα, «Το Κορίτσι με το Σαντούρι», 1936, διηγήματα.

 Διαβάστε το έργο του...

Στείλτε μας τα δικά σας έργα για δημοσίευση

Η σελίδα μας δίνει τη δυνατότητα σε όποιον από τους αναγνώστες επιθυμεί, να μας στείλει τα δικά του δημιουργήματα (ποιήματα, δοκίμια κτλ) για να τα δημοσιεύσουμε.

Επίσης μπορείτε να κάνετε τη δική σας πρόταση βιβλίου ή να προτείνετε κάποιο ωραίο video. 

Όλα τα σχόλια είναι δεκτά. Οι απόψεις σας, οι κριτικές σας και οι ιδέες σας θα μας κάνουν καλύτερους.

Πολ Βερλαίν σε μετάφραση Τέλου Άγρα

ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

Η δύση άφηνε τις ύστατες αχτίδες

κι ο άνεμος τα χλωμά τα νούφαρα κινούσε,

τ' ανοιχτά νούφαρα, μέσα από τα καλάμια

θλιβερά γυάλιζαν στο άτρεμο κύμα απάνω.

Μόνος πλανιόμουνα, σέρνοντας την πληγή μου

μέσα από τις ιτιές, μπρος στων νερών το μάκρος,

που η πάχνη η άπλαστη όμοιαζε μεγάλο

φάντασμα άσπρο σαν το χιόνι, απελπισμένο,

Καλημέρα με ένα διαφορετικό βίντεο από αυτά που συνηθίζουμε.

Δείτε την χώρα μας από ψηλά, δείτε όλα εκείνα που μας κάνουν και την αγαπάμε. Δείτε το βίντεο δακρύστε, συγκινηθείτε, γελάστε, ανατριχιάστε μα πάνω απ' όλα αναλογιστείτε τι πάμε να χάσουμε.

Η χώρα μας είναι η χώρα που για χιλιάδες χρόνια ενέπνεε τους ποιητές ξένους κι Έλληνες.

Απλά δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε. Αυτό είναι το δικό μας πολιτικό μήνυμα για αύριο, το βίντεο αυτό.

Καλημέρα σας, καλό Σαββατοκύριακο και καλή συνέχεια ημέρας. 

Αγάπη- Κώστας Καρυωτάκης και η μελοποίηση του ποιήματος.

Αγάπη

Κι ήμουν στο σκοτάδι. 
Κι ήμουν το σκοτάδι.
Και με είδε μια αχτίδα. 

Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώς μ' έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! 

Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι
δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος.

Ο Δον Κιχώτης του Μιγκέλ ντε Θερβάντες

Το ιπποτικό δίδυμο που άφησε ιστορία

Η φαντασία γίνεται πολλές φορές πράγμα αλλόκοτο και αξιοκατάκριτο, ειδικά όταν αυτή μεταστρέφει ολόκληρο το ανθρώπινο είναι και το βάζει σε περιπέτειες που κανείς (προσγειωμένος) δεν μπορεί να αποδεχτεί ως κάτι πιθανό ή ακόμη και υπαρκτό. Πόσοι θα ήθελαν αλήθεια να εγκλείσουν αυθωρεί και παραχρήμα αυτόν τον ασήμαντο αγρότη Αλόνσο Κιχάνο, που φαντασιώθηκε τον εαυτό του για ιππότη, αυτο - αποκλήθηκε Δον Κιχώτης και ξεκίνησε όχι μία, αλλά δύο φορές, ένα ανόητο ταξίδι, τέτοιο που υποτίθεται ότι θα καταξίωνε την ιδιοσυγκρασία της ιπποτικής ζωής, αφού θα έπρεπε (αν μη τι άλλο) να είναι γεμάτο από περιπέτειες; Ο Δον Κιχώτης (αφού έτσι το ήθελε, δεν έχω λόγο να τον αποκαλέσω Αλόνσο Κιχάνο), "πάσχει" από μιαν εσωτερική σπίθα, που κάθε τόσο τον τσιγκλάει και τον ωθεί να την υπακούσει...

