Έπρεπε όταν ένας άνθρωπος πενθεί
ο κόσμος να προσεύχεται· εις το όνομα κάποιου πατρός
την ψυχή την πονεμένη να πετάξει - να βοηθεί -
σαν άλμπατρος.
Έπρεπε όταν ένας άνθρωπος χάνεται
ο κόσμος να μένει ακίνητος· σαν σκουριασμένη μαριονέτα
- ήδη δεν είναι; - θλιμμένος κομπάρσος βαριετέ
δίχως κλακέτα...
Έπρεπε όταν ένας άνθρωπος κυνηγάει
χιμαιρικές ηδονές· της ευδαιμονίας το χρυσοφόρο κοίτασμα
- έπρεπε τότε, λοιπόν, κάποιος συνάδελφος, ηθοποιός
απ' το θέατρο τούτο, του παραλόγου, να του θυμίσει
πως άνθρωποι χάνονται άνθρωποι πενθούν, δυστυχώς
κι αν θέλει το ελιξίριο επιτέλους να βρει και τη λύση -
του κόσμου ν'ακούσει τον ψίθυρο: “Φίλε, σ' οδηγάει
ένα μούδιασμα".
(Φωτογραφία: http://miguelytophotography.blogspot.com/ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.