Γιάννης Παγώνης- ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΦΥΤΡΑ

ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΦΥΤΡΑ

Σημάδεψα την άσφαλτο με φρένα,
τους χάρτες με βελόνες ραπτικής.
Δεσμώτης μια ζωή της Αττικής,
με μπόδιζαν τα όρη τα σκαμμένα,

να ξεχυθώ στου κόσμου την ορφάνια,
στης θάλασσας το κράτος το σκληρό.
Τι κι αν φτερά χτυπούσαν στο μηρό;

Κρατούσαν με τ΄ αμπέλια, τα μποστάνια.

Και μια μελαγχολία ποντισμένη,
στου νου τον απροσπέλαστο βυθό,
-λόγους δεν είχα να τη φοβηθώ,
απ΄ τους Θεούς θε να τανε σταλμένη-,

στερώντας μου του Ζέφυρου το χάδι,
πικραίνοντας στα χείλη το φιλί,
με άφηκε να ζω ζωή δειλή,
ένα τσιγάρο δρόμο απ΄ τον Άδη.

Ανάσα Aισιοδοξίας (Σοφά λόγια)

Οι ημέρες που διανύουμε εδώ και 3 ή 4 χρόνια είναι μονότονες. Το μόνο που ακούμε είναι κρίση, πτώχευση, δόση και άλλα τέτοια. Αυτό που χρειαζόμαστε τελικά είναι μια ανάσα αισιοδοξίας μέσω ορισμένων σοφών φράσεων διατυπωμένων από ανθρώπους του πνεύματος. Το παρακάτω βίντεο, του χρήστη crystalenia1 στο youtube, είναι πραγματικά μια Ανάσα Αισιοδοξίας που την έχουμε ανάγκη. Δεν πρόκειται για γιορτινό- Χριστουγεννιάτικο τρικ εκ μέρους μας, αλλά πιστεύουμε πως το βίντεο αυτό μόνο καλό θα κάνει σε πολλούς ανθρώπους. Στείλτε το λοιπόν σε φίλους, γνωστούς και αγνώστους σας.

Η αποχαιρετιστήρια επιστολή του Gabriel Garcia Marquez

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΑΝΑΠΤΥΓΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΑΝΑΠΤΥΓΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΔΡ.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΤΣΩΝΗ

ή

Πώς η πολιτεία θα συμβάλλει σε μια «ακριβεστέραν παιδείαν» των νέων με στόχο τη γνώση της αρετής και την έμπρακτη εφαρμογή της

Ποτέ άλλοτε όσο σήμερα δε θα λέγαμε ότι ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης δεν είναι τόσο επίκαιροι και αναγκαίοι για μελέτη και ανάλυση όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε αλλά και για το μείζον θέμα της παιδείας και της εξέλιξης των εκπαιδευτικών συστημάτων. Οι θέσεις των φιλοσόφων για ένα προτεινόμενο εκπαιδευτικό σύστημα είναι διάχυτες σε όλο το έργο τους, εντοπίζονται όμως κυρίως στους πλατωνικούς διαλόγους «Πολιτεία» και «Νόμοι», καθώς και στα «Πολιτικά» του Αριστοτέλη, όπου ο ρόλος της παιδείας είναι καίριος για τη συγκρότηση μιας αναπτυγμένης κοινωνίας....

Τάσος Λειβαδίτης- Καντάτα

Καντάτα

Ἕνα περίεργο ἐπεισόδιο διαβάζαμε τελευταία στὶς ἐφημερίδες,
ἕνας ἄντρας πῆγε σ᾿ ἕνα ἀπ᾿ αὐτὰ τὰ «σπίτια»,
πῆρε μιὰ γυναῖκα,
μὰ μόλις μπαίνουν στὸ δωμάτιο,
ἀντὶ νὰ γδυθεῖ καὶ νὰ ἐπαναλάβει τὴν αἰώνια κίνηση,
γονάτισε μπροστά της, λέει, καὶ τῆς ζητοῦσε νὰ τὸν ἀφήσει
νὰ κλάψει στὰ πόδια της. Ἐκείνη βάζει τὶς φωνές,
«ἐδῶ ἔρχονται γιὰ ἄλλα πράγματα»,
οἱ ἄλλοι ἀπ᾿ ἔξω δώστου χτυπήματα στὴν πόρτα.
Μὲ τὰ πολλὰ ἄνοιξαν καὶ τὸν διώξανε μὲ τὶς κλωτσιὲς
— ἀκοῦς ἐκεῖ διαστροφὴ νὰ θέλει, νὰ κλάψει μπρός σε μιὰ γυναῖκα.
Ἐκεῖνος ἔστριψε τὴ γωνία καὶ χάθηκε καταντροπιασμένος.
Κανεὶς δὲν τὸν ξανάδε πιά.
Καὶ μόνο ἐκείνη ἡ γυναῖκα,
θὰ ᾿ρθεῖ ἡ ἀναπότρεπτη ὥρα μιὰ νύχτα, ποὺ θὰ νοιώσει τὸν τρόμο ξαφνικά,
πῶς στέρησε τὸν ἑαυτὸ τῆς ἀπ᾿ τὴν πιὸ βαθιά,
τὴν πιὸ μεγάλη ἐρωτικὴ πράξη
μὴν ἀφήνοντας ἕναν ἄντρα νὰ κλάψει στὰ πόδια της.

Πηγή

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ- ΑΝΟΙΧΤΟΚΑΡΔΟΣ

ΑΝΟΙΧΤΟΚΑΡΔΟΣ

Πετά ο ανοιχτόκαρδος ψηλά
χωρίς κερί στα ξύλινα φτερά
σαν ακροβάτης έτη προσπαθεί
βουνοπλαγιές απάτητες να δει

Διψά ο ανοιχτόκαρδος ξανά
τα κρύα του νοστάλγησε νερά
το σκίρτημα του μαύρου αετού

το πέταγμα λευκού χαρταετού

Ποθεί ο ανοιχτόκαρδος συχνά
ελεύθερη ν’ αφήνει την λαλιά
μόνος του να πιάνει το τιμόνι
γη ελευθερίας να οργώνει

Ζητά ο ανοιχτόκαρδος πολλά
απέριττα λιτά δραματικά
το πλούτο του σεμνό τον εννοεί
με άνδρα μάτια βλέπει το παιδί

Αγγίζει ανοιχτόκαρδα ψυχές
μοιράζεται ανθρώπινες ευχές
οι άνθρωποι τον βλέπουν αγαθό
χωμένοι μες το μαύρο τους εγώ

Μεθά ο ανοιχτόκαρδος συχνά
ο λόγος του ακούγεται αχνά
τρεκλίζει όταν βγαίνει για κρασί
το ψέμα το αμέθυστο μισεί

Η μυθολογία των άστρων

Μίλτος Σαχτούρης - Η αγρυπνία

Ὅλοι κοιμοῦνται
κι ἐγὼ ξαγρυπνῶ
περνῶ σὲ χρυσὴ κλωστὴ
ἀσημένια φεγγάρια
καὶ περιμένω νὰ ξημερώσει
γιὰ νὰ γεννηθεῖ
ἕνας νέος ἄνθρωπος
μέσ᾿ στὴν καρδιά μου
τὴν παγωμένη
ἀπὸ ἄγρια φαντάσματα
καὶ τόση μαύρη πίκρα.







Πηγή

Μια υπενθύμιση για το διαγωνισμό μας...

