Όταν με
το καλό ξημέρωνε,
έφευγε ένα βάρος απ' την καρδιά,
ο πρωινός αγέρας έδερνε,
των δέντρων τα κλαδιά.
Παρακαλούσα να κρατούσε
λίγο ακόμα, αυτή η γαλήνια
ατμόσφαιρα, καθότι
πονούσε
η ψυχή, από νυχτιάς παλίρροια.
Οι Άγγελοι τον ήλιο υποδέχονταν,
το λαμπερό άστρο των ανθρώπων,