Ένας «λαβύρινθος» 250.000 βιβλίων!

Και ενώ οι εγκαταστάσεις τέχνης στο Λονδίνο δίνουν και παίρνουν σε πλατείες και δρόμους, εξαιτίας των εν εξελίξει Ολυμπιακών Αγώνων, μια νέα δημιουργία έκανε την εμφάνισή της στο Southbank Centre.

Ο λόγος για έναν τεράστιο λαβύρινθο, εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από 250.000 βιβλία, ο οποίος σχεδιάστηκε και φτιάχτηκε από τους Βραζιλιάνους καλλιτέχνες Marcos Saboya και Gualter Pupo...

Η Στέβη Σαμέλη στο '' Ποίηση και Λογοτεχνία''... Μια πολύ όμορφη συνέντευξη.

Η Στέβη Σαμέλη γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς εκπαιδευτικούς και μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Από το 1989 ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Σπούδασε Business Administration στο «Southeastern College». Παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου στο «Εργαστήρι» του Βασίλη Διαμαντόπουλου και στη Δραματική σχολή «Ίασμος». Ασχολήθηκε διαγωνιστικά με τους Latin χορούς έπειτα από πολυετείς σπουδές, με αρκετές διακρίσεις.
Εργάζεται στον τομέα των δημοσίων σχέσεων και του marketing. Υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός για περισσότερα από 10 χρόνια και ασχολήθηκε με την προώθηση μουσικών σκηνών και αξιόλογων καλλιτεχνών, επί σειρά ετών.
Ανέκαθεν το χαρτί και το μολύβι υπήρξαν οι καλύτεροι φίλοι της και η αγάπη, σταθερή έμπνευσή της.

Το βιβλίο «Μια βόλτα στα σύννεφα» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.

Ποίηση και λογοτεχνία:   Τι είναι για σας η ποίηση;

Στέβη Σαμέλη: Πώς μπορείς να περιγράψεις το φως ακόμη κι αν το βλέπεις; Δύσκολη ερώτηση!

Ο πιο άμεσος τρόπος να εκφράσεις μέσα σε λίγες γραμμές, μέσα σε λίγες λέξεις,  μια ολόκληρη ιστορία… μια ιστορία που υπήρξε ή δε θα υπάρξει ποτέ…

Ο πιο δυνατός τρόπος να κρατήσεις μεγεθύνοντας, τη μία και μοναδική πιθανώς στιγμή της ύπαρξης ενός συναισθήματος ή μίας κατάστασης, που διαφορετικά θα περνούσε στη λήθη…

Ο πιο εύκολος τρόπος να παραδεχθείς συναισθήματα και θέσεις, που σε άλλες συνθήκες δεν θα τολμούσες να εκθέσεις δημόσια…

Ο  πιο ειλικρινής τρόπος να παραδεχτείς την αδυναμία σου να χειριστείς αυτόν τον κόσμο όπως είναι και την βαθιά και ανυπέρβλητη ανάγκη σου να τον αλλάξεις!

Γιώργος Θεοτοκάς: "Ελεύθερο Πνεύμα". Το μανιφέστο της γενιάς του '30.

Ο Γιώργος Θεοτοκάς ήταν ένας κατά κοινή ομολογία, αριστερών φρονημάτων συγγραφέας. Εμείς όμως παραβλέποντας, όπως πάντα, τα πολιτικά στρατόπεδα της ελληνικής πραγματικότητας, πιστεύουμε ότι αξίζει να αγγίξουμε ένα πολύ οξύ πνεύμα της σύγχρονης ελληνικής σκέψης, (εκτός από καλό συγγραφέα). Πιο σωστά θα έπρεπε να λέγαμε ότι ο Θεοτοκάς... δεν ήταν δεξιός. Ήταν κάτι άλλο πολύ ποιο πέρα από αυτές τις περιχαρακώσεις. Έχει κατηγορήσει την Δεξιά για "κουταμάρα". Το ίδιο όμως έχει πει και για την αριστερά.

Αυτό που είναι το μόνο σίγουρο, είναι ότι ο Θετοκάς ήταν ένας επαναστατικά Ελληνολάτρης και ευρωπαϊστής και δεν θα μπορέσει κανείς να τον καταλάβει μέσα από τα πρίσματα της "δεξιάς" ή της "αριστεράς". Με το έργο του έθεσε τις βάσεις της θεωρίας της γενιάς του Τριάντα για την ελληνικότητα, η οποία πηγάζει παράλληλα από την ελληνική παράδοση (αρχαιοελληνική, βυζαντινή, λαϊκός πολιτισμός) αλλά και από την ευρωπαϊκή παράδοση και σύγχρονη πραγματικότητα. Ο Θεοτοκάς είναι ένας αληθινά αντικομφορμιστής και έχει κατηγορήσει πολύ έντονα τους νεοέλληνες αλλά και πολύ εύστοχα. Καθώς μας αρέσουν τα επαναστατικά πνεύματα θα πάμε στο 1929, όταν ο Θεοτοκάς στα 24 του έγραψε το "Ελεύθερο Πνεύμα". Ένα βιβλίο που μας ενδιαφέρει σήμερα περισσότερο από ποτέ!

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης- Κεριά

Κεριά

Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μιά σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Πηγή 

Η αξία του ομαδικού αθλητισμού και του fair-play σύμφωνα με τον Νίκο Καζαντζάκη

(σημ Φιλίστωρος: Ο Νίκος Καζαντζάκης επισκέφθηκε την Αγγλία το 1939 στις παραμονές του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Στις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις αναφέρθηκε και στην επίσκεψη του στο πανεπιστήμιο του Ήτον. Παραθέτω μια περικοπή σχετική με τον ομαδικό αθλητισμό και το fair-play που πάντα μου άρεσε και πιστεύω πως είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ. Στο απόσπασμα έχει διατηρηθεί η πρωτότυπη ορθογραφία) 

Τα σπορτ και οι κλασσικές σπουδές είναι στο Ητον οι δύο παράλληλοι αδελφωμένοι δρόμοι της αγωγής. Όχι όμως τα αθλήματα τα ατομικά -ακόντιο, πήδημα, δίσκος - αλλά τα ομαδικά: λεμβοδρομίες, κρίκετ, τένις και ποδόσφαιρο.