ΒΑΒΥΛΩΝΑ- Lef Doe (έργα αναγνωστών)

ΒΑΒΥΛΩΝΑ

I

Οι ψυχαπάτες του μυαλού

Βαριανασαίνουν

μετά σωπαίνουν

νυχτοπερπατούν γι' αλλού.

Η αγκάλη του Μορφέα κίνδυνος επικείμενος

Ολομεμιάς

σα βασιλιάς

διατάζει, πά' σε θρόνο από ίασπη καθήμενος...

Στα 200 π.Χ. Καβάφης

 Όταν οι Λακεδαιμόνιοι κλήθηκαν να βοηθήσουν στην εκστρατεία των Ελλήνων κατά των Περσών υπό την ηγεσία του Μ.Αλέξανδρου, οι Λακεδαιμόνιοι αρνήθηκαν με την αιτιολογία ότι εκείνοι μπορούν μόνο να ηγούνται στον πόλεμο και όχι να είναι υπήκοοι. Έτσι, όταν κερδήθηκε ο πόλεμος, γράφτηκε μια επιγραφή με τα εξής: ο Αλέξανδρος, ο γιος του Φιλίππου  και οι Έλληνες εκτός από τους Λακεδαιμόνιους αφιερώνουν τις ασπίδες αυτές που πήραν ως λάφυρα από τους βαρβάρους τους κατοικούντες στην Ασία. Ορμώμενος από αυτήν την επιγραφή ο Καβάφης γράφει το παρακάτω πανέμορφο πλην ειρωνικό ποίημα. Ας το απολαύσουμε:

«Aλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων—»

Μπορούμε κάλλιστα να φαντασθούμε
πως θ’ αδιαφόρησαν παντάπασι στην Σπάρτη
για την επιγραφήν αυτή. «Πλην Λακεδαιμονίων»,
μα φυσικά. Δεν ήσαν οι Σπαρτιάται
για να τους οδηγούν και για να τους προστάζουν
σαν πολυτίμους υπηρέτας. Άλλωστε
μια πανελλήνια εκστρατεία χωρίς
Σπαρτιάτη βασιλέα γι’ αρχηγό
δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής.
A βεβαιότατα «πλην Λακεδαιμονίων».

Μια μετέωρη κυρία - Κική Δημουλά

Βρέχει...
Μία κυρία ἐξέχει στὴ βροχὴ
μόνη
πάνω σ᾿ ἕνα ἀκυβέρνητο μπαλκόνι.
Κι εἶναι ἡ βροχὴ σὰν οἶκτος
κι εἶναι ἡ κυρία αὐτὴ
σὰν ράγισμα στὴ γυάλινη βροχή.
Τὸ βλέμμα της βαδίζει στὴ βροχή,
βαριὲς πατημασιὲς καημοῦ
τὸν βρόχινό του δρόμο
γεμίζοντας. Κοιτάζει...

Η σύντροφος του Οδυσσέα Ελύτη ζητά να αποσυρθεί η διαφήμιση της ΝΔ

Ενοχλημένη είναι η σύντροφος του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη από προεκλογική διαφήμιση της Νέας Δημοκρατίας στην οποία χρησιμοποιούνται στίχοι από το έργο του «Ήλιος ο Πρώτος».

Στο προεκλογικό αυτό σποτ απεικονίζεται ο Αντώνης Σαμαράς να μιλάει, ενώ κάποια στιγμή απαγγέλλονται οι εξής στίχοι:

Χωρίσμός-Ιω.Γρυπάρης

Κ᾿ ᾖρθε μὲς στῆς ἀγάπης τὸ μεθύσι
ὁ χωρισμὸς μιὰ πίκρα νὰ μοῦ βάλῃ
σὰν καὶ τούτη· κι ἀκόμα πιὸ μεγάλη,
τὴ θάλασσα ποὺ μᾶς ἔχει χωρίση.

