Σε
δρόμους απέραντους τσουλάει η ζωή μας
άλλοτε
γρήγορα κι άλλοτε αργά
πότε
ασυγκράτητα δίχως χειρόφρενο, πότε με
κόπο ανηφοριά.
Σήμερα
κοντανάσασμα σε λεωφόρους·
αύριο
σουλάτσο
σε στενάκια γραφικά
δρόμοι
σα νήματα πλέκονται,
γίνονται κόμποι·
σταυροδρόμια.
Αν
θες να τ' αποφύγεις, πρέπει από στράτες
κακοτράχαλες
ή γέφυρες να πας
κι
αν παιδί θέλεις να μείνεις, τσουλήθρα
κάνε στις χαράδρες...
Μα
δυστυχώς βρίσκεις κάποτε σταυροδρόμι
που
πρέπει πάραυτα να διαβείς
όταν
ο δρόμος της ωφέλειας συναντήσει κείνον
της ομορφιάς.
Τι
δίλημμα ανήθικο! Πώς έτσι να πορευτείς
δίχως
χάρτη ή έστω ένα σημάδι
αφού
καμία Αριάδνη δε σου άφησε μίτο λαμπερό
ν' ακολουθάς.
Δύο
ταμπέλες, η μόνη βοήθεια: “Οδός Τρέλας”
η
μία·
“Μεγαλοφυΐας Οδός” η άλλη.
Κατάχαμα
όμως τις παρατήσανε κι αργά θα μάθεις
ποια πατάς.
Υπέροχος όπως πάντα ο Λευτέρης!
ΑπάντησηΔιαγραφή