Τα ομαδικά παιχνίδια υπηρετούν ένα μεγάλο ηθικό σκοπό: σε συνηθίζουν να υποτάξεις την ατομικότητα σου σε μια γενική ενέργεια. Να μην νιώθης ότι είσαι άτομο ανεξάρτητο, παρά μέλος μιας ομάδας. Να υπερασπίζεσαι όχι μονάχα την ατομική σου τιμή παρά ολόκληρη την τιμή της ομάδας όπου ανήκεις: σχολή, πανεπιστήμιο, πόλη, Έθνος. Έτσι, από σκαλοπάτι σε σκαλοπάτι, το παιχνίδι μπορεί να σε ανεβάσει στις πιο αψηλές, αφιλόκερδες κορυφές ενέργειας...

Τρία ποιήματα από τον Ελληνοκύπριο ποιητή Κώστα Μόντη

Η εξέλιξη των ειδών


Είχε εντέλει προσέξει
πως όσο προχωρούσε
τόσο χειροτέρευε η κατάσταση
κι έτσι αποφάσισε να διακόψει στον άνθρωπο.


Πρωινή φουσκοθαλασσιά


Μην το λέτε αυτό τρικυμία.
Απλώς τινάζει η θάλασσα την ποδιά της
όπως κάνουν όλες οι γυναίκες το πρωί.

Άψαλτος - Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Βαθείαν θυελλώδη νύκτα, προς όρθρον βαθύν, ο όμβρος εκόπασεν αίφνης, και δαιμονιώδης τυφών, κραταιός άνεμος εφύσησε, κι έπαυσεν ο κατακλυσμός του νερού, αφού επί τρεις ώρας είχε κάμει να πλεύσει όλον το χωρίον εις την κοιλάδα την παράλιον. Ο μέγας χείμαρρος εις το μέσον της ωραίας λεκάνης, εξεχείλισε, παρέσυρε δύο γεφύρας, επλημμύρισεν εις όλα τα χαμόγεια και τα σπιτάκια των πτωχών, κι έκαμε να κολυμβούν γυναίκες και παιδιά, και κτήνη εις τον καταρράκτην τον βαθύν. Το νερόν υψώθη έως τα πατώματα των πτωχικών οικιών, οι περισσότεροι των κατοίκων επρόφθασαν να φύγουν εις τα υψηλά και τα μετέωρα. Ό,τι ηδύνατο να διακρίνει τις εις το στίλβον εκείνο σκότος, ήτο μόνον εν χάος πλωτόν. Δεν εφαίνετο πλέον άστρον ούτε πούλια, ούτε πετεινός ελάλει, ούτε ωρολόγι εσήμαινεν. Εφαντάζετό τις ότι η νύκτα εκείνη του φθίνοντος Νοεμβρίου δεν έμελλε ποτέ να τελειώσει. Αίφνης, περί τα μεσάνυχτα, ηκούσθη μεγάλη, εξωτική κραυγή :
-Πι πι πι ! πι πι ! πι ! πι !

Ένας λύκος αισθηματίας - Αργύρης Χιόνης

Διψάω γι’ αγάπη, πεινάω γι’ αγάπη, πονάω γι’ αγάπη..
Ουρλιάζω γι’ αγάπη, πεθαίνω γι’ αγάπη... αλλά..
Είμαι o λύκος, o κακός o λύκος και δεν γίνεται..
Δεν είναι δυνατόν τέτοια αισθήματα νά έχω..
Γιατί αν το μάθουνε τα πρόβατα,
θα πέσουνε να με σπαράξουν...

Δείτε στη συνέχεια...

Δείτε στη συνέχεια στο ''ποίηση και λογοτεχνία'', ακόμα πλουσιότερη θεματολογία...

- Μια εκ βαθέων συνέντευξη της Στέβης Σαμέλη στο ιστολόγιο μας.

- Αργύρης Χιόνης, ένα πανέμορφο ποίημα.

- Ο ''άγιος'' των γραμμάτων Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στον Άψαλτο.

- Τι λέει ο Νίκος Καζαντζάκης για τον ομαδικό αθλητισμό και το fair play...!

- Καβάφης σε ένα αγαπημένο ποίημα πολλών από εμάς.

- Γιώργος Θεοτοκάς: "Ελεύθερο Πνεύμα". Το μανιφέστο της γενιάς του '30.

- Τρία ποιήματα από τον Ελληνοκύπριο ποιητή Κώστα Μόντη

- Ένας ξεχωριστός λαβύρινθος που πολλοί από εμάς θα θέλαμε να χαθούμε μέσα του...

Σήμερα στο Ποίηση και Λογοτεχνία

Γνωμικά και παροιμίες για την αισιοδοξία...

Άθως Χατζηματθαίου- Το χάδι σου

Το χάδι σου

Σαν δροσιά της βροχής

Στο στεγνό χώμα

Που βουλιάζει στο λήθαργο

Το χάδι σου

Και γαληνεύει

Και ηρεμεί.

Σαν  γλυκιά μελωδία

Που εισχωρεί σαν αίμα στις φλέβες

Που καίγονται

Και παραληρούν

Απ' το πόθο

Απ΄ το πάθος. 

Σαν λάγνα μουσική

Που προκαλεί

Σ' ερωτικό χoρό

Τα δυο κορμιά

Που αδημονούν απροκάλυπτα

Να σμίξουν

Ανοίγοντας φτερά

Για  ταξίδια ηδονικά.

Σαν ανάλαφρο αγέρι

Καταλαγιάζει  την τρικυμία  

Των  αισθήσεων που παλεύουν

Καθώς το  άγριο κύμα του πάθους

Κτυπιέται

Στη σάρκα που καίγεται.

Άθως Χατζηματθαίου

Κύπρος

Ο ΜΕΛΩΜΕΝΟΣ ΣΟΥ ΗΛΙΟΣ- Θεόδωρος Σαντάς

Ο ΜΕΛΩΜΕΝΟΣ ΣΟΥ ΗΛΙΟΣ

 

Έψαχνα να βρω

τα αρωματισμένα σου  λόγια

στο χθεσινό σου το μήνυμα.

Πόσο λαχτάρισα να σε δω

ν’ αφήσω ένα  χάδι 

στου κορμιού  σου τα άλγη

κι ύστερα  σαν μπλέ  Πανσέληνος

να γλιστρήσω τη σκήτη σου.

Πώς μπορείς και χάνεσαι

να βουλιάζεις στην άμμο  της Σιθωνίας

ν’ αγιογραφείς και να γράφεις ποιήματα;

Θα ξαναβρεθούμε

πράσινο κύμα της Καλαμίτσας

στις τοιχογραφίες του Μίνωα

στο «Ναυάγιο» του Ιόνιου

κι εκεί στης  Σκόπελου την ποιητική.

σαν άμπωτη  που βαθαίνει ο καημός

θα σε κοιτώ ούτε από κοντά

ούτε από μακριά

κάτι απ’το ενδιάμεσο

να σ’ αγγίζω και να μη σ ’αγγίζω

να είσαι δική μου και όχι .