Δυο μέρες έχουνε μείνει για την πραγματοποίηση της κλήρωσης και το πέρας του διαγωνισμού μας που έχει ως έπαθλο την ποιητική συλλογή του Χρήστου Αρμάντο Γκέζου "Ανεκπλήρωτοι Φόβοι".

Υπενθυμίζουμε ότι το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα mail, με την παράκληση όμως να γράφετε στο θέμα του mail ''Διαγωνισμός'', για να μπορούμε ευκολότερα να διαχωρίζουμε τις συμμετοχές από τα υπόλοιπα mail.


Θα θέλαμε τέλος να σας ευχαριστήσουμε θερμά για τις αθρόες συμμετοχές σας και να κάνετε υπομονή, λίγες μέρες μείνανε για να γίνει γνωστός ο νικητής/νικήτρια!

Αυθαίρετα - Αdri - Αλέξανδρος Στεφόπουλος

 
Αυθαίρετα τα έζησα τα χρόνια μου
Αυθαίρετη η θέα απ’ τα μπαλκόνια μου
Διαγωγή παράνομη εκτός σχεδίου
Να μην αντέχω την οσμή του χειρουργείου


Αυθαίρετη ενέργεια τα πάθη μου
Αυθαίρετο σωσίβιο τα λάθη μου
Μετρώντας πράξεις διαρκώς εκτός ορίου
Γόνος θετός  αρχοντικού περιθωρίου


Σα να μην έπρεπε να έρθω κι όμως ήρθα
Παρείσακτος και εισακτέος δίχως προίκα
Ανάμεσα στον εαφτό μου και τους άλλους
Σαν δαίμονας και άγγελος αρχαίου κάλους


Αυθαίρετες ανάσες απ’ τα στήθια μου
Αυθαίρετη αλήθεια, η αλήθεια μου
Κοιτάζοντας στο παρελθόν του μέλλοντός μου
Απ’ το κρυφό παράθυρο που χάσκει εντός μου

 

Ξεκινώντας τη μέρα με χιούμορ από τον Henry Youngman...

Η γυναίκα μου είναι ζώδιο της γης. Εγώ είμαι ζώδιο του νερού. Μαζί είμαστε ζώδιο της λάσπης.

Σας ευχόμαστε ένα χαρούμενο σαββατοκύριακο!

Με τη ματιά του… ψαριού!

Εντυπωσιακές, ευρυγωνικές φωτογραφίες, ή αλλιώς φωτογραφίες με το «βλέμμα του ψαριού». Δηλαδή φωτογραφίες με μεγάλη γωνία λήψης που σχοιματίζουν κοίλο....

Γιάννης Κοντός

Στα μισοσκότεινα

Γυμνό το σπίτι, χωρίς πουλιά και έπιπλα.

Αθόρυβες Κυριακές με σβησμένα τσιγάρα

και ξερούς καφέδες στο πάτωμα - έρωτα στο πάτωμα

ή στο ταβάνι, σαν μύγες - 

Γυμνό το μυαλό μου. Μόνο δυο τρία καρφιά

στον τοίχο με μυτερούς ίσκιους και ένα χαλάκι

κόκκινο, μαθημένο να ξεφτάει στα πόδια σου.

Θα στρίψω το αίμα, να μην πηγαίνει

στον εγκέφαλο, να μην σκέφτεται έτσι.

Και η κρεατομηχανή δουλεύει.

 

Λόγος και Τέχνη

Δώρα και χριστουγεννιάτικα στολίδια από μπαζάρ μουσείων και συλλόγων

 

 

Οι εορταστικές εκδηλώσεις του Σαββατοκύριακου

 

Χριστουγεννιάτικα μπαζάρ για τις επόμενες μέρες, για σκοπούς πολιτιστικούς και κοινωνικούς καλούν το κοινό να κάνει τα δώρα του συνεισφέροντας στο έργο μουσείων, ιδρυμάτων, συλλόγων.

Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή 7,8 και 9 Δεκεμβρίου το μπαζάρ γίνεται στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο με βιβλία και αντίγραφα ελληνικών μουσείων. Συμμετέχουν το Ταμείο Αρχαιολογικών Χώρων και Απαλλοτριώσεων, το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), το Ιδρυμα Ψαροπούλου _ Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής, το Μουσείο Μπενάκη, το Ιδρυμα Θεοχαράκη, το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, η Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία, ο Σύλλογος Φίλων Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου και το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο....

ΜΑΤΙΝΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ- ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ

ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ

 

 

  ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ

  ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ,

  ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΑ!!!

  ΠΩΣ ΠΟΝΟΥΣΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ

  ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΑ

  ΠΡΙΝ ΖΗΣΩ,

  ΠΩΣ ΚΟΒΟΤΑΝ Η ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ

  ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

  ΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ?

  ΠΩΣ ΠΟΝΩ?

  ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΛΕΓΑ?

  ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΩ?

  ΟΤΑΝ ΑΝΕΛΕΗΤΑ Η ΖΩΗ

  ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ

  ΜΟΥ ΧΑΡΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ

  ΘΛΙΒΕΡΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ?

 

  ΤΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ?

  ΠΩΣ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ

  ΘΑ ΜΕ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟ ΧΘΕΣ?

  ΤΟ ΧΘΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

  ΚΑΙ ΛΕΣ:

  ΠΟΤΕ ΠΕΡΑΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΑΠ'ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ?

  ΠΟΙΟ ΧΘΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΗΜΕΡΑ,

  ΠΟΙΟ ΑΥΡΙΟ ΛΑΧΑΤΑΡΗΣΑ

  ΚΑΙ ΤΟ ΘΥΜΑΜΑΙ

  ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΤΩΝΟΥΝ ΠΛΗΓΕΣ?

 

  ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ

  ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ

  ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΑ................?

 

  ΜΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΩΠΑΙΝΩ.

Θεόδωρος Σαντάς- Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

 

Μιλούσαμε για Σωκράτη κι  Αριστοτέλη

για της «Ψυχής την Αθανασία»

κι ήταν στεντόρεια η ανταπαίτηση  της φωνής

στην ίαση της επιδημίας  της χώρας

απ’ το απείκασμα  του ανήθικου

ν ’ανατρέξουμε  στη σοφία του Έλληνα

μέσα απ’την αποκαλυπτική  των αιώνων.

Κι ας αφήνει αλαλαγμούς 

στη λιμνοθάλασσα ο πόνος

στην ανάδυση της αλήθειας

κι ας ολοφύρεται για την έξοδο  «ο Ποιητής ».

Μιλούσαμε στον ίσκιο των φεγγαριών

με της φιλοσοφίας το μύστη

και τα μάτια του άστραφταν

κι ήταν μια κατήχηση για μας τους αμύητους

να προσεγγίσουμε  τη «Μιμητική του Θεού»

κι ήταν  αρχή και πιστεύω του

πως τούτος ο τόπος έχει ανάγκη

την ηθική της φιλοσοφίας του Έλληνα

να ξαναπεράσει στο φως.

Βουλιάζουμε ανελέητα

κι ο Οδυσσέας εγκλωβισμένος

στη σαγήνη  της  Κίρκης

πλημμυρισμένος  μ’αρώματα

δεν προθυμοποιείται να οδηγήσει

τους συντρόφους του στην Ιθάκη.

