Διαβαίνω την οδό
των ονείρων... Φώτα,χρώματα,
πόθοι που σχίζουν
... την ήρεμη θάλασσα
της υποτιθέμενης
σιγουριάς μου.
Τα μάτια ανακατεύονται μέσα στις ξεχασμένες
λέξεις που αποτύπωναν
την αθωότητα μου.
Δεν ξέρω πια ότι
υπάρχω στην
αιματηρή αλήθεια
της κοινωνίας.
Έχω χαθεί στη
γωνιά που νοιώθω ευτυχισμένη,στην
αγκαλιά του Θεού
που καθρεφτίζει
αυτά που μπορώ
να καταφέρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.