Κι εσύ, να στέκεις ακίνητη

και να σε έχουν ταξιδέψει τα δυοσμαρίνια

που κρατάς φυλακτό απ’τη μάνα σου

έτσι σαν όνειρο που κρατάει ελάχιστα

κι είναι όλος ο κόσμος δικός σου

γιατί κι η ευτυχία κρατάει

όσο και τ’όνειρο, όσο ο δικός σου

ο μελωμένος ήλιος

όσο και το δικό μου το ποίημα!

 

Θεόδωρος Σαντάς,Θεσσαλονίκη 3-8-2012

Καλή σας ημέρα...

Συγχωρέστε... Κάνει καλό!!! Για κλείσιμο.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι που «δίνουν τόπο στην οργή», συγχωρούν και ξεχνάνε ότι πληγώθηκαν από κάποιον συνάνθρωπό τους, έχουν λιγότερες πιθανότητες να αυξήσουν την αρτηριακή τους πίεση και κατ’ επέκταση προστατεύουν περισσότερο την καρδιά τους. Μια σοφή ρήση λέει ότι «τα λάθη είναι ανθρώπινα, και η συγχώρεση του Θεού»! Όμως, αυτοί που συγχωρούν εν ζωή ενισχύουν και με το παραπάνω την καλή υγεία τους, αποφεύγοντας εγκεφαλικά επεισόδια και καρδιοπάθειες...

Κ.Γ. Καρυωτάκης- Στὸ ἄγαλμα τῆς ἐλευθερίας ποὺ φωτίζει τὸν κόσμο

Στὸ ἄγαλμα τῆς ἐλευθερίας ποὺ φωτίζει τὸν κόσμο

Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει
τοὺς οὐρανοὺς τὸ στέμμα σου. Τὸ φῶς σου,
χωρὶς νὰ καίει, τυφλώνει τὸ λαό σου.
Πεταλοῦδες χρυσὲς οἱ Ἀμερικάνοι,
λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει
σήμερα τὸ ὑπερούσιο μέταλλό σου.

Λευτεριά, Λευτεριά, θὰ σ' ἀγοράσουν
ἔμποροι καὶ κονσόρτσια κι ἑβραῖοι.
Εἶναι πολλὰ τοῦ αἰῶνος μας τὰ χρέη,
πολλὲς οἱ ἁμαρτίες, ποὺ θὰ διαβάσουν
οἱ γενεές, ὅταν σὲ παρομοιάσουν
μὲ τὸ πορτραῖτο τοῦ Dorian Gray.

Λευτεριά, Λευτεριά, σὲ νοσταλγοῦνε,
μακρινὰ δάση, ρημαγμένοι κῆποι,
ὅσοι ἄνθρωποι προσδέχονται τὴ λύπη
σὰν ἔπαθλο τοῦ ἀγῶνος, καὶ μοχθοῦνε,
καὶ τὴ ζωὴ τους ἐξακολουθοῦνε,
νεκροὶ ποὺ ἡ καθιέρωσις τοὺς λείπει.

Ἀπὸ Ἅπαντα τὰ Εὑρισκόμενα. Φιλολογικὴ Ἐπιμέλεια Γ.Π. Σαββίδη. Ἔκδ. ΕΡΜΗΣ, Ἀθήνα 2004.

Πηγή 

Μια μικρή διευκρίνηση για το διαγωνισμό...

Επειδή παρατηρούμε ότι αρκετοί μαζί με το e-mail στέλνουν και κάποιο δικό τους ποίημα, οφείλουμε να σας ενημερώσουμε ότι ο διαγωνισμός δεν είναι διαγωνισμός ποίησης αλλά διαγωνισμός ανάμεσα στους αναγνώστες του μπλογκ. Οποιοσδήποτε αναγνώστης με μια απλή αποστολή e-mail, γράφοντας την ένδειξη διαγωνισμός σαν θέμα μπαίνει στην κλήρωση. Δεν είναι υποχρεωτικό να μας στείλετε κάποιο ποίημά σας. Αυτό σαν διεύκρινηση.

Αν παρόλαυτα θελήσετε να μας στείλετε και κάποιο δικό σας έργο εννοείται ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου!


Σας ευχαριστούμε!

Πολ Βερλαίν (Paul Verlaine)- ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Νύχτα. Βροχή. Ένας ουρανός θαμπός, που τον σπαθίζει,

όσο είναι φως, με πύργους και με τόξα, η σιλουέτα

πολιτείας γοτθικιάς, μακριά μες στο σταχτί σβησμένης.

Κάμπος. Μια αγχόνη, από κορμιά που σήπονται γεμάτη,

που με τις μύτες τα σκουντούν τ' αχόρταγα κοράκια,

κι ενώ χορεύουν άμοιαστες πόλκες στον στον μαύρο αέρα,

τα κρεμασμένα πόδια τους τα 'χουν οι λύκοι δείπνο.

 

Αγκάθια σκόρπια, λιγοστά χαμόδεντρα και πρίνοι,

που δώθε κείθε όλο πετούν των φύλλων τους τα σκιάχτρα

μέσα στο σάλο της καπνιάς, καθώς σε σκίτσου φόντο.

Κι ύστερα, γύρω από δυο τρεις νεκρόθωρους δεσμώτες,

που παν γυμνόποδοι, φρουροί διακόσοι κι εικοσπέντε

τους πάνε, και τ' ατσάλια τους, ορθά σαν λύσγου ατσάλια,

γυαλίζουνε, αντιμέτωπα με της βροχής τις λόγχες.

Μετάφραση: Τέλλος Άγρας.

 

Πηγή

Ιουλία Κορμέντζα -Να φωνάξω θέλω

Να φωνάξω θέλω

Άγριοι άνεμοι απ’ το μέλλον καταφθάνουν ορμητικοί

κι ενώ φέρνουν κακά μαντάτα σ’ όλη τη γη,

το «ανόητο» και το «παράλογο» εξακολουθεί να κυβερνά

στη παγκόσμια ζωή.

Και των ανθρώπων η άγνοια η πολλή,

που την απλή λογική πολεμά

σπρώχνει το παρόν, βήμα το βήμα,

σε λάθη όλο και πιο πολλά.

Τη γλυκιά γλώσσα τη μητρική που ήξερα τη παλιά

όταν τη μεγαλοπρέπεια στο νόημα της ζωής υμνούσα

και του κόσμου την ομορφιά εξυμνούσα,

ίσως κάπου να τραύλιζα κι ίσως μιλούσα ψευδά

κι ό, τι έλεγα δεν γίνονταν στο κόσμο κατανοητά,

δεν θα την ξαναμιλήσω.

