Μαζεύω το σώμα μου στα σκεπάσματα
τυλίγομαι μ' ένα στυλό
και ξεπροβάλλω
σα κουφάρι μες στο κρεββάτι.
Το κρεββάτι λυτρώθηκε,
ένα κενό στο δεξί μου χέρι
και ακόμα τρύπα δε φάνηκε.
Καλημέρα
έχυσα το καφέ σου
πρωινό δεν υπάρχει.
Στέκομαι στο ίδιο μαξιλάρι
στο ίδιο λευκό
αγγίζω με τα μαλλιά μου τις ελπίδες
Αχ!
Δε φάνηκε ακόμα κανένα όνειρο
ούτε καν εφιάλτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.