Μιὰ θάλασσα καὶ στὴν καρδιὰ ἔχω κλείση,

ποὺ ὅταν ἀκούει τὸ κῦμα στὸ ἀκρογιάλι

τὸ αἰώνιό του παράπονο νὰ ψάλλῃ,

ἕναν θρῆνον ἀντίφωνο θ᾿ ἀρχίση.

Απόσπασμα από το έργο "Ζητείται ελπίς" του Αντώνη Σαμαράκη.

Σκέφτηκε τη σύγχυση που επικρατεί στον κόσμο μας σήμερα. Σύγχυση στον τομέα των ιδεών, σύγχυση στον κοινωνικό τομέα, σύγχυση...

Δεν έφταιγε η εφημερίδα που έκανε τώρα αυτές τις σκέψεις. Τα σκεφτότανε όλα αυτά τον τελευταίο καιρό, πότε με λιγότερη, πότε με περισσότερη ένταση. Σκεφτότανε το σκοτεινό πρόσωπο της ζωής. Την ειρήνη, τη βαθιά τούτη λαχτάρα, που κρέμεται από μια κλωστή. Σκεφτότανε τη φτώχεια, την αθλιότητα. Σκεφτότανε το φόβο που έχει μπει στις καρδιές.

Το Μονόγραμμα του Ελύτη από τη φωνή του Β.Παπακωνσταντίνου.

Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη - Επιλεγμένα αποσπάσματα. Θανάσης Βαλτινός

 ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΔΙΩΓΜΟ μας πήγαν στην Ανατολή. Στον δεύτερο μας έστειλαν στη Δύση. Ας είναι καλά, σεργιανίσαμε με το παραπάνω.

Η διορία τελείωνε και πήγαμε στο σπίτι του κουνιάδου μου Γιάννη Λαΐτσα, στην Κάτω Χώρα, να είμαστε κοντά στη θάλασσα. Σηκωθήκαμε στις τέσσερες το πρωί, νηστικοί. Μέχρι τις Αλυκές του Λημνιού ήταν μια δρασκελιά δρόμος. Εκεί έψαχναν τον κόσμο μην έχει απάνω του λίρες. Μπήκαμε στο καράβι στις τρεις το απόγευμα. Εγώ με τα τέσσερα παιδιά, η κουνιάδα μου με τα δύο δικά της, ο κουνιάδος μου με άλλα εφτά. Μέχρι να φτάσουμε στη Μυτιλήνη σκοτείνιασε. Στο λιμάνι οι στρατιώτες από το Αϊβαλί στις βάρκες, γύρευαν τους δικούς τους. Ο καπετάνιος να φωνάζει, φύγετε, παιδιά, θα χάσω τον κόσμο. Δεν μας έβγαλαν στη Μυτιλήνη, μας πήγαν στο Σίγκρι. Είχαμε λίγο ψωμί μαζί μας, μόνο ψωμί. Πέντε άτομα χωρίς προστάτη.

Για το μέλλον- A Black Spade (έργα αναγνωστών)

Για το μέλλον. 

Ζήτησα να ελευθερωθείς;
Αυτό κάνω. 
Το κλουβί σε κρατά; 
Ασφάλεια, γνώριμο μέρος. 
Τα μαστιγιά τους; 
Ενδόμυχα σ'αρέσουν τα σημάδια;
Ή γέρασε το πνεύμα; 
Συνήθισε τα ίδια...

Καλή σας μέρα!

Το σπίτι σου - Γ. Δροσίνης

Ένα πολύ νοσταλγικό και μελαγχολικό ποίημα του Δροσίνη μαζί με την καληνύχτα μας!