Ούτε κηρύγματα ή αυστηρές εντολές

θα χρησιμοποιήσω.

Κείνη η γλώσσα πέθανε μαζί με το χθες.

...

Σαν πλαγιάζουν οι ποιητές - Αναστασία Γκίτση (έργα αναγνωστών)

Ίσως τις μελαγχολικότερες ιστορίες τις λέμε
μόνοι μας τα βράδια,
για να βαστάμε τον θάνατο των άλλων
και την μοναξιά τους.
Και σαν πλαγιάζουμε έχουμε πάντοτε
το χέρι μας ξεσκέπαστο
γιατί…
για φαντάσου να έρθουνε όλοι οι λυπημένοι
τη νύχτα και να μην βρουν
ούτε ένα χέρι για να κρατηθούν!


Πηγή

Χωρίς λόγια...

Η θάλασσα - Ντίνος Χριστιανόπουλος

Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.

(1962)



Πηγή

Ευχές...

Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο "Ευτυχία!"- Ένα βιβλίο-δώρο
Συντελεστές Βιβλίου: Exley, Helen (επιμελήτρια)
Kidney, Joanna (εικονογράφος)
Κονταξάκη, Αλεξάνδρα (μεταφράστρια)
Εκδόσεις Πατάκη

Μη ξεχνάτε τον διαγωνισμό μας που τρέχει...

"Μια βόλτα στα σύννεφα" - Στέβη Σαμέλη. Εκδόσεις Ιωλκός

Το ''Ποίηση και Λογοτεχνία'' έχει την τιμή και την χαρά να προσφέρει ένα υπέροχο βιβλίο σε έναν τυχερό αναγνώστη. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μας στείλετε ένα mail με θέμα '' διαγωνισμός'' και αυτομάτως θα μπείτε στη διαδικασία της κλήρωσης για να κερδίσετε το δώρο μας.

 - Οι συμμετοχές δηλώνονται μέχρι τις 10 του μηνός (Αυγούστου) 2012 και μέχρι τις 7.00 μ.μ

- Όσοι θέλουν να μπουν στην κλήρωση δεν είναι ανάγκη να μας πουν το ονοματεπώνυμο τους καθώς αν κερδίσουν το δώρο θα τους αναζητήσουμε στο mail που μας έστειλαν. Βέβαια καλύτερο για εμάς θα ήταν να έχουμε τα ονοματεπώνυμα.

- Τα έξοδα απόστολής ανήκουν εξολοκλήρου στο '' Ποίηση και Λογοτεχνία''.

- Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία επικοινωνήστε μαζί μας. Το mail επικοινωνίας θα το βρείτε στο θέμα '' Επικοινωνία'' ή τέρμα κάτω στην αρχική σελίδα του blog.

- Ο νικητής θα ενημερωθεί αμέσως μετά την κλήρωση. Αν δεν απαντήσει μέσα σε διάστημα 24 ωρών η κλήρωση επαναλμβάνεται.

Ευχαριστούμε θερμά την συγγραφέα της ποιητικής συλλογής  Στέβη Σαμέλη που μας βοήθησε σ' αυτόν τον διαγωνισμό...

Nίκος Λυγερός- Το ακριτικό επίτευγμα

Το ακριτικό επίτευγμα

Αν καταφέρεις μία μέρα
να βάλεις το Καστελλόριζο
με το περίφημο κάστρο του
πάνω στο χάρτη της Μεσογείου
αντί να βλέπεις μόνο θάλασσα
θα δεις μέσα στον ουρανό
τα παράξενα διαγράμματα
και το απέραντο γαλάζιο
τότε θα καταλάβεις
ποιος είναι ο μοναδικός μας σκοπός
και γιατί δίνουμε τόση αξία
σε αυτό που νόμιζες εσύ
ότι ήταν μια λεπτομέρεια
τότε θα νιώσεις μέσα
και την υψηλή στρατηγική
που ποτίζει τη σκέψη μας
όταν μελετάμε την πατρίδα μας.

Τα λέει όλα η εικόνα...

Μυηση- Στέλλα Μήτσιου

Μύηση

Στην εκκινηση ετοιμη να ταξιδεψω

Στη μητρα της μανας μου ξυπνω

Ανυπομονω ν,αναδυθω ..

..στο Φως.

Μαυρο στο μαυρο.Η βεβαιοτης

Ο,τι αγγιξει θα πονεσει

Κι ο,τι πονεσει θ,αφυπνιστει

ΟΔΗΓΗΣΕ ΜΕ

Από την αρχη

Από τη μεσημβρια στην ανατολη

Κι απ το βορρα στη δυση

Την εμπιστοσυνη στον ανθρωπο ..ανακτω

Μες στο σκοταδι θ,αναβλεψω.

Από το θανατο που απλωθηκε στη ζωη μου σαν οξυ

Να λυτρωθω..

Ειμαι λευκη..ειμαι σκοτεινη..ειμαι φλεγομενη..

Εναστρη σαν τη νυχτα,σερνω τους πεπλους μου σαν την αυγη…

Σιγω σαν την εσπερα

Αρχεγονες δυναμεις με παρασυρουν..

Αιμα με αιμα,χερι με χερι,μυστηρια και τελετες

Φτανουν εδώ μεσα απ το αρχαιο κυτταρο..εξαγνιζοντας με

Τραβω το βλεμμα σαν κιμωλια ένα γυρω

Και πετω το αγκιστρι εντος μου

Αιωρουμαι τωρα αναμεσα σε ψηλα χορτα

Σταιεραβραχια των δελφων

Με φυλλα δαφνης αναμεσαστα δοντια

Στη μανα γη αναθηματα καιω…

Καταδυομαι στα υδατα της στυγος

Κι ο ανεμος γλυκα στυφος απ τη μερια της θαλασσας

Στεγνωνει στο δερμα την Αθανασια.

Η ελπιδα είναι πορφυρη …η φλογα αορατη

Κι εγω τυφλη,ακινητη δεμενη στο βωμο

Δεν περιμενω τιποτα

Εξον απ την Αρτεμιδα..

Να μ ανταλλαξει…με Ελαφι…

Ποίηση σύμφωνα με τον S. Eliot...

Καλή σας ημέρα...

Για κλείσιμο κάτι πολύ όμορφο...

