Ξέρω τι θα πει
να μιλάς με σιωπή,
να θρηνείς μια φυγή
σε ματωμένη πια γιορτή.
Ξέρω τι θα πει, τα μάτια
... να κοιτούν σε άλλον ουρανό,
οι αναμνήσεις να παλεύουν
το κακό μέσα σε θάλλασα
από ανούσιες στιγμές.
Δεν μετρά τίποτα...
Ο χρόνος ανώφελο γιατρικό,
προσπαθεί να σπάσει τον
δεσμό που χρόνια με παιδεύει.
Μάταιες οι λέξεις σε χαρτί
οδυνηρό,αφού ξέρω τι θα
πει να μιλάς με σιωπή...
Πολλάν ωραίο το ποίημα σας, θα ήθελα να παρακαλέσω σας να γραφκεται ένα για αιμοροείδες
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα από τα πιο ωραία ποιήματα που έχω διαβάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά γράψτε κι ένα για την πουτάνα την Ζζωή... που πήγε με τον ξάδερφό μου.