Είναι φρικτό που οι άνθρωποι σπάνια συνδιαλέγονται με καλές προθέσεις άνευ συμφερόντων , είναι φρικτότερο που αγνοούν ότι κάποτε υπήρξαν παιδιά, νέοι, έφηβοι, είναι φρικτότατο το απλό της λογικής να μετατοπίζεται στο σύνθετο της παραλογίας δια την μείζονα εκμετάλλευση. Το σύνθετο τη λογικής δεν είναι πανάκια αν και πολλοί διατείνονται ότι το βρίσκουν πομπώδες και δυσνόητο η πολύ χαλαρά μη χρήσιμο. Το απλό έχει την χάρη του αλλά και η δύναμη του σύνθετου λόγου περιλαμβάνει έννοιες ευθείας γραμμής συντετμημένες με κέρδος χρόνου και επιφάνειας επί χάρτου. Δεν μιλώ για το ακατάληπτο της υποθέσεως η το ασυνάρτητο αυτής, μιλώ για μια άλλη μορφή έκφρασης που έχει ισχύ και παρέχει την δυνατότητα στον αναγνώστη να μεταφέρεται σε λεξικά η σε προκλήσεις διαλόγου ώστε να κατανοήσει την δυσκολία του κειμένου. Κάθε δυσκολία φέρει εντός της «οπώρας» ποιότητας κατά κανόνα, φέρει τρόπους επιπλέον χρόνου εγείροντας την ικανότητα της γνώσης, φέρει επιπλέον σκέψεις συνθλίβοντας την ανία της καθημερινής απλοϊκότητας, ανεβάζει τον ιστό των ελιγμών του γραπτού λόγου και δημιουργεί παραστάσεις εντόνου «χρώματος».
Ανέφερα ότι αγνοούμε την παιδική μας διαδρομή τουλάχιστον επιφανειακά φοβούμενοι πιθανώς την μομφή γραφικότητας. Θεωρώ λάθος τον φόβο παιδικής έκφρασης δημόσια σε ηλικίες μεταγενέστερες διότι έχω ως επιχείρημα τις κολώνες μιας κατασκευής που επικαλύπτονται προοδευτικά από μορφές διακόσμησης και πλείστων όσων αντικειμένων και με το πέρας της κατασκευής λησμονούμε την βάση πάνω στην οποία χτίσθηκε το οικοδόμημα.
Ευνόητο να θεωρήσουμε κολώνες την νεανική ηλικία και τετελεσμένο οικοδόμημα την πορεία εν ζωή αυτής. Οι καλές προθέσεις εγείρουν όλες τις λεπτομέρειες και τα χαρακτηριστικά του προσώπου που είναι σε θέση να δημιουργήσει χώρους αποθήκευσης ικανών ιδεών υπέροχων συμπερασμάτων μέσα από άψογους διαλόγους με πάθος στην σύγκλιση και ουχί στις ανόητες αποκλίσεις όπου οι πλείονες εξ αυτών είναι θύματα αλαζονείας και άκρατου εγωισμού. Η ψυχολογική μαρτυρία της άγνοιας με την αδυναμία κατανόησης επιφέρουν μικροεγωιστική αντίδραση επί του προφανούς δημιουργώντας εντός ψευδείς ασυνείδητες δικαιολογίες μη επιτρέποντας στο συνειδητό να καθομολογήσει την μη μεμπτή παραδοχή άγνοιας λέξεως προτάσεων η κειμένου. Η έλλειψη δεν είναι κατάρα όσο η γνώση δεν θα έχει τέλος, τραγικό είναι ο κακός χειρισμός της έλλειψης και τραγικότερο το θυμίαμα ψευδολόγου λογικής και ταπεινής γραφικότητας μηδενισμού των πάντων. Ως επίλογο αναφέρω το τραγικότατο της υποθέσεως όπου ο “πνιγμένος” ενώ έχει την ανάγκη σωτηρίας και ο σωτήρας καλώς βρέχεται και ενυδατώνεται μεθ’ αυτού αντί ευχών τον συμπαρασύρει εις το αβυσσαλέο πένθιμο βυθό της “αποστειρωμένης” άγνοιας από πάσα ελπίδα προόδου και «μεταφορικής» επί γης αιωνιότητα ευτυχούς ροής. Οι δυσκολίες συμπράττουν στην ποιότητα η δε πείρα για να αξιολογείται σωστά απαιτεί ικανούς και αν εμείς δεν νιώθουμε ικανοί τουλάχιστον ας δείξουμε πως είμεθα ικανοί να δεχτούμε επιτέλους τους ικανούς για το καλό όλων μας . τάδε Έφη ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ εν ΠΛΩ.
COPY 2012 SEP.
Οταν γράφουμε πρώτα είναι για τον εαυτό μας Αν μερικοί τα θεωρούν παιδαριώδη δεν έχει σημασία φτάνει που μένουμε πιστοί στον εαυτό μας .Οταν γράφουμε, κάθε λέξη είναι κι ενα κομμάτι από την ψυχή μας .Κι αν μπορέσουμε έστω και ένα άνθρωπο να αγγίξουμε τότε σιγουρα άξίζει τον κόπο .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι ας μην μας πτοει μια κριτική την ώρα που υπάρχουν τόσες άλλες θετικές . Ας συνεχίσουμε κι ό Θεός σίγουρα θα οδηγήσει το χέρι και το μυαλό μας στο να βελτιώνεται καθημερινά .Να ειστε καλα και πολυ όμορφο το κειμενο Μπράβο μπορώ να πω μόνο .