Τὸ σπίτι σου

Τίποτε δὲν ἄλλαξε ἀπ᾿ τὸ σπίτι σου
κι ἀπ᾿ τὸ δρόμο κι ἀπ᾿ τὴ γειτονιά.
Μόνον ἡ παλιὰ βρυσούλα στέρεψε
στὴν ἀντικρινή σου τὴ γωνιά.

Τίποτε δὲν ἄλλαξε ἀπ᾿ τὸ σπίτι σου.
Βιαστικὸς διαβάτης τὸ θωρῶ
καί, ξεχνώντας πόσα χρόνια πέρασαν,
σὰ καὶ τότε πάλι λαχταρῶ...

Λαχταρῶ ν᾿ ἀνοίξεις τὸ παράθυρο
καὶ στὸ διάβα μου ἄξαφνα νὰ βγεῖς,
γελαστῆ παιδούλα καστανόξανθη,
χάραμα ἀπριλιάτικης αὐγῆς.

Σφαλιστὸ ἀπομένει τὸ παράθυρο
κι ἂν τ᾿ ἀνοίξεις, μι᾿ ἄλλη θὰ φανεῖ.
Μόνο στὸ παράθυρο τῆς θύμησης
βγαίνεις ἴδια καὶ παντοτινή.





Πηγή

Νίκος Καββαδίας- Γυναίκα

Στο παρόν άρθρο θα δείτε το πανέμορφο ποίημα του Νίκου Καββαδία '' Γυναίκα'' και στο τέλος τη μελοποίηση του από τον Θάνο Μικρούτσικο να τραγουδάει ο ίδιος καθώς και ο Χρήστος Θηβαίος. Σε όλα τα ποιήματα που έχουν γραφτεί από τους ποιητές του πλανήτη μας ξεχωρίζουμε κάποιους στίχους, σε αυτό το ποίημα λοιπόν ξεχωρίζουμε τον πρώτο στίχο '' Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία'', παροτρύνοντας μας έτσι ο ποιητής να προσπαθήσουμε να κάνουμε το ακατόρθωτο. Χαρείτε το. 

Γυναίκα

Στον Αντώνη Μωραϊτη

Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα.
Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία.
Το φίδι σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα.

Από παιδί βιαζόμουνα, μα τώρα πάω καλιά μου.
Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει.
Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου,
για μια στιγμή αν με λύγισε, σήμερα δε με ορίζει.

Το μετζαρόλι ράγισε και το τεσσαροχάλι...

ΞΕΠΡΟΒΟΔΙΣΜΑ- Κ.Γ Καρυωτάκης

ΞΕΠΡΟΒΟΔΙΣΜΑ

Δημοσιεύτηκε στον «Νουμά» (638), 29 Ιουνίου 1919

 -- Αγάπη μου, ήσουνα παιδί· παιδί μου, είσαι άντρας τώρα·
σύρε, ακριβέ μου, στο καλό, μη σε προφτάσει η μπόρα.

-- Μάνα μου, κοίτα, ενύχτωσε· πώς να κινήσω; βρέχει·
μάνα, μια θλίωη με κρατεί και μια τρομάρα μ' έχει.

-- Παιδί μου, όλοι θα φύγουνε· κι αν μείνεις τελευταίος;
σύρε· και πάντα να 'σαι όρθιος και πάντα να 'σαι ωραίος.

-- Μάνα, ο χειμώνας ρυάζεται κ' η νύχτα αγκομαχάει·
με δένει, μάνα, μια ντροπή, κ' ένας καημός με πάει...

