Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Σολάρις (απόσπασμα) - Στάνισλαβ Λεμ

Τι σήμαινε για μένα αυτή η λέξη; Η Γη; Σκεφτόμουν τις μεγάλες θορυβώδεις πόλεις στις οποίες θα περιπλανιόμουν, θα χανόμουν, τις σκεφτόμουν με τον τρόπο που σκεφτόμουν τον ωκεανό τη δεύτερη ή την τρίτη νύχτα μου στον Σολάρις, τότε που ήθελα να πάω να ριχτώ στα μαύρα κύματα. Θα βυθιστώ ανάμεσα στους ανθρώπους. Θα είμαι σιωπηλός και προσεκτικός, ένας σύντροφος όλο κατανόηση.


Θα υπάρχουν ένα σωρό γνωστοί, φίλοι, γυναίκες -ίσως ακόμα και μια σύζυγος. Για ένα διάστημα, θα χρειάζεται να κάνω συνειδητή προσπάθεια προκειμένου να χαμογελάσω, να χαιρετήσω, να σταθώ, να φέρω εις πέρας τις χιλιάδες μικρές κινήσεις από τις οποίες αποτελείται η ζωή στη Γη· σε λίγο, οι κινήσεις αυτές θα ξαναγίνουν αντανακλαστικές. Θα βρω νέα ενδιαφέροντα και ασχολίες· δεν θα δοθώ σ' αυτές ολόψυχα, ποτέ ξανά δεν θα δοθώ ολόψυχα σε κανέναν και σε τίποτα. Ίσως τη νύχτα θα κοιτάζω το σκοτεινό νεφέλωμα που κρύβει τους δίδυμους ήλιους και θα θυμάμαι τα πάντα, ακόμα κι αυτά που σκέφτομαι τώρα. Θα φέρνω στο νου τις χίμαιρες και τις ελπίδες μου μ' ένα συγκαταβατικό, ελαφρώς θλιμμένο χαμόγελο. Κι αυτός ο μελλοντικός Κέλβιν δεν θα είναι λιγότερο άξιος άνθρωπος από εκείνο τον Κέλβιν του παρελθόντος, που ήταν έτοιμος για τα πάντα, για χάρη ενός φιλόδοξου σχεδίου με την ονομασία Επαφή. Ούτε και θα έχει κανείς το δικαίωμα να με κρίνει.


Εκδόσεις Ποταμός
Μετάφραση: Γιώργος Τσακνιάς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.