"Μοναξιά" Άννα Α.Θεοδωρίδου

"Απόψε πάλι τρέχεις
στο δρόμο της σιωπής.
Κρασί δροσίζει τα ακούνητα
χείλη σου, καθώς η ώρα γίνεται
εχθρός σου και παλεύει τα λόγια,
τις λέξεις που μένουν εκεί μέσα,
ματωμένα, φλεγόμενα...
Ο αέρας σου φέρνει σημείωμα
ανάμνησης στο νου,αρώματα
που έχασες άδικα,πρόσωπα
που γυρεύεις πίσω απ'τα αστέρια,
φωνές που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.
Και ένα πρόσωπο αλλιώτικο
απ'τα άλλα, ένα άρωμα που
πλημμύριζε κάθε αμφιβολία σου,
σ'άφησε στην αγκαλιά των
λουλουδιών που θλιμμένα
κοιτούν το δάκρυ σου.
Έφτασες στη κορυφή των
αισθήσεων μόνος..
Γιατί;