Κάθε φορά που έρχεται το καλοκαίρι θαρρώ πως οι σκέψεις μου παίρνουν κάτι απο το φώς του ήλιου.Πως όταν αντανακλούν οι ηλιαχτίδες του πάνω στο νερό; Κάπως έτσι.
Και το κορμί μου νομίζω αποζητά την αλμύρα. Σάμπως γίνεται πιο νόστιμο;
Αν ρωτήσετε και τα μαλλιά μου, καλοκαίρι θα σας αποκριθούν. Το απογευματινό αεράκι που τα χαιδεύει έτσι όπως ανθρώπινο χέρι δεν μπορεί.
Ξεχάστε μόνο τα μάτια μου. Ζαλισμένα και θολά κοιτούν. Δεν τους φτάνει μόνο μια εικόνα.
Άπληστα...Διψασμένα...Αχόρταγα...
Word Chimes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.