«Η συζυγική ζωή», Sergio Pitol

Εξαιρετικά χαριτωμένο, με πολλές δόσεις χιούμορ, το μικρό βιβλιαράκι «Η συζυγική ζωή» του Σέρχιο Πιτόλ με συντρόφεψε καλά όσο έκανα γυμναστική (ναι είναι τόσο μικρό που το άρχισα και το τελείωσα στο γυμναστήριο).  Η Ζακλίν Κασκορό (η οικογένεια της την λέει ακόμα με το πραγματικό της όνομα Μαρία-Μαγδαλένα Κασκόρο) είναι μια γυναίκα που γεννήθηκε φτωχή, αλλά παντρεύτηκε έναν άντρα που είχα τα κότσια να γίνει πλούσιος. Τι φρικτό, τότε, που αυτός είναι ένας άθλιος που την απατά συστηματικά. Για αυτό κι αυτή, βρίσκει εραστές, τους πείθει να τη βοηθήσουν να τον ξεφορτωθεί, και…..

Άγγελος Σικελιανός 1884-1951

Ὕμνος τοῦ μεγάλου Νόστου

Νυχτιὲς ἀφέγγαρες ― κρυφέ της μοίρας μου ἀρραβώνα·
                    πιὸ σκοτεινὰ βουνά,
ποὺ πρωτοδιάβαινα βουβὸς τ᾿ ἀμπέλια, ὦσμε τὸ γόνα
                    κι ὡς τὸ λαιμὸ τρανά·

ποὺ διάβαινα, ὅλο διάβαινα, σὰν ἡ σιγὴ εἶχε πέσει
                    στὰ ξύλα τοῦ δρυμοῦ,
ὡσὰν ἀλάφι θεόρατο ποὺ κολυμπάει στὴ μέση
                    μεγάλου ποταμοῦ...

Ἄ, ποιὸ παλμὸν ἀκοίμητο τὰ φρένα μου ἐσηκῶνα
                    στὰ τρίσβαθα τοῦ νοῦ,
μὲ τὴ βουβή τους μίμηση μπρὸς στὴν βουβὴν εἰκόνα
                    τοῦ κάταστρου οὐρανοῦ!

Ὄλυμπος πιὰ χεροπιαστὸς τριγύρα μου εἶχε ἀνθίσει,
                    καί, λάτρα σιωπηλή,
σ᾿ ὅλα τὰ μέλη μου ἄστραφτε τὸ μυστικὸ μεθύσι
                    μιὰ κρύφια ἀνατολή...

Λέγοντας πέτρες - Έκτωρ Κακναβάτος

Αλλιώς δε γίνονταν ως φαίνεται.
Αρχή-αρχή ακέραιος και βόνασος
ύστερα χίλια κομμάτια με την άρνηση
κλασματικός ακόμα υπήρχες
συνεχίστηκες σημάδι από πουλιά
ή τρία δάχτυλα
σμιχτά του μόσχου χαράζοντας γητειές
κ’ ευθείες κάθετες, ώσπου χαμήλωνες
τσακίδια και μαδάρες καταμεσί των αριθμών
ώσπου μετριόσουνα
μετριόσουνα που δεν έλεε να σωπάσεις…

Ανάμνηση - Shen Yueh (από την Ανθολογία Κινέζικης Ποιήσεως του Άρη Δικταίου)

Τη θυμούμαι λεπτή, εύθραστη σχεδόν,
μπρος στην αέρινη κουρτίνα καθισμένη,
τέσσερα ή πέντε να τραγουδά τραγούδια
είτε δυο-τρεις να χαϊδεύει χορδές.
Ασύγκριτο ήταν το χαμόγελό της
κ' ήταν γοητευτικώτερη ακόμη η οργή της.

Δε σβήνει από τη μνήμη μου η ώρα του ύπνου.
Πλαγιάζω, ενώ δειλιάζει να πλαγιάσει εκείνη.
Θέλει πολύ τη ρόμπα της, βέβαια, να λύσει,
μα κατά το προσκέφαλο πρέπει να τη σύρω.
Κι απ' τον πολύ της φόβο μην την δούνε,
δειλή, στέκεται μπροστά στο λυχνάρι.


"Διεθνὴς Παιδούπολη Πεσταλότσι" Ν.Βρεττάκος.

