Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Μοναξιά, Πέτρος Λυγίζος






Τυλίγομαι και απόψε στο κρησφύγετο μου 
Έξω βρέχει κι η μνήμη μου 
έχει τη μουσική που χρειάζεται.
Κάτω απ' το ξύλινο ταβάνι των προγόνων μου,
ανάμεσα σε σκισμένα λευκά χαρτιά ,
κρατώντας σφιχτά τη πέννα που δε μου χάρισες ποτέ,
σχεδιάζω σωσίβια λέμβο με αρχαίους κωπηλάτες
μιαν ανεμόσκαλα με θέα τον ουρανό 
και-για φαντάσου -έναν άνθρωπο να με κρατά ... 




πηγή ( από τη ποιητική συλλογή " Η αφηρημένη ταχύτητα της ζωής", εκδόσεις το ανώνυμο βιβλίο ,Απρίλιος 2015)