Τα τελευταία 30 χρόνια, μια ομάδα φίλων που αποτελείται από τους John Wardlaw, John Dickson, Mark Rumer, Dallas Burney και John Molony (από αριστερά προς τα δεξιά, όπως φαίνονται στις φωτογραφίες) ξαναμαζεύονται κάθε 5 χρόνια στη λίμνη Copco στην Καλιφόρνια για να τραβήξουν την ίδια φωτογραφία με αυτήν που είχαν τραβήξει για πρώτη φορά το 1982.

Τότε, ήταν μια παρέα γυμνασιόπαιδων που διασκέδαζαν στο οικογενειακό εξοχικό του Wardlaw.

Αυτό που δεν φαίνεται ξεκάθαρα στις εικόνες είναι το περιεχόμενο του αρχικού βάζου, το απροσδιόριστο έκτο μέλος της ομάδας… Πρόκειται για μια κατσαρίδα που βρήκαν και αποφάσισαν να κρατήσουν ως κατοικίδιο...

Πανσέληνος απόψε...

Έτσι καθώς έβλεπα απόψε το Αυγουστιάτικο φεγγάρι αναρωτήθηκα '' άραγε πόσοι άνθρωποι σήμερα έγραψαν ποίημα βλέποντας την πανσέληνο;'' και ιδιαιτέρως πόσοι από τους αναγνώστες μας που γράφουν ποιήματα και τα μοιράζονται μαζί μας έδωσαν απόψε την ψυχή τους στο χαρτί και την αφιέρωσαν σε αυτό το πανέμορφο λευκό φεγγάρι.

Πολύ θα θέλαμε να διαβάσουμε μερικά από αυτά τα ποιήματα σας. Αυτή τη φορά η μούσα της έμπνευσης ίσως να μην ήταν για τον καθένα ξεχωριστή αλλά ίδια για όλους. Κάπου εκεί ψηλά στον Ελληνικό ουρανό, μια μούσα λευκή κι όμορφη.

Η συμβουλή του ''ποίηση και λογοτεχνία'': 

Μη σταματάτε να γράφετε και ακόμα περισσότερο μη σταματάτε να διαβάζετε. Το βιβλίο πολλές φορές είναι η καλύτερη συντροφιά και το καλύτερο δώρο...

Νικόλας Άσιμος- Αναζητώντας κροκανθρώπους

Ο αντισυμβατικός, αυθεντικός και πάντα ειλικρινής Νικόλας Άσιμος όπως λίγο πολύ γνωρίζουμε υπήρξε ένας χαρισματικός συνθέτης, στιχουργός, ποιητής αλλά και συγγραφέας. Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε το πανέμορφο και χαρακτηριστικό βιβλίο του, το '' Αναζητώντας κροκανθρώπους'' το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις '' ανέκδοτο'' όπως ο ίδιος χιουμοριστικά έγραφε. Ουσιαστικά το βιβλίο του δεν εκδόθηκε γιατί δεν ήθελε ο ίδιος να εκδοθεί και κυκλοφορεί ελεύθερο στο διαδίκτυο. Οποιοσδήποτε θέλει μπορεί να το διαβάσει η να το κατεβάσει. Εμείς το είδαμε εδώ.

ΚΡΟΚΑΝΘΡΩΠΟΙ- Νικόλας Άσιμος

Αγάπη ,θυμάσαι;- Xρήστος Μπουλώτης

Αγάπη ,θυμάσαι;

 Σε μια ξένη πόλη ούτε δική μου ούτε δική σου, εκεί σε πρωτοείδα
Μπορεί και να μ΄ήξερες από παλιά κι απλά με ξαναβρήκες.
Κι έβρεχε, χωρίς ομπρέλα
το θυμάσαι;

Την άλλη κιόλας μέρα φτιάξαμε ένα τρένο κίτρινο κόκκινο μπλε το βάψαμε
και ταξιδεύαμε τη γη…νύχτες ταξιδεύαμε στον ουρανό… αστέρι και σταθμός
θυμάσαι;

Βρήκες το πιο μακρινό αστέρι κι είπες να το γυαλίσουμε
να του φυτέψουμε μια λεύκα να μείνουμε για πάντα εκεί
θυμάσαι;

Όταν σου έδινα πορτοκάλι πήγαινε να πει μόνο μαζί σου ταξιδεύω.
Με πέντε πορτοκάλια κάναμε πορτοκαλάδα την πίναμε μισή μισή
θυμάσαι;

....

Αλλά τα βράδια - Τάσος Λειβαδίτης

Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος…

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα

Βιβλιοπρόταση: Σαν Άνθρωποι - Δημήτρης Γρυπαίος (εκδόσεις Γαβριηλίδης)

Έντεκα άνθρωποι και ... ο τελευταίος. Δώδεκα διηγήματα με ήρωες με ασήμαντα προβλήματα για μας που όμως γι αυτούς είναι σημαντικά. Που εμείς θα χαμογελούσαμε, αλλά γι' αυτούς είναι προβλήματα ύπαρξης.

Ο Δημήτρης Γρυπαίος καταφέρνει σε αυτά τα διηγήαμτα να περιγράψει το ασήμαντο στη ζωή των ηρώων του έτσι ώστε να το κάνει σημαντικό και για μας. Απλά γεγονότα, σκέψεις, αισθήματα τυων διπλανών μας που όταν τα αφουγκραστούμε αρχίζουμε να βλέπουμε την καθημερινότητα με άλλη ματιά.


(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μια θέση πιο μπροστά - Word Chimes (έργα αναγνωστών)

Σαν ποτάμι που κυλά γοργά ή σαν στάσιμα νερά
παρασέρνω ότι βρω ή παραμένω....

Για να ζω...

Με δυο ταχύτητες πηγαίνω να ξεφύγω απ'τον χρόνο
μια να τρέξω να προλάβω, μια να στέκω...

Για να ζω...

Μα ο χρόνος φεύγει, πάει...Χωρίς οίκτο μ'ακουμπάει
Δεν τον νοιάζει πως με βρίσκει...Μοναχά να με νικήσει

Ένα πολύ όμορφο ποίημα της Στέβης Σαμέλης, σαν πρόγευση για τον τυχερό του διαγωνισμού μας!

Σε μια πόλη παλιά...