Τὰ πρόσωπα τῶν παιδιῶν εἶναι πατρίδες
φερμένες ἐδῶ ἀπ᾿ τὰ τέσσερα σημεῖα τῆς γῆς
γιὰ ἕνα διάλογο ἀγάπης. Κοινὸ τὸ χορτάρι κι ὁ ἥλιος
καὶ τὰ χέρια ποὺ παίζουνε. Βλέπετε αὐτὰ τὰ παιδιὰ
ποὺ τὰ μάτια τους εἶναι γιομάτα οὐρανὸ
καὶ ἀθῳότητα; Εἶναι οἱ ἴδιοι αὐτοὶ
ποὺ σκοτώθηκαν στοὺς πολέμους.
ποὺ ἐξωσμένοι ἀπ᾿ τοῦ κόσμου αὐτοῦ τὴν ἀδιαίρετη
σκηνὴ ἐπαιτήσανε τὸ δικαίωμα
νὰ χαροῦνε τὴ γῆ ποὺ τοὺς γέννησε:
Νὰ κάθονται πάνω τῆς ἣ νὰ πορεύονται,
νὰ μαζεύουν λουλούδια, νὰ ψαρεύουν στὶς λίμνες,
νὰ σκάφτουν, νὰ χτίζουν, νὰ θαυμάζουν τὸν κόσμο

Απόσπασμα απο το "Γραφτό" της Πηνελόπης Δέλτα. (διατηρείται η ορθρογραφία του πρωτότυπου έργου)

Tὸ φεγγάρι χαμήλονε τώρα. Ἡ νυχτιάτικη δροσιὰ τὴν ἔκανε κάθε λίγο ν' ἀνατριχιάζει, καὶ ὁ κάμπος ἦταν ἀπέραντος, σταχτύς, σκιὲς γεμάτος. Καὶ ἦταν ἀποσταμένη, τῆς πονοῦσαν τὰ πόδια ἀπὸ τὸν πολὺ τὸ δρόμο, τῆς πονοῦσε τὸ κεφάλι ἀπὸ τὴν πολλὴ τὴ συλλογή, καὶ στὰ στήθια της ἡ καρδούλα βάραινε μολύβι μονάχο…

Κάθησε στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου νὰ ξεκουραστεῖ καὶ ἀκούμπησε τὸ κεφάλι στὰ διπλωμένα της γόνατα μ' ἕνα βαθύ, βαθὺ ἀναστεναγμὸ ποὺ ἔλεγε ὅλον τὸ βαρεμὸ τῆς ψυχῆς της.

Ἦταν μικρὸ καὶ λιγνὸ τὸ κορμάκι της, κακοθρεμμένο σωματάκι παιδιοῦ, ποὺ δεκατριῶν χρονῶν κακομοιριὲς κόντευαν νὰ τὸ μαράνουν πρὶν ἀκόμα ὡριμάσει.−

Γιατὶ εἶχε τραβήξει πολλὴ μιζέρια τὸ κακόμοιρο, καὶ συχνὰ πείνασε, καὶ συχνὰ ἔκλαψε.

Όλη η εκπομπή "Στα Άκρα" με καλεσμένο τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο.

ΚΟΝΙΑΚ ΜΗΔΕΝ ΑΣΤΕΡΩΝ Κική Δημουλά.

Χαμένα πᾶνε ἐντελῶς τὰ λόγια τῶν δακρύων.
Ὅταν μιλάει ἡ ἀταξία ἡ τάξη σωπαίνει
-ἔχει μεγάλη πεῖρα ὁ χαμός.
Τώρα πρέπει νὰ σταθοῦμε στὸ πλευρὸ
τοῦ ἀνώφελου.
Σιγὰ σιγὰ νὰ ξαναβρεῖ τὸ λέγειν της ἡ μνήμη
νὰ δίνει ὡραῖες συμβουλὲς μακροζωϊας
σὲ ὅ,τι ἔχει πεθάνει.

Ανακοίνωση παράστασης.

