Εγκατέλειψα τους αφορισμούς
που συγκατοικούν στο σώμα μου
που συγκατοικούν στο σώμα μου
μα ποιος θα ενώσει σ’ έναν εαυτό
όλα τα σχήματα
όλα τα σχήματα
και πως χωράει μεσα σ’ένα μικρό παιδί που εκσπερματώνει
ένα κατηγορώ προς όλες τις σημασίες
ένα κατηγορώ προς όλες τις σημασίες
*
πέρασα όλες μου τις νύχτες
δακτυλογραφώντας τη λέξη δίψα
δακτυλογραφώντας τη λέξη δίψα
*
Στο βεληνεκές της μήτρας σου
εγκατέλειψα το θίασο
που τιτλοφορεί το πρόσωπό μου
εγκατέλειψα το θίασο
που τιτλοφορεί το πρόσωπό μου
Με στοιχειώνει αυτή η μυθολογία των σπασμών
κι ακόμη δεν ανακάλυψα
αν κρύβεται νερό κάτω από τον πάγο
κι ακόμη δεν ανακάλυψα
αν κρύβεται νερό κάτω από τον πάγο
*
Τη νύχτα μετακινούν τους δρόμους
αλλά δεν έχει σημασία
αν δεν έχεις κάπου να πας.
αλλά δεν έχει σημασία
αν δεν έχεις κάπου να πας.
*
Είναι κι αυτός ένας πόλεμος.
*
Η έρημος είναι απόρθητη
Το είδαμε στο Ποιείν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.