Κι όπως ο ήλιος πορφυρός βυθίζονταν
στο βαθυκύανο Αιγαίο
αράξαμε στο σιωπηλό ακρογιάλι.
Βαδίσαμε γυμνόποδες στην ερημιά
μ' ατίμητη πραμάτια φορτωμένοι
των ταξιδιών μας την μεγάλη γνώση.
Θεά μητέρα πάλι σου προσπέφτουμε
να διασχίσουμε και αύριο το πέλαγος
απ' άκρη - σ' άκρη μεταφέροντας
κρασί, σμυρίδα κι οψιδιανό.
Τα ειδώλια! Τα ειδώλια είν' η ψυχή μας...
Πηγή
Σα να είσαι εκεί!
ΑπάντησηΔιαγραφή