Αυτό που ονομάζουμε θέατρο δεν παύει να είναι ποίηση, και μάλιστα πρόκειται για την κατηγορία του δράματος που είναι  θεμελειώδης  για τους Αρχαίους Έλληνες.

"Αριστοφάνους Αχαρνείς και Πλούτος" με τον Διονύση Σαββόπουλο, στο Μέγαρο μουσικής Θεσσαλονίκης, την Πέμπτη 3 και την Παρασκευή 4 Μαϊου 2012 στις 21:00.

Στις 3 & 4 Μαΐου2012 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ο Διονύσης Σαββόπουλος παρουσιάζει τη δουλειά του πάνω στις δύο κλασικές κωμωδίες του Αριστοφάνη Αχαρνής και Πλούτος. Η μουσική και τα τραγούδια από τα δύο έργα παρουσιάζονται σε μορφή συναυλίας από τον ίδιο τον Διονύση Σαββόπουλο και δεκαέξι μουσικούς και τραγουδιστές. Στη συναυλία συμμετέχει και η Χορωδία των Αρσακείων Σχολείων Θεσσαλονίκης.

Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας θα ακουστούν γνωστά τραγούδια τού Διονύση Σαββόπουλου από το Φορτηγό, το Περιβόλι Του Τρελού, το Βρώμικο Ψωμί, τα Δέκα Χρόνια Κομμάτια, τη Ρεζέρβα, τα Τραπεζάκια Έξω και τον Χρονοποιό. Η εκδήλωση εντάσσεται στο πρόγραμμα εκδηλώσεων «Θεσσαλονίκη 2012» του Δήμου Θεσσαλονίκης για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης.

Το Μονοσύλλαβο Τίποτα- Rachel Lowes (έργα αναγνωστών)

Κι αύριο,
θα βαλσαμώσω την τρέλα μου 
σε φορεμένες χειρονομίες,
σε χαμόγελα μιας χρήσης
σε σπασμούς προσώπου,
ακαριαίους και δύοντες…
Στην άκρη μιας θάλασσας
θα την κουρνιάξω
που το όνομα της 
μπορείς να το πεις και Αγιασσό
Ή θαλασσάκι,

Ιερότερα δεν μπορώ 
να φυλάξω 
τα αποφόρια μιας ζωής
σωριασμένα κι αυτά
ανάμεσα της φθοράς και της απώλειας…

Καλημέρα, σας ευχόμαστε μια ευχάριστη μέρα...

... με μια πολύ όμορφη εικόνα, άκρως ποιητική. 

Προς τας κυρίας- Shakespeare σε μετάφραση Κ.Π Καβάφης

Sigh no more, ladies, sigh no more.

Men were deceivers ever, etc, etc, etc...

Shakespeare

Κυρίαι, μη εις στεναγμούς

περνάτε τον καιρό

δόλιον είναι το γένος των ανδρών.

Επί της γης ο εις του πους,

κι ο άλλος στο νερόν,

επιμονήν δεν δείχνουν εις έργον ή σκοπό.

Μη στενάζετε, λοιπόν, μη πενθήτε δια λεπτόν, 

ίνα ευτυχισμέναι είσθε, ζήσετε μακράν αυτών!

Μη πλέον, θλιβερά φωνή,

των πενθηρών ωδών

ψάλλετε τα παράπονα στα ώτα κωφών

η πλάνη των διαγωγή

είναι αρχαίον κακόν,

ωσάν το πρώτον θέρος που εφάνη ανθηρόν.

Μη στενάζετε, λοιπόν,

μη πενθήτε δια λεπτόν

ίνα ευτυχισμένε είσθε, ζήσετε μακράν αυτών

(1884- 1885)

Πηγή: Κ.Π. Καβάφης ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, εισαγωγή- επιμέλεια: Σόνια Ιλινσκαγια, εκδόσεος ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ. 