Ως πότε θα μένουμε

στη διαλογιστική της αδράνειας

και θ’ αναγορεύουμε καίσαρες

τους θηλυφανείς και τους άεργους ;

Ως πότε θα μας κρατά εγκλωβισμένους

το λειψίφως των αδαών και των ανιστόρητων ;

Ως πότε  της αρχαιογνωσίας  φιλόσοφε

ως πότε;

 

Τίτος Πατρίκιος - Η σάρκα

Ναπολέων Λαπαθιώτης - Επεισόδιο

Μάτι δειλὸ ποὺ σὲ κοιτάζει
βαθιά, βουβὰ καὶ σκοτεινὰ
κι ἔτσι πιστά, σὰ νὰ σοῦ τάζει:
Θὰ σ᾿ ἀγαπῶ παντοτινά.

Ψηλό, λιγνό, τρελὸ γιὰ χάδι,
δουλεύει σ᾿ ἕνα μαγαζί.
Τὸ πῆρα ἕνα Σαββάτο βράδυ
καὶ κοιμηθήκαμε μαζί.








Πηγή

Δύο ποιήματα του Κώστα Ριτσώνη

Γεμάτες ψάρια
γύρισαν οι βάρκες

τα μεγάλα τα παίρνουν οι ταβέρνες
με τα μικρά χορταίνουν οι ψαράδες

ρίχνουν και στην πεινασμένη γάτα
κάτι ασήμαντα
που δεν καταδέχονται
να τα βάλουν στο τηγάνι τους




Ιδρωμένος έρωτας
γεμάτος με την υγρασία
των φιλιών
και του κορμιού σου

μουσκεμένος έρωτας
με τους θερμούς χυμούς
που όλο μου φέρνεις

Πόσοι έχουν ναυαγήσει
μέσα στα ζηλιάρικα
μάτια σου;

Άραγες πνίγηκαν όλοι
ή κάποιο γλύτωσαν
κολυμπώντας στ' άγρια κύματα
μέχρι το ξερονήσι;







Από την ποιητική συλλογή του Κώστα Ριτσώνη, 151 Ποιήματα, εκδόσεις: Ποιήματα των φίλων

Γεγονότα/Ειδήσεις - Mario Benedetti

Για τους ευρωπαίους
ο σταλινισμός
ήταν
ένα γεγονός
ενώ για μας
ήταν μόνο
είδηση
αυτό όμως ποτέ
δεν το καταλάβαμε καλά

αντίθετα για μας
η κούβα και η νικαράγουα
είναι γεγονότα
σημαντικά και
θεμελιώδη
ενώ γι' αυτούς
είναι μόνο
ειδήσεις
γι' αυτό ποτέ
δεν τις κατάλαβαν καλά









Πηγή: http://www.poema.gr/poem.php?id=222&pid=

Ελαύνω - Εύη Γκάλαβου

Ιχνηλατώ συναισθήματά σου που ξεράθηκαν
σε μια ρίζα ελιάς.
Δροσίζω τα δάκρυα σου που κυλούσαν
στο άγονο κορμί.
Σκορπίζω φυλλωσιές σαν λιωμένες αναμνήσεις.
Δε σταματώ, λάμνω με μόνο
ίχνος τη διαίσθηση μου.









Πηγή: http://gynaika-g.blogspot.gr/

Ξεκινώντας τη μέρα με Jean-Paul Sartre...

Όταν οι πλούσιοι κάνουν πόλεμο, είναι οι φτωχοί που πεθαίνουν.

Χαρούμενο πρωί!

Αστραπή χτυπά τον πύργο του Άιφελ

Ο ουρανός είχε πάρει ήδη μια όμορφη, μπλε απόχρωση δημιουργώντας το κατάλληλο φόντο για μια φωτογραφία του Πύργου του Άιφελ. Ξαφνικά άρχισε να αστράφτει.
Ένας 31χρονος κάτοικος της πόλης του Παρισιού, ερασιτέχνης φωτογράφος, άρπαξε την φωτογραφική του μηχανή, την έστησε και περίμενε την κατάλληλη στιγμή.
Αυτή σύντομα ήρθε, όταν μια αστραπή διαπέρασε κυριολεκτικά τον πύργο, ύψους 325 μέτρων και ο Bertrand Kulik αποθανάτισε το μοναδικό θέαμα:

«Ο ουρανός ήταν καθαρός όταν ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν αστραπές», διηγείται ο 31χρονος. «Γρήγορα άρπαξα την φωτογραφική μου και την στερέωσα σε τρίποδο κοντά στο παράθυρο μου, ελπίζοντας ότι θα τραβήξω μια συναρπαστική φωτογραφία. Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα μπορούσα να πάρω μια τόσο υπέροχη εικόνα», δήλωσε ο Bertrand Kulik.

http://perierga.gr/

Κώστας Βάρναλης- Τὰ λοίσθια

Τὰ λοίσθια

Ὅλα μπροστά σου μαῦρα, ἡ κάθε μέρα
πιὸ μαύρη ἀπὸ τὴ νύχτα. Ἡ φωτόσφαιρα
σβησμένη χρόνια πίσου ἀπ᾿ τὰ βουνά.
Κι ἂν κάποτες τὰ μάτια σου γυρνᾶνε
πίσου, διπλὰ πονᾷς, ῾τι βλέπεις νά ῾ναι
πιὸ μαύρ᾿ ἀπ᾿ τὰ παλιά, τὰ τωρινά!
*
Τί καλὰ νά ῾σαι πρῶτος! Ἀπὸ σένα
μόλις τώρα ἀρχινᾷ ἡ μεγάλη Τέχνη!
Ἂν τὸ πιστεύεις, εἶναι ἀλήθεια. Νόμος!
Τὴν κάθε μέρα πιὸ θὰ μεγαλώνεις,
ποὺ νὰ μὴ σὲ χωράει τουτ᾿ ἡ πατρίδα.
Ἀλλ᾿ ὅταν σ᾿ ἀγκαλιάσει ἡ μάνα Γῆς,
--δὲ θὰ σοῦ δώσει οὔτ᾿ ἕναν πόντο πιότερο
ἀπ᾿ τὸ μπόι σου. Μὰ τί σὲ νοιάζει ἐσένα;
Χρόνια τήνε μετροῦσαν οἱ πατοῦσες σου!
Νὰ λυπᾶσαι τὸν ἄλλον, ποὺ παιδεύεται
νὰ μὴ φανεῖ μικρὸς στὸν ἑαυτό του,
νὰ μὴ γελιέται καὶ νὰ μὴ γελάει,
νὰ μὴ στολίζει μὰ νὰ ξεγυμνώνει.
Κι ὅταν τὸν ἀγκαλιάσει ἡ μάνα Γῆς,
θὰ φανοῦνε τὰ σωστά του μέτρα.

Πηγή

Στο Top-20 τέσσερις Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι...Μην αλλάξεις κανάλι...

Είσαι ένας νέος άνθρωπος, κάπου στην Ελλάδα.

Κατα πάσα πιθανότητα ενδιαφέρεσαι περισσότερο για τον τρόπο με τον οποίο θ' αποκτήσεις κάποιο smartphone, για τον τρόπο με τον οποίο θα μπαίνεις στα club χωρίς να πληρώνεις είσοδο ή για τον τρόπο με τον οποίο με τον οποίο θα κυκλοφορήσεις το/την αγόρι/κοπέλα που θέλεις, σε μαγαζί στο οποίο θα σε χαιρετάνε μέχρι και οι καθαρίστριες.