Με λυτά τα μαλλιά
Σε μια πόλη παλιά τριγυρνάω
Με φουστάνι μακρύ
και σανδάλια, χλωμή, περπατάω

Ο αέρας ψυχρός
Σα χειμώνας καιρός, με χτυπάει
Μα η ύπαρξή μου ζεστή
δεν τον νοιώθει στιγμή να φυσάει

Τη σκιά μου ζητώ
Το φθαρτό μου εαυτό αναζητάω
Να του πω ότι ζω
είμαι ακόμα εδώ, καρτεράω

Τι είναι το '' Φάτα Μοργκάνα'' που παρουσιάζεται στο έργο του Νίκου Καββαδία;

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα

Που πας; Στο μάτι του Κυκλώνα

Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα

Πως τη λένε; Φάτα Μοργκάνα

Το Φάτα Μοργκάνα είναι ένα φαινόμενο αντικατροπτισμού το οποίο πρωτοπαρατηρήθηκε στη Σικελία. Ο Νίκος Καββαδίας λέει πως συμβαίνει στην Σικελία ή στην Νάπολη τρεις η ώρα τη νύχτα και είναι ένα φαινόμενο στο οποίο παρουσιάζονται τρεις γυναίκες να χορεύουν στον Ορίζοντα. Κρατάει ένα εως δύο λεπτά. Όπως διαβάζουμε στο πολύ ωραίο βιβλίο του Μήτσου Κασόλα '' Νίκος Καββαδίας: Γυναίκα-Θάλασσα- Ζωή'' ο μεγάλος αυτός Έλληνας ποιητής το είδε το φαινόμενο αυτό 2 φορές και παρατήρησε μάλιστα τα πέπλα τους, τα μαλλιά τους κ.α...

Ο ιππότης και το τριαντάφυλλο. Άλλο ένα εκπληκτικό ποίημα από τον Νίκο Λυγερό (+ Βίντεο)

Ο ιππότης και το τριαντάφυλλο

Πάνω στα πέταλα του
πάτησε ο ίππος μου
για να μπορέσω να φτάσω
στην πληγή της καρδιάς
που δεν κλείνει
αν δεν γεμίσει αγάπη
δίχως να σε πληγώσω
με το παράξενο σπαθί
που κόβει τα κεφάλια
των βάρβαρων που τολμούν
να πλησιάσουν την γη μας,
κι εσύ όταν δάκρυσες
γεμάτη συγκίνηση
μετά την αγκαλιά μας
έδωσες στο τριαντάφυλλο
τη μοναδική δροσιά.

Σύλβια Πλαθ - Δύο ποιήματα και Βιογραφικό

Λαίδη Λάζαρος(απόσπασμα)

[...]
Σύντομα, σύντομα η σάρκα
Που στη σπηλιά του τάφου έχει φαγωθεί
Σε μένα θα επιστραφεί.

Κι εγώ μια χαμογελαστή γυναίκα.
Είμαι μόλις τριάντα.
Και σαν την γάτα μπορώ να χάσω τη ζωή μου εφτά φορές.

Η τρίτη είναι αυτή.
Τι σκουπιδαριό
Να εκμηδενίζεις τις δεκαετίες.

"Καρποφόρος Ουρανός" Άννα Α.Θεοδωρίδου

Καρποφόρος Ουρανός

"Καρποφορίζει ο ουρανός,
κερνάει την φύση...
Ήλιος λαμπερός στου
έρωτα τη κλίση.
Θαμπώνεται η μοναξιά
και αποχωρεί σκυφτά,
χωρίς άλλες αστραπές
βουτάει στα βαθιά.
Καρποφορίζει ο ουρανός
και οι άγγελοι μπροστά,
χαμογελούν στη γη γλυκά.
Μια νέα μέρα ξεκινά.
Νέες λέξεις χοροπηδούν ξανά,
μέσα στων ανθρώπων τη
τρελή φωτιά.
Μια νέα μέρα ξεκινά...

Καλημέρα με μια γερή γεύση ταλέντου...

Όταν ήταν μικρός ο Yosuke Goda συνήθιζε να ζωγραφίζει στους τοίχους του δωματίου του, στο πάτωμα αλλά και σε όποια επιφάνεια ήταν… διαθέσιμη για να αποδώσει με τον καλύτερο τρόπο το έμφυτο ταλέντο του στο σχέδιο.

Από τότε μέχρι σήμερα έχει ζωγραφίσει πλήθος δωματίων, ενώ έχει εκθέσει μικρότερα έργα του σε διάφορες γκαλερί του κόσμου. Με έναν μαύρο χοντρό μαρκαδόρο ο νεαρός Ιάπωνας καλλιτέχνης αποτυπώνει τη φαντασία του στον τοίχο, απολαμβάνοντας στο τέλος το θερμό… χειροκρότημα!

Καληνύχτα με ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι των Scorpions

Νίκος Καββαδίας...

ΟΙ ΕΠΤΑ ΝΑΝΟΙ ΣΤΟ S/S CYRENIA

Στην Έλγκα

Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μη το ζορίζεις.
Μάτσο χωράνε σε κούφιαν απαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις.
Ο πιο μικρός αχολογάει μ' ένα καλάμι.

Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια.
Ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι.
Μ' ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπυ τη μαλάρια
κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίττες ζυμώνει.

Απ' το ποδόσταμο πηδάν ως τη γαλέτα.
- Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατίρι;
Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα
ποιος ρήγας γιος θε να την πιει σ' ένα ποτήρι.

Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια,
κατάφερε το σταυρωτό του Νότου αστέρι
σωρός να πέσει, να σκορπίσει στα σπιράγια,
και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει.

Ο Τοτ, του λείπει το ένα χέρι μα όλο γνέθει,
τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει.
Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Ρουθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουν οι διακόσιοι;

Κουφός ο Σάλαχ, το κατάστρωμα σαρώνει.
- Μ' ένα ξυστρί καθάρισέ με από τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
- Γιε μου, που πας; - Μάνα, θα πάω με τα καράβια.

Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε.
Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει.
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι...
Ο πιο στερνός μ’ ένα αυλό με νανουρίζει.

Colombo 1951

Γυναίκα, πείσμα της Ασίας - Νίκος Καρούζος

Εἶσαι μία ἤπειρος τοῦ στήθους ἀπ᾿ τὸ βάθη τῶν φυλῶν
εἴσαοι πλανόδιο σὰν τὸ φεγγάρι
ὁ πόνος εἶναι πλόκαμος κ᾿ ἡ ἀγάπη σου ὑδράργυρος
γυναίκα, πεῖσμα τῆς Ἀσίας.
Ὅταν ἀφήνεις ἕνα βλέμμα στὶς κοιλάδες νὰ ὡριμάζει
καθὼς οἱ ἄνεμοι τὸ ταξιδεύουν ὡς τὰ ὕψη
νέμεσαι κλαδιὰ καὶ χύνεις δηλητήρια μέσ᾿ στὸ φεγγάρι.
Μόνη σὰ φόνος κατοικεῖς τὴ συνείδηση
συνωμοτώντας ἀντίκρυ στὶς θεότητες τῶν πουλιῶν
ἐσὺ μὲ μαῦρα ποταμικὰ μαλλιὰ
ἐσὺ πάλι καὶ πάλι μὲ σκοτεινὰ μάτια.