Πάμπλο Νερούδα για τον Χοακίν Σεπούλβεδα

 *** 

Απουσία του Χοακίν

Από τώρα, σαν μια αναχώρηση εξακριβωμένη μακριά,

σε νεκρικούς σταθμούς καπνού ή σε μοναχικές προκυμαίες,

από τώρα τον βλέπω να κατρακυλάει στο θάνατό του,

και πίσω του ακούω να κλίνουν οι μέρες του χρόνου.

Από τώρα, απότομα, τον ακούω να φεύγει,

κατρακυλώντας στα νερά του, σε ορισμένα νερά, σε ορισμένο ωκεανό,

κι ύστερα, στο πέσιμό του, σταγόνες σηκώνονται, κι ένας θόρυβος,

ένας καθορισμένος υπόκωφος θόρυβος γεννιέται,

ένα χτύπημα νερού μαστιγωμένο από το βάρος του,

κι από κάποιο σημείο, από κάποιο σημείο ακούω που πηδάνε και καταβρέχουν αυτά τα νερά,

επάνω μου πέφτουν αυτά τα νερά, και ζούνε σαν βιτριόλια...

Η Λίμνη των Νάνων - Κώστας Νεοφύτου (από την ομώνυμη ποιητική συλλογή)

Μεσημέρι· το σύννεφο κατάπιε τον ήλιο.
Σκιες χρωματίζουν τα μάρμαρα γκρίζα.
Εκτεθειμένα αγάλματα
τρίζουν στην παγωνιά
δακρύζουν στη βροχή.
Στους τάφους φύτρωσαν κυκλάμινα.
Σιγή· αιωρούμενες ψυχές
αφουγκράζονται τ' όνειρο της μέρας
ριγούν συνθλιμμένες τη νύχτα.

Τα 5 πιο δημοφιλή άρθρα μας για την εβδομάδα που μας πέρασε.

Αυτή η στήλη θα παρουσιάζεται μια φορά κάθε εβδομάδα και θα εμφανίζει τα πιο δημοφιλή άρθρα της εβδομάδας που πέρασε σύμφωνα με τις προβολές που είχαν, δηλαδή σύμφωνα με το πόσες φορές διαβάστηκαν. 
Δείτε τα 5 πιο δημοφιλή άρθρα μας για την εβδομάδα που μας πέρασε. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που τα 4 στα 5 άρθρα είναι έργα αναγνωστών. 
(Με αυτή τη στήλη μετράμε τα δημοφιλή της εβδομάδας, ενώ στην δεξιά στήλη υπάρχει η εφαρμογή που μετράει τα δημοφιλή του μήνα.)

Ποιητική- Μανόλης Αναγνωστάκης

Ποιητική

Προδίδετε πάλι την Ποίηση, θα μου πεις,
Την ιερότερη εκδήλωση του Ανθρώπου
Τη χρησιμοποιείτε πάλι ως μέσον, υποζύγιον
Των σκοτεινών επιδιώξεών σας
Εν πλήρει γνώσει της ζημιάς που προκαλείτε
Με το παράδειγμά σας στους νεωτέρους.

- Το τι δ ε ν πρόδωσες ε σ ύ να μου πεις
Εσύ κι οι όμοιοί σου, χρόνια και χρόνια,
Ένα προς ένα τα υπάρχοντά σας ξεπουλώντας
Στις διεθνείς αγορές και τα λαϊκά παζάρια
Και μείνατε χωρίς μάτια για να βλέπετε, χωρίς αυτιά
Ν' ακούτε, με σφραγισμένα στόματα και δεν μιλάτε.
Για ποια ανθρώπινα ιερά μάς εγκαλείτε;

Ξέρω : κηρύγματα και ρητορείες πάλι, θα πεις.
Ε ναι λοιπόν! Κηρύγματα και ρητορείες.

Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Να μην τις παίρνει ο άνεμος.

Από τη συλλογή Ο στόχος, 1970