Είμαι ο άνεμος
ολημέρα φιλώ τη θάλασσα
μπλέκουμαι στα κλαδιά των δέντρων
κυνηγώ τα σύννεφα
παίζω με τη σκιά σου
Είμαι τραγούδι για το στόμα
των λυπημένων
των έρημων των μακρυνών μου φίλων
Είμαι παιδί
με μια καρδιά καλοκαιριάτικη
με δάκρυα αληθινά
κι αμέτρητο θαυμασμό
για τα ωραία πράγματα
Είμαι η αγάπη
μια αγκαλιά ολάνοιχτη
ένα χαμόγελο για κάθε λύπη
ένας φίλος ενάντια στη μοναξιά
ένα φιλί για τα μάτια σου
Είμαι ένας νέος άνθρωπος
Είμαι η ελπίδα
Πηγή: Τάτη Καλπακτσόγλου, Εκδόσεις Πύλη, 1980
Πολύ τρυφερό!
ΑπάντησηΔιαγραφή''Άνοιξη εσύ που με κοιτάς μέσ΄από τα δαφνόφυλλα, ποιό μήνυμα μου φέρνεις πάλι που δε μπορώ να δω;Συ που σκορπάς χίλιους δυο πόθους μες στην ψυχή μου! Πόθους που αιώνια θρονιάζονται στα απόκρυφα τα μέρη του εαυτού μου και με τον ερχομό σου φανερώνονται...''