Γιώργος Λιθοξόος- The last moments of love (+ βίντεο)

The last moments of love

Eφυγες ...
οι ψυχές μας θα συναντηθούν
στο μέλλον κάποια μέρα

ίσως σε μια άλλη ζωή

για μένα είναι το τέλος
για σένα μια νέα αρχή
από καρδιάς
σου εύχομαι τύχη καλή

άφησε στο φεγγίτη μια χαραμάδα
ίσα, ίσα να βγαίνει λίγο φως
να περνώ να ξέρω πως υπάρχεις
ν'αγαπάς κάποιον κι ας μην είμαι αυτός.

Κώστας Βάρναλης- Θυσία

Θυσία

Τὸ μυτερό σου τὸ σκουφί,
Μίδ᾿ ἀπ᾿ τὴν ἄτριχη κορφὴ
πέτα κάτω
καὶ φέρε ἀπ᾿ τὸ χλωρὸ τ᾿ ἀχούρι
τὸ διχρονίτικο γαϊδούρι
τὸ βαρβάτο!

Ποῦ λάμπ᾿ ἡ πέτσα του γιαλὶ
καὶ κανεὶς δὲν τὸ καβαλλεῖ
καὶ τὴ νιότη
τὴν ἀπερνάει στὰ πισινά του
ὁλόρθο, κ᾿ εἶναι τ᾿ ἀχαμνά του
ὅλο ἀξιότη!

Φέρτο στὴ μέση τ᾿ ἁλωνιοῦ
καὶ στὸ ριζὸ τοῦ πλατανιοῦ
ρίχτο χάμου,
εἶν᾿ ἡ σειρά του νὰ δοξάσει
τοὺς γόνιμους θεούς, νὰ πιάσ᾿ ἡ
προσφορά του!

῾Πόψε παντρεύομαι, γι᾿ αὐτὸ
σοῦ ἄξιζε τέτοιο ἕνα σφαχτὸ
κοτσονάτο,
ἐσένα, Πρίαπε, ἀσκημομούρη,
ποὖσαι κι᾿ ἐσὺ σὰν τὸ γαϊδοῦρι,
τὸ βαρβάτο!

Πηγή

Ο διαγωνισμός μας ξεκίνησε...

"Μια βόλτα στα σύννεφα" - Στέβη Σαμέλη. Εκδόσεις Ιωλκός

Το ''Ποίηση και Λογοτεχνία'' έχει την τιμή και την χαρά να προσφέρει ένα υπέροχο βιβλίο σε έναν τυχερό αναγνώστη. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μας στείλετε ένα mail με θέμα '' διαγωνισμός'' και αυτομάτως θα μπείτε στη διαδικασία της κλήρωσης για να κερδίσετε το δώρο μας.

 - Οι συμμετοχές δηλώνονται μέχρι τις 10 του μηνός (Αυγούστου) 2012 και μέχρι τις 7.00 μ.μ

- Όσοι θέλουν να μπουν στην κλήρωση δεν είναι ανάγκη να μας πουν το ονοματεπώνυμο τους καθώς αν κερδίσουν το δώρο θα τους αναζητήσουμε στο mail που μας έστειλαν. Βέβαια καλύτερο για εμάς θα ήταν να έχουμε τα ονοματεπώνυμα.

- Τα έξοδα απόστολής ανήκουν εξολοκλήρου στο '' Ποίηση και Λογοτεχνία''.

- Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία επικοινωνήστε μαζί μας. Το mail επικοινωνίας θα το βρείτε στο θέμα '' Επικοινωνία'' ή τέρμα κάτω στην αρχική σελίδα του blog.

- Ο νικητής θα ενημερωθεί αμέσως μετά την κλήρωση. Αν δεν απαντήσει μέσα σε διάστημα 24 ωρών η κλήρωση επαναλμβάνεται.

Ευχαριστούμε θερμά την συγγραφέα της ποιητικής συλλογής  Στέβη Σαμέλη που μας βοήθησε σ' αυτόν τον διαγωνισμό...

Κι ένα όμορφο ρητό στα ξαφνικά...

ΛΕΟ ΦΕΡΡΕ (Léo Ferré) - ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ

Λεό Φερρέ (Léo Ferré, Monaco, 24 Αυγούστου 1916 – Castellina-in-Chianti Toscane, 14 Ιουλίου 1993). Γάλλος ποιητής του έρωτα και της αναρχίας, μουσικός συνθέτης και τραγουδιστής.

Γεννήθηκε στο Μονακό (Monaco) από Γάλλο πατέρα (τον Ζοζέφ Φερρέ, προσωπάρχη του εκεί καζίνου) και Ιταλίδα μητέρα (την Μαρία Σκότο). Πήρε αυστηρά χριστιανική παιδεία στο σχολείο «Ecole des Freres des Ecoles Chretiennes» και στο κολλέγιο «College Saint-Charles» της Bordighera και από μικρός έδειξε κλίση στην μουσική: επταετής ακόμα συμμετείχε στην χορωδία του καθεδρικού ναού του Μονακό, δύο χρόνια αργότερα, το 1925, άρχισε να συνθέτει μουσικά κομμάτια και την επόμενη χρονιά, το 1926, μελοποίησε ποιήματα του Πωλ Βερλαίν (Paul Verlaine, 1844 - 1896)

Όταν η φύση γράφει ποίηση... Τα πολύχρωμα βουνά της Ισλανδίας!

Μπορεί το Landmannalaugar να είναι μια άγνωστη περιοχή στους περισσότερους επισκέπτες της νότιας Ισλανδίας, όμως οι ντόπιοι φροντίζουν -και με το παραπάνω- να διαφημίσουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά μέρη της χώρας τους, το οποίο γίνεται στην πορεία το… αγαπημένο όλων!

Τα «πολύχρωμα βουνά» στο εσωτερικό της Ισλανδίας είναι ένας «φυσικός» πίνακας ζωγραφικής, τον οποίο θα ζήλευε και ο πλέον έμπειρος ιμπρεσιονιστης ζωγράφος όχι μόνο για τους εντυπωσιακούς σχηματισμούς των πετρωμάτων αλλά πρωτίστως για την μοναδική εναλλαγή των αποχρώσεων...

Η περιφραστική πέτρα - Κική Δημουλά

Μίλα.
Πὲς κάτι, ὁτιδήποτε.
Μόνο μὴ στέκεις σὰν ἀτσάλινη ἀπουσία.
Διάλεξε ἔστω κάποια λέξη,
ποὺ νὰ σὲ δένει πιὸ σφιχτὰ
μὲ τὴν ἀοριστία.
Πές:
«ἄδικα»,
«δέντρο»,
«γυμνό».