Επίσης αντλείς έμπνευση από διάφορες προσωπικότητες του Star Channel, από υποψήφιους τραγουδιστές, μοντέλα, παρουσιαστές, μαϊντανούς, γλάστρες, bartenders, κτλ....

Τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά όταν υπάρχουν αφιερώματα σε προσωπικότητες όπως αυτοδημιούργητα τέκνα εφοπλιστών, βιομηχάνων και λοιπών celebrities.

Είσαι ένας νέος άνθρωπος, κάπου στον υπόλοιπο κόσμο.

Κατα πάσα πιθανότητα θα έχεις γνωρίσει (και πολύ πιθανόν να μιλάς και τη γλώσσα) τον Πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας. Αυτό θα έχει γίνει είτε στο σχολείο είτε στο Κολλέγιο - Πανεπιστήμιο. Θα έχεις γνωρίσει τη διδασκαλία και τα έργα προσωπικοτήτων όπως ο Αριστοτέλης, ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας και ο Αρχιμήδης.

Δεν θα φοβάσαι μήπως χαρακτηριστείς φασίστας (από την Αριστερά) ή εθνικιστής πατριώτης (από την Ακρο-Δεξιά), υποστηρίζοντας ότι αυτοί οι τέσσερις Αρχαίοι Έλληνες επιστήμονες, βρίσκονται ανάμεσα στις είκοσι προσωπικότητες, με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.

Το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασσαχουσέτης (M.I.T.) στις Η.Π.Α., μετά από συλλογή δεδομένων απ' όλες τις εκδόσεις της Wikipedia, κατέληξε σε μία λίστα προσωπικοτήτων, οι οποίες γεννήθηκαν πριν το 1950 και οι οποίες με το έργο τους ασκούν επιρροή στον υπόλοιπο κόσμο....

Σκόρπισαν την τέφρα του στην Αρχαία Κόρινθο

 

 Ήταν η τελευταία επιθυμία του βραζιλιάνου σκηνογράφου Σίρο ντελ Νέρο

 

 

O Σίρο ντελ Νέρο (1931-2010) πρωτοήρθε στην Ελλάδα το 1959. Γνωρίστηκε με τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Κάρολο Κουν, την Κατίνα Παξινού. Έζησε τρία χρόνια στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, ερωτεύτηκε τη χώρα και τους ανθρώπους της και αποφάσισε να μείνει εδώ για πάντα.

Από το 1968 και για όλο το υπόλοιπο διάστημα της ζωής του, ο βραζιλιάνος σκηνογράφος και καθηγητής αρχαίου θεάτρου στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο ερχόταν στην Ελλάδα κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα. Έκλεινε ένα δωμάτιο στον όγδοο όροφο ξενοδοχείου της πλατείας Συντάγματος, για να απολαμβάνει την απρόσκοπτη θέα της Ακρόπολης, και περνούσε τις γιορτές συντροφιά με τους έλληνες φίλους του ως τα Θεοφάνια, όταν πήγαινε στη Σαντορίνη...

Παιγνίδια- Έριχ Φρηντ

Όταν οι Αμερικανοί βομβάρδιζαν και σκότωναν άμαχο πληθυσμό στον πόλεμο του Βιετνάμ, έναν πόλεμο που οι ίδιοι προσπαθούν να ξεχάσουν πλέον, για να κερδίσουν τις εντυπώσεις μέσα στην κατακραυγή της παγκόσμιας ανθρωπιστικής κοινότητας επιχείρησαν να δείξουν ένα καλοκάγαθο πρόσωπο. Τέτοιες προσπάθειες ματαιοδοξίας και αποπροσανατολισμού οι οποίες μάλιστα διακατέχονται και από μια βάρβαρη υποκρισία, δεν μπόρεσαν να αφήσουν σιωπηλή την ποίηση. Ένας ποιητής που σέβεται καταρχάς αυτό που υπηρετεί και στη συνέχεια τον εαυτό του δεν θα μπορούσε να μην γράψει ένα ποίημα μέσα στο οποίο με καυστικό τρόπο θα περιέγραφε την κατάσταση.
Δείτε τι εννοούμε...

Παιγνίδια- Έριχ Φρηντ (Αυστρία)

Την ημέρα του ''παιδικού φεστιβάλ''

στο Βιετναμ, τα αμερικανικά βομβαρδιστικά

έριξαν παιγνίδια στα χωριά. Εκεί,

λίγες μέρες πριν, πολλά παιδιά είχαν σκοτωθεί

από τους βομβαρδισμούς των ίδιων αεροπλάνωνν

Παιγνίδια

πέφτουν

αντί για μπόμπες

στο ''Παιδικό φεστιβάλ''.

Το γεγονός 

-είπανε-

έκανε μεγάλην εντύπωση 

σε όλο τον κόσμο!

Τουλάχιστον,

ας ρίχνατε τα παιγνίδια

λίγες μέρες πριν.

Έτσι, τα παιδιά,

χάρη στην άμετρη καλοσύνη σας,

θα τα σκοτώνατε

καθώς θα παίζανε με τα παιγνίδια...

(Μετάφ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΑΣΙΟΥ)

Παγκόσμια ποιητική ανθολογία: Ταξίδι στην ποίηση, εκδόσεις ΝΑΥΤΙΛΟΣ.

Νίκος Τσίντρος- Αλέξης Γρηγορόπουλος (Σαν σήμερα 4 χρόνια από την δολοφονία)

Αλέξης Γρηγορόπουλος

Στην άσφαλτο σ’ έριξε νεκρό,
μολύβι σκλαβωμένο.
Ελευθερία έψαχνε,
φώλιασε στην καρδιά σου.

Σου έκλεψε το χαμόγελο,
σου έσβησε το μέλλον.
Μέλλον γεμάτο όνειρα,

με ήλιο διψασμένο.

Σε έκλαψαν αμίλητοι.
Σε θάψαν μες το χώμα.
Με σιδερένια δάκρυα,
σου στόλισαν το σώμα.

Φίλοι, γονείς, μοναχικοί,
του λόγου όλοι φίλοι.
Φίλοι ανύπαρκτοι, ψυχροί,
μάτια φωτιάς αγέλη.

Σ’ αφήσανε και φύγανε
να νιώθεις μόνο κρύο.
Το κρύο να χεις συντροφιά.
Το κρύο για αγάπη.

Μα ο αέρας σ’ αγαπά
με τη φωνή μητέρας.
Τη φύση προστάζει, τα στοιχειά.
Τον άνεμο σαρώνει.

Τώρα

Χίλιοι ανέμοι μάχονται
το χώμα σου ν’ αρπάξουν
και τα δεσμά του νεκρικού,
να σπάσουν, ν’ αποτάξουν.

Θέλουν ελεύθερος να ρθείς,
τη μάνα ν’ αγκαλιάσεις.
Φιλί γλυκό, πνοής ευχαριστώ,
αγάπης καλημέρα.

Πες της, θα ‘σαι πάντα εκεί,
το ξέρει, στην καρδιά της,
παρέα με το χαμόγελο,
παρέα με τον ήλιο.

Πες της πως θα βρίσκεσαι
σε κάθε μια ματιά της.
Πες της πως θα οδηγείς
το χρώμα στην καρδιά της.

Πες της πως το όνειρο
δεν έσβησε ακόμα.
Το όνειρο είναι ζωντανό
και παραμένει κρίνος.

Και με πνοή παρηγοριάς
ανέβα όλες τις σκάλες,
χάδι να δώσεις στοργικό
στο μοναχό πατέρα,

που σαν το χαμό σου άκουσε,
φοβήθηκε ο αέρας.
Φοβήθηκε ο ουρανός.
Φοβήθηκε κι ο ήλιος.

Και τ’ αστέρια χάθηκαν
απ’ τη θωριά ανθρώπου,
γιατί χαρίσανε το φως
στη νύχτα τη μοιραία.

Τώρα

Περπάτα ελεύθερος
στους δρόμους της Αθήνας.
Στους δρόμους που ερωτεύθηκες.
Σ’ αυτούς τους γκρίζους δρόμους.

Στην πόλη που ορφάνεψε.
Στη ματωμένη πόλη.

Ο Ianos συμπληρώνει 7 χρόνια παρουσίας στην Αθήνα

Με αφορμή το γεγονός ότι κλείνει 7 χρόνια παρουσίας στην Αθήνα, η Αλυσίδα Πολιτισμού Ianos…

… το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012, στις 12.00-18.00.


Σε ρόλο DJ οι Κώστας Κατσουλάρης, Χίλντα Παπαδημητρίου, Γιώργος Μουχταρίδης, Γιώργος Απέργης.

Info
Τοποθεσία	Βιβλιοπωλείο Ianos, Σταδίου 24, Αθήνα
Ημερομηνία	Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012, 12.00-18.00
Πληροφορίες	210 3217406
Τιμές εισιτηρίων	Είσοδος ελεύθερη Πηγή: http://www.culturenow.gr/

Γιῶργος Σεφέρης - Σχέδια γιὰ ἕνα καλοκαίρι (Ἄνθη τῆς πέτρας)

Ἄνθη τῆς πέτρας μπροστὰ στὴν πράσινη θάλασσα
μὲ φλέβες ποὺ μοῦ θύμιζαν ἄλλες ἀγάπες
γυαλίζοντας στ᾿ ἀργὸ ψιχάλισμα,
ἄνθη τῆς πέτρας φυσιογνωμίες
ποὺ ἦρθαν ὅταν κανένας δὲ μιλοῦσε καὶ μοῦ μίλησαν
ποὺ μ᾿ ἄφησαν νὰ τὶς ἀγγίξω ὕστερ᾿ ἀπ᾿ τὴ σιωπὴ
μέσα σε πεῦκα σὲ πικροδάφνες καὶ σὲ πλατάνια.







Πηγή

Και πάλι Βαρδάρης - Γιάννης Παγώνης

Κατάντησε ο κόσμος μου κρεβάτι
που άστρωτο δυό χρόνια με κοιμίζει.
Το στοίχημα μου φαίνεται κερδίζει,
ο Διάβολος κι η πρώτη του Απάτη.

Τα σύμπαντα κατέρρευσαν εντός μου,
του Ψεύδους Πύργοι Δίδυμοι. Αλήτες
μπουκάραν στα όνειρα μου. Μόνο Τρίτες

στα καλντερίμια βγαίνω του Ευόσμου

και πότε Παραλία, πότε Θέρμη
τη τύχη μου γυρεύω σε τακούνια.
Από παιδί σαν τα βρισκα μπαστούνια,
τη μάνα μου σιχτίριζα την έρμη.

Φτερά σαν έχεις μοιάζουν τα μπεντένια
περίπατος, ποδήλατο με ρόδες.
Τις ξηλωμένες γύρισα τις φόδρες
και θάρρεψα τα ρούχα μεταξένια.

Μα φούμαρα δεν τρέφουν το στομάχι.
Η σάρκα πάντα χάλευε το στάρι.
Ισχνές οι πλάτες τίναξαν τα βάρη,
μήτε βιολί δεν άντεχε η ράχη.

Οδοστρωτήρας πέρασαν τα χρόνια
χαρίζοντας βαριά μελαγχολία.
Χρεοκοπία κήρυξα δολία
και βάλθηκα να βρω ψηλά μπαλκόνια.

 Και τώρα στου αμήν το μετερίζι,
κατά ριπάς το μέλλον ξεκληρίζω.
Το ξέρω πια πως μάταια πασχίζω,
τι στέρεψε για με το ρωγοβύζι.

Το έδαφος σκληρό δεν με τρομάζει,
μα το κρεβάτι τ΄άστρωτο καλεί με.
Κάλλιο στα ρούχα τ΄άχαρα να κείμαι
σαν ο Βαρδάρης παίζει με το γκάζι.

Στην υποτείνουσα θα με βρεις με το κεφάλι - Βίκυ Τσαβαλιά

Κάποιο ρολόι στο κεφάλι με χτυπάει
σαν ξυπνητήρι μες στην νύχτα με πετάει
έλα μου λέει και ο χρόνος τελειώνει
ότι απομένει δεν παλεύετε θεριώνει.

Κι ο διαιρέτης σαν σπαθί να παίρνει φόρα

ότι είναι φίλε να το κάνεις κάντο τώρα
χίμα κομμάτια στου παρατημού την άκρη
όνειρο με όνειρο να μην πάει στράφι.

Στην υποτείνουσα θα βρεις με το κεφάλι
δεν είναι φίλε για να γίνουνε χαλάλι
και χαιρετάει και διπλά σε χαιρετάει
το μικροξύπνημα που φεύγει και γερνάει.

Κάποια φωνή μες στο κεφάλι μου ουρλιάζει
ύπνο και ξύπνιο στα διπλά αφηνιάζει
έλα μου λέει και ο χρόνος τελειώνει
ότι απομένει δεν παλεύετε θεριώνει.

ΕΛΙΚΩΝΙΑ - Χ.Π. ΣΟΦΙΑΣ (εκδόσεις Γαβριηλίδης)

http://filoxenoumenospoiitis.wordpress.com/

Ξεκινώντας τη μέρα με Gordon Livingston...

Το μεγαλύτερο ψέμα: «Σ’ αγαπώ».

Καλημέρα σας!

Τα δέντρα γίνονται τέχνη όταν …γεράσουν

Πολλά δέντρα στην περιοχή Craig του Κολοράντο, έπτεπε να κοπούν καθώς ήταν πλέον …γερασμένα και επικίνδυνα για την ασφάλεια των πολιτών. Το δημοτικό συμβούλιο της πόλης ενέκρινε μια έξυπνη ιδέα, διοργανώνοντας ένα διαγωνισμό ξυλογλυπτικής στο πάρκο, προσφέροντας μάλιστα και βραβείο.
Έτσι οι κορμοί των γέρικων δέντρων μετατράπηκαν σε έργα τέχνης....

Έρωτας τάχα- Μυρτιώτισσα

Έρωτας τάχα

Έρωτας τάχα να ‘ν’ αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου,
που σαν βραδιάζει, τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να δω
παράθυρά σου;
Έρωτας να ‘ναι η σιωπή
που όταν σε βλέπω, μου το κλείνεις
σφιχτά το στόμα,
που κι όταν μείνω μοναχή,
στέκω βουβή κι εκστατική
ώρες ακόμα;
Έρωτας να ‘ναι ή συμφορά,
με κάποιου αγγέλου τα φτερά
που έχει φορέσει,
κι έρχετ’ ακόμη μια φορά
με τέτοια δώρα τρυφερά
να με πλανέσει;
Μα ό,τι και να ‘ναι, το ποθώ,
και καλώς να ‘ρθει το κακό
που είν’ από σένα·
θα γίνει υπέρτατο αγαθό,
στα πόδια σου αν θα σωριαστώ
τ’ αγαπημένα.

Σάμουελ Ταίηλορ Κόλεριτζ (Coleridge Samuel Taylor) - Περασμένες μέρες

Περασμένες μέρες

Αχ! ας μπορούσαν να ξανάλθουν πάλι
οι μέρες κείνες πούκαναν παράδεισο τη γη!
Όταν οι δύο το βράδυ αργά πηγαίναμε αγάλι
Και κάναμε περίπατο στην αμμουδιά μαζί...
Όταν δε βλέπαμε άλλο μπαρ τι παρ' ομορφιά μπροστά μας
όταν την παντοδύναμη ακούαμε φωνή
Του Έρωτος, ολόγυρα μέσα στη μοναξιά μας,
Στο κάθε κύμα, στ' ανέμου την κάθε μια πνοή.

Σαν η ηδονή μας άγγιξε τα σύνορα του πόνου,
Μας έκανε να πάσχωμεν η δυνατή χαρά,
κι ο στεναγμός μας ο βαθύς έμοιαζε να σηκώνει,
Την ευτυχία που πλάκωσε σα βάρος την καρδιά.

(Μετάφραση ΕΛ. ΨΑΡΑ)

Από το ''Παγκόσμια ποιητική ανθολογία- Ταξίδι στην ποίηση, εκδόσεις ΝΑΥΤΙΛΟΣ

Κωνσταντίνος Καβάφης

Υπάρχουν Αλήθεια και Ψεύδος άρα γε; ή υπάρχει μόνον Νέον και Παλαιόν, και το Ψεύδος είναι απλώς το γήρας της αληθείας;

«130 χρόνια Νίκος Καζαντζάκης» στον Ελληνικό Κόσμο

Με αφορμή τη συμπλήρωση 130 χρόνων από τη γέννηση του Νίκου Καζαντζάκη, Ελληνικός Κόσμος σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Καζαντζάκη και το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη πραγματοποιούν για πρώτη φορά στην Αθήνα, μία έκθεση αφιέρωμα στο μεγάλο Έλληνα συγγραφέα.

H έκθεση-αφιέρωμα εγκαινιάζεται την Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου και θα διαρκέσει μέχρι το Μάιο του 2013.

Η ζωή, τα ταξίδια και το έργο του οικουμενικού συγγραφέα, μέσα από πρώτες του εκδόσεις, σπάνιο φωτογραφικό υλικό, χειρόγραφα και προσωπικά του αντικείμενα εκτίθενται πρώτη φορά. Το κοινό έχει την ευκαιρία να δει το δακτυλογραφημένο πρωτότυπο κείμενο του παιδικού βιβλίου «Ο Μέγας Αλέξανδρος» με χειρόγραφες διορθώσεις του συγγραφέα, τα χειρόγραφα σημειώματα που αντάλλασσε με τον πρώτο του έρωτα, τη δασκάλα του των αγγλικών, Κάθλιν Φόρντ, το λεύκωμα με φυτά της θάλασσας που είχε στο γραφείο του - δώρο φίλης του, το σημειωματάριο-λεύκωμα που είχε από κοινού με τον Άγγελο Σικελιανό, την καρτ-ποστάλ του Ζορμπά κ.ά....

Ελληνοαμερικανός συνθέτης μελοποίησε ποιήματα μουσουλμάνων κρατουμένων στο Γκουαντάναμο

"Ποιήματα από το Γκουαντάναμο" γραμμένα από κρατούμενους της ομώνυμης αμερικανικής βάσης στην Κούβα έχουν μελοποιηθεί από τον Ελληνοαμερικανό συνθέτη και ερμηνευτή, Βασίλη Γαϊτάνο. 

Πρόκειται για μαρτυρίες δεκαεφτά μουσουλμάνων κρατουμένων που κυκλοφόρησαν σε βιβλίο για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες το καλοκαίρι του 2007. Από τότε, σημειώνει εμπορική επιτυχία και έχει μεταφραστεί σε δεκατρείς γλώσσες. Την επιμέλεια του βιβλίου έκανε ο Μαρκ Φάλκοφ, καθηγητής στη Νομική Σχολή του Northern Illinois University και εθελοντής δικηγόρος των φυλακισμένων....

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ- ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Μία σταγόνα δεκάδες σελίδες του χθες
πολλές σταγόνες
πολλές μνήμες
πολλοί άγγελοι
Μια σταγόνα χιλιάδες βιβλία που θες
νύχτες σιωπής
τραγούδι βροχής
φτερά ταξιδιάρικα

Μια σελίδα κομμάτια σταγόνας του χθες
κρύες γιορτές
κρυφές στιγμές
νους που τρέχει
Χίλιες σελίδες βρεγμένες μελάνι του χθες
αν θες μαθαίνεις
αν θες χορταίνεις
αν θες ξαναγεννιέσαι
Στοίβα βιβλία με όποιον γραφέα να θες
ζητούν αναγνώστη
ζητούνε το γνώστη
που θέλει να ψάχνει
Στοιβαγμένα βιβλία που σε κάνουν να κλαις
ν’ αρπάζεις το χρόνο
να τον κάνεις σελίδα
να τον κάνεις σταγόνα
Στοιβαγμένες σταγόνες που σε κάνουν να λες
τι γλυκά που μαθαίνεις
τι σοφά που μεθάς
τι γλυκά να πεθαίνεις
Με σταγόνες δεκάδες στις σελίδες του χθες
και δεν λιώνει η σελίδα
παραμένει ο γρίφος
και η σκόνη στη μύτη
Μήπως είναι ελπίδα οι σταγόνες αυτές
σχισμένες σελίδες…
τριμμένες παγίδες…
και κάτι που είδες
και λες υπάρχει ελπίδα στις σελίδες αυτές.

Γιάννης Παγώνης- ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

Στ΄ αρχονταρίκι πάντα ο Casanova
μ΄ ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.
<<Γυμνοπαιδιές>> για πιάνο του Satie
και συ με τη σπασμένη σου τη γόβα,

γυρίζεις σαν εταίρα της Κορίνθου,
να μου μιλήσεις πάλι για βροχές.
Ανάθεμα σε. Πόσες ενοχές

με γέμισες, συ γέννημα του Λίθου;

Δεν έχεις πια στο στόμα σου τραγούδια,
που μια φορά κινούσαν σε χορό,
τα πόδια της Αγάπης. Δεν μπορώ,
σφαγάρια να μαζεύω αγγελούδια

από λιβάδια σκυθρωπά και δάση,
σπαρμένα μανδραγόρα και χασίς.
Απόδιωξε με λάμια, να χαρείς
και μοναχός καθείς μας ας γεράσει.

Πατρίδα - Λορέντζος Μαβίλης

Πάλε ξυπνάει τῆς ἄνοιξης τ᾿ ἀγέρι
στὴν πλάση μυστικῆς ἀγάπης γλύκα,
σὰν νύφ᾿ ἡ γῆ, πὄχει ἄμετρα ἄνθη προίκα,
λάμπει ἐνῶ σβηέται τῆς αὐγῆς τ᾿ ἀστέρι.

Πεταλοῦδες πετοῦν ταίρι μὲ ταίρι,
ἐδῶ βουίζει μέλισσα, ἐκεῖ σφήκα·
τὴ φύση στὴν καλή της ὥρα ἐβρῆκα,
λαχταρίζει ἡ ζωὴ σ᾿ ὅλα τὰ μέρη.

Κάθε μοσχοβολιὰ καὶ κάθε χρῶμα,
κάθε πουλιοῦ κελάηδημα ξυπνάει
πόθο στὰ φυλλοκάρδια μου κι ἐλπίδα

νὰ σοῦ ξαναφιλήσω τ᾿ ἅγιο χῶμα,
νὰ ξαναϊδῶ καὶ τὸ δικό σου Μάη,
ὄμορφή μου, καλή, γλυκειὰ πατρίδα.









Πηγή

Δελτίο τύπου - Μια βόλτα στα σύννεφα στο κέντρο της Αθήνας

"Μια βόλτα στα σύννεφα" είχαν την ευκαιρία να κάνουν, όσοι παρευρέθηκαν στην παρουσίαση του ομώνυμου βιβλίου της Στέβης Σαμέλη και τις εκδόσεις "Ιωλκός" πριν λίγες μέρες στον πολυχώρο Black Duck, στο κέντρο της Αθήνας.

Ήταν μια ξεχωριστή εκδήλωση, που τίμησαν με την παρουσία τους συγγραφείς, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι και πολλοί φίλοι του βιβλίου, αφού πρόκειται για μια συλλογή που δείχνει να ξεχωρίζει, για τον αισιόδοξο τρόπο που μας προτρέπει να κοιτάξουμε τη ζωή.

Μια σύντομη εισαγωγή για το έργο και την ποιήτρια έκανε ο εκδότης του οίκου "Ιωλκός" κ. Κων/νος Κορίδης, ενώ για το βιβλίο μίλησαν ο καθηγητής πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θεόδωρος Τσούχλος (Διδάκτωρ Φιλοσοφίας) και ο γνωστός δισκογραφικός παραγωγός κ. Άγγελος Σφακιανάκης, ο οποίος και παρουσίασε το πρώτο μελοποιημένο ποίημα του βιβλίου από τον τραγουδοποιό Βασίλη Μπαμπανιάρη, μια τρυφερή μπαλάντα με τίτλο "Σε μια πόλη παλιά" το οποίο και παίζεται ήδη στα ραδιόφωνα.

Ποίηματα απήγγειλαν οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί, Βάνα Δαφέρμου (2ο πρόγραμμα ΕΡΑ 103,7) και Κωστής Λυμπερόπουλος (Love Radio 97,5), δυο πολύ αγαπημένες φωνές του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, σε μια εκδήλωση που χαρακτηρίστηκε από τη ζεστή ατμόσφαιρα που δημιούργησαν τα ποιήματα της συγγραφέως και τα ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια όλων των συνετελεστών.

Μια ατμόσφαιρα αισιοδοξίας και γαλήνης, αυτοπαρατήρησης και προσδοκίας, μια βόλτα στα σύννεφα με οδηγό την αγάπη, σε μια σύγχρονη πραγματικότητα που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε με σθένος και αισιοδοξία όπως αρμόζει στην περήφανη ψυχή μας.

Φωτογραφίες: Βάνα Δαφέρμου, Στέβη Σαμέλη, Κωστής Λυμπερόπουλος

Πεζή εποχή - Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος

Δε το μπορούν οι στεναγμοί, δεν το τολμούν τα λόγια
πως οι καρδιές φτωχαίνουνε, πως οι ματιές παγώνουν.
Δεν τραγουδούν οι στίχοι πια, δε σέρνουν μοιρολόγια,
σε παραλήρημα θολό, χωρίς ειρμό βαλτώνουν.
Κι αν οι γλυκιές του δειλινού εικόνες αργοσβήνουν
κι αν ο γιαλός λευκό σκαρί φιλεί στην αγκαλιά του
ατρύγητη τέτοια ομορφιά οι στίχοι του αφήνουν
κι ο ποιητής παράταιρη ακούει τη μιλιά του.

Ξεκινώντας τη μέρα με Γκαίτε...

Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται απ’ αυτό που θεωρεί αστείο.

Καλημέρα!

Το μικρότερο πουλί στον κόσμο έχει μέγεθος… μέλισσας!

Το μέγεθός του συγκρίνεται με αυτό των αγριομελισσών, ενώ είναι ελαφρύτερο από ένα κέρμα! Το Bee Hummingbird είναι το μικρότερο πτηνό στον κόσμο, και μάλιστα με διαφορά!

Ενδημεί στην Κούβα και είναι ένα μικρό κολιμπρί το μήκος του οποίου είναι περίπου 5 εκατοστά, ενώ το βάρος του δεν ξεπερνά τα 2 γραμμάρια.Τα χρώματά του ποικίλλουν ανάλογα με το είδος, παρουσιάζοντας ροζ, ποστοκαλί και γαλάζια χρώματα στο φτέρωμά του.

Antonia Pozzi, Αδερφές μου, δε λυπάστε

Αδερφές μου, δε λυπάστε
που κι απόψε ακολουθώ
τη ζωή σας;
Τόσο γλυκό είναι να περνώ
δίχως λέξεις
στους σκοτεινούς δρόμους του κόσμου –
στους λευκούς δρόμους των σκέψεών σας –
τόσο γλυκό το αίσθημα
μιας μικρής σκιάς
στην όχθη του φωτός –
τόσο γλυκιά η συντριβή
της σιωπής στην καρδιά
όπως η πιο μυστική ζωή
βαδίζει μονάχα ακούγοντας τις ψυχές σας –
μόνο κλέβοντας
με τα μάτια ακίνητα
την ψυχή των πραγμάτων –

Αδερφές μου, αν δε λυπάστε –
εγώ θα ακολουθώ κάθε βράδυ
τη ζωή σας
ατενίζοντας ένα νυχτερινό ουρανό
που μέσα του δύο λευκά άστρα οδηγούν
ένα τυφλό αστεράκι
στην αγκαλιά της θάλασσας.

*Αναδημοσίευση από το περιοδικό “Ένεκεν”, τεύχος Ιανουαρίου-Μαρτίου 2012 (σελ. 124-135).
Το Κόσκινο

ΠΟΥ ΚΡΥΦΤΗΚΑΝΕ ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ?

Μα, που είναι οι ποιητές, οι στοχαστές, οι φιλόσοφοι του καιρού μας?
Άραγε υπάρχουν?
Το παρών τους είναι τόσο βουβό, σα σκιές του θεάτρου…

Που είναι οι εμπνευσμένοι συγγραφείς?
Μήπως στην άρρωστη αυτή κοινωνία το «είδος» τους εξαφανίστηκε?

Που είναι όλοι αυτοί οι επώνυμοι «καθοδηγητές» του λαού που κάποτε βουτούσαν κάτω από τον επιφανειακό αφρό για να αναδείξουν το αληθινό,
να φωτίσουν όσα άλλοι ιδιοτελείς στο σκοτάδι έκρυβαν
να εμπνεύσουν το λαό, να νοιώσει, να συναισθανθεί…

Ζούμε σε καιρούς απίστευτης ανέχειας, απίστευτης εξαθλίωσης…
Η αξία της ζωής υποβαθμίζεται ασταμάτητα, εξαργυρώνεται πάμφθηνα στα παζάρια της σαθρής κοινωνίας που έστησαν…

Δεν υπάρχουν ποιητές, ονειροπόλοι και πραγματικοί δημιουργοί στον καιρό μας?
Να φανερώσουν το νέο, να «δείξουν» δρόμους…
Σε ποια τρύπα λούφαξαν?
Με τι αντάλλαξαν την «ησυχία» και τη σιωπή τους?
Άραγε ο φόβος κατάπιε και αυτούς?

Βιβλιοπρόταση: Το βιβλίο της ανησυχίας του Φερνάντο Πεσσόα

Από το EAM.gr

Θεωρείται το κορυφαίο έργο του Πορτογάλου συγγραφέα και πρόκειται για ένα βιβλίο με τη μορφή ημερολογίου (με μια πιο ευρεία όμως έννοια), που γράφτηκε κάπου μεταξύ του 1913 - 1935. Δεν θα δούμε να ακολουθούνται ημερομηνίες και γεγονότα, παρά μόνο να  περιγράφονται  συναισθήματα , σκέψεις, αισθήσεις, στοχασμούς και  ανησυχίες.
Θεωρώ πως είναι ένα βιβλίο που «παίζει» ανάμεσα στην αυτοβιογραφία, τη  λογοτεχνία και τη φιλοσοφία . Η εσωτερική αναζήτηση είναι το παν για το συγγραφέα. Αναζητά το νόημα της ζωής , τόσο της δικής του όσο και γενικότερα. Το ύφος του είναι μελαγχολικό, η γραφή συμπυκνωμένη και δύσκολη, που ορισμένες φορές ίσως χρειαστεί 2^η ή και 3^η ανάγνωση. Κάθε ανάγνωση όμως θα σου βγάλει και κάτι άλλο.
Ομολογώ πως πρώτη φορά διάβασα ένα κείμενο που να μπορεί να με ταξιδέψει  , όχι στον κόσμο , αλλά στο εσωτερικό κόσμο ενός ανθρώπου και να μπορέσω μάλιστα να τον νιώσω , να μπω για λίγο στη θέση του , να μου δημιουργηθούν προβληματισμοί καινούριοι και  να οδηγηθώ σε  συμπεράσματα που δεν είχα σκεφτεί .  Η μεταφορά μας στην εποχή εκείνη είναι μαγική μιας και η χρήση εδώ του word – painting  δίνει χρώμα και ζωή σε κάθε εικόνα του κειμένου....

Χριστουγεννιάτικες ιστορίες στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση με ευκαιρία τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας των Δικαιωμάτων του Παιδιού (11 Δεκεμβρίου) διοργανώνει το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου για παιδιά 5-12 χρονών.

Η εκδήλωση περιλαμβάνει χριστουγεννιάτικες ιστορίες και μύθους από το Δωδεκαήμερο με αφηγήτρια την Νίκη Κάπαρη ενώ ο Γιάννης Ψειμάδας θα ντύσει την αφήγηση με μουσική και ήχους. Στο τέλος όλοι, μικροί και μεγάλοι θα τραγουδήσουν κάλαντα από όλη την Ελλάδα.

Το πρόγραμμα παρέχεται δωρεάν και η διάρκειά του είναι 60 λεπτά. Ωρες διεξαγωγής: 11:30-12:30 π. μ. Δεν απαιτείται δήλωση συμμετοχής.

 

Το Βήμα

Ο Δημήτρης Χορν διαβάζει Καβάφη

Γυναίκα είσαι εσύ- Ξένια Μάμαλη.

Από τα σπλάχνα σου βγαίνει ζωή

στα χέρια σου ανθίζει η μαραμένη γη

Το χαμόγελο σου φάρμακο για τις πληγές  του κόσμου όλου

Ελπίδα, αγάπη, ζωή... γένους θηλυκού 

και η αλήθεια, η υπομονή, η συγνώμη, η ηδονή...

Είσαι εσύ...

Εύθραστη σαν ακριβή πορσελάνη

μα και τόσο δυνατή... 

Γυναίκα είσαι εσύ...

 

 

 

 

 

 

 

 

Στιγμές Ζωής

Το κάτι του σπόρου - Ευαγγελία Σερέτη

Κάτι σωπαίνει ο κήπος μου...
Κάτι δε λένε τα δέντρα...
Το αισθάνομαι.
Τούτη την ώρα ακριβώς πριν να φύγει
το φως της ημέρας
για πάντα, για λίγο, γι' απόψε...

Τι είναι;
Μπορώ να τ' ακούσω και μέσα στο θόρυβο.
Κάτω από τις φτέρνες μου νιώθω να έρχεται.
Στων σκύλων τα γαβγίσματα μέσα,
στου δρόμου την πλάνη... Σε τούτα τα ψεύτικα φώτα που ανάψανε σαν κάθε σούρουπο.
Ως πότε θ' ανάβουν;
Σαν κείνα τα γέλια ανθρώπων που ξέχασα
κι όμως νικούν την αυλόπορτα.

Κάτι σωπαίνουνε πάλι...
Μην είναι η χαρά που δε μέθυσαν;
Αγγίζω το χώμα να μάθω το σπόρο.
Bρεγμένες αφήνει τις άδειες παλάμες μου.
Μ' εκείνο το κάτι τρομάζω και χαίρομαι.
Εκείνο... T' ακούτε;

 


Πηγή: http://meso-texnis.blogspot.gr/

Γιάννης Ρίτσος - Εἶναι ὁρισμένοι στίχοι

Εἶναι ὁρισμένοι στίχοι-κάποτε ὁλόκληρα ποιήματα-
ποὺ μήτε ἐγὼ δὲν ξέρω τί σημαίνουν. Αὐτὸ ποὺ δὲν ξέρω
ἀκόμη μὲ κρατάει. Κι ἐσὺ ἔχεις δίκιο νὰ ρωτᾷς.
Μὴ μὲ ρωτᾷς.
Δὲν ξέρω σοῦ λέω.
Δυὸ παράλληλα φῶτα ἀπ᾿ τὸ ἴδιο κέντρο. Ὁ ἦχος τοῦ νεροῦ
ποὺ πέφτει τὸν χειμῶνα, ἀπ᾿ τὸ ξεχειλισμένο λοῦκι
ἢ ὁ ἦχος μιᾶς σταγόνας καθὼς πέφτει
ἀπό ῾να τριαντάφυλλο στὸν ποτισμένο κῆπο
ἀργὰ-ἀργὰ ἕνα ἀνοιξιάτικο ἀπόβραδο
σὰν τὸν λυγμὸ ἑνὸς πουλιοῦ. Δὲν ξέρω
τί σημαίνει αὐτὸς ὁ ἦχος-ὡστόσο ἐγὼ τὸν παραδέχομαι.
Τ᾿ ἄλλα ποὺ ξέρω στὰ ἐξηγῶ. Δὲν τὸ ἀμελῶ.
Ὅμως κι αὐτὰ προσθέτουν στὴ ζωή μας. Κοιτοῦσα
ὅπως κοιμότανε, τὸ γόνατό της νὰ γωνιάζει τὸ σεντόνι-
Δὲν ἦταν μόνο ὁ ἔρωτας. Αὐτὴ ἡ γωνία
εἶναι ἡ κορυφογραμμὴ τῆς τρυφερότητας, καὶ τὸ ἄρωμα
τοῦ σεντονιοῦ, τοῦ λευκοῦ καὶ τῆς ἄνοιξης, συμπλήρωναν
ἐκεῖνο τὸ ἀνεξήγητο ποὺ ζήτησα, ἄσκοπα καὶ πάλι, νὰ στὸ ἐξηγήσω.










Πηγή