Ιαπωνική Ποίηση ( Χαϊκού )

Οι Υπηρεσίες μας

Πέρα από τα λογοτεχνικά θέματα που παρουσιάζονται στο ιστολόγιο μας έχουμε και την χαρά αλλά και την δυνατότητα να προσφέρουμε κάποιες υπηρεσίες οι οποίες έχουν άμεση σχέση με την προώθηση της σύγχρονης λογοτεχνίας. Δείτε τις υπηρεσίες μας: 

- Δημοσίευση έργων των αναγνωστών (ποιήματα, αποσπάσματα από μυθιστορήματα, νουβέλες κτλ)

- Δημοσίευση σχολίων και απόψεων με τη μορφή άρθρων των αναγνωστών σχετικών με την λογοτεχνία.

- Διαγωνισμοί

- Παρουσίαση εκδηλώσεων ( όπως ποιητικών βραδιών, ποιητικών διαγωνισμών κ.α) ή βιβλιοπαρουσιάσεων.

- Σύνταξη και δημιουργία βιογραφιών ποιητών που δεν υπάρχουν στο διαδίκτυο.

- Συνεντεύξεις
- Προτάσεις μας για βιβλία που μπορείτε να διαβάσετε.

- Προώθηση αγαθών(βιβλία, ποιητικές συλλογές κ.α), υπηρεσιών (βιβλιοπωλεία, εκδοτικούς οίκους κ.α) και ό,τι θέλει ο καθένας να προωθήσει μέσω του blog μας. Η τελευταία μας υπηρεσία είναι η μόνη που γίνεται με την οικονομική στήριξη προς το μπλογκ μας.

Η λίστα με τις υπηρεσίες μας συνεχώς αναβαθμίζεται. Όποιος φίλος- αναγνώστης έχει μια ιδέα για κάποια υπηρεσία που εμείς δεν την έχουμε γράψει θα ήταν τιμή μας να την μοιραστεί μαζί μας.

Επικοινωνία εδώ

Προώθηση

Πέρα από τις πολλές υπηρεσίες που προσφέρουμε σε όλους τους αναγνώστες μας χωρίς να έχουμε κανένα οικονομικό όφελος, οι οποίες μάλιστα είναι πάρα πολλές και τις προσφέρουμε με απόλυτο σεβασμό και αγάπη σε όλους, θα πρέπει να ενημερώσουμε ότι είμαστε στη διάθεση οποιουδήποτε επιθυμεί να διαφημιστεί στη σελίδα μας.

 

Το γεγονός αυτό θα μας βοηθήσει να εφαρμόσουμε ορισμένα πράγματα που έχουμε σκοπό για το μπλογκ μας και θα το κάνουμε καλύτερο από πολλές απόψεις. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε στην οικονομική κατάσταση εκείνη που να μας επιτρέπει να δώσουμε χρήματα από την τσέπη μας και γι' αυτό μπαίνουμε σε αυτή την διαδικασία. 

 

Αυτό το μήνυμα απευθύνεται σε όποιους θέλουν να προωθήσουν κάτι μέσω του μπλογκ μας σε ένα μεγάλο και '' ψαγμένο'' κοινό. Οι τρόποι προώθησης θα είναι πολλοί.

 
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας εδώ

- Στηρίξτε την προσπάθεια μας οικονομικά μέσω Donate.

Το Donate είναι από τα λίγα μέσα που βοηθούν τα διάφορα sites και blogs όσον αφορά την οικονομική ενίσχυση τους. Πρόκειται ουσιαστικά για δωρεά που κάνει κάποιος σε κάποιον άλλο. Συνήθως τα sites- blogs έχουν κάποια πάγια  έξοδα όπως τον server, την επικύρωση του domain, τα έξοδα αποστολής των βραβείων των διαγωνισμών και πολλά άλλα. Αυτά τα έξοδα πολλές φορές δεν ενδιαφέρουν καθόλου τον μέσο αναγνώστη όμως υπάρχουν και κάποιοι που θέλουν να βοηθήσουν τον αγαπημένο τους ηλεκτρονικό ιστότοπο. 

Εμείς ως '' Ποίηση και Λογοτεχνία'' κάναμε χρήση της εφαρμογής του Donate κυρίως για να μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε τα παγια έξοδα μας αλλά και για να γίνουμε όσο μπορούμε καλύτεροι. Έχοντας για παράδειγμα έστω και λίγα έσοδα από το μπλογκ μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για την αγορά ενός καλύτερου προτύπου περιβάλλοντος το οποίο θα είναι γρηγορότερο αλλά και πιο άνετο στα μάτια των αναγνωστών.

Σας ευχαριστούμε για την μέχρι τώρα συντροφιά που μας κάνετε αλλά και την στήριξη σας. 
Βοηθήστε μας κι άλλο να φτιάξουμε τη σελίδα που ονειρευόμαστε.

Έτος Νικηφόρου Βρεττάκου

«Ἔχω τρεῖς κόσμους.
Μιὰ θάλασσα, ἕναν
οὐρανὸ κι ἕναν πράσινο κῆπο: τὰ μάτια σου.
Θὰ μποροῦσα ἂν τοὺς διάβαινα καὶ τοὺς τρεῖς, νὰ σᾶς ἔλεγα
ποῦ φτάνει ὁ καθένας τους. Ἡ θάλασσα, ξέρω.
Ὁ οὐρανός, ὑποψιάζομαι.
Γιὰ τὸν πράσινο κῆπο μου,
μὴ μὲ ρωτήσετε.»¹

Πράσινο… ναι! Σίγουρα είναι το δικό σου χρώμα!


Αν ήμουν ζωγράφος δεν θα σχεδίαζα το πρόσωπό σου με κάρβουνο. Θα έπαιρνα με ενθουσιασμό μικρού παιδιού τα πινέλα μου και θα έβαζα χρώματα. Χρώματα που σου χαρίζει απλόχερα μια δασώδης πλαγιά. Θα άπλωνα με πάθος αποχρώσεις από σκούρο πράσινο σε όλο τον καμβά – η αρχική εντύπωση που σου δίνει αυτή η μελλοντικά δική σου πλαγιά μόλις την πρωτοαντικρύσεις από μακριά. Αυτό το πράσινο του αυγιτικού ανδεσίτη, για να ταιριάζει με την αφανιτική του μάζα που είναι γεμάτη από επίδοτο και άφθονο χλωρίτη.²

Καλή σας μέρα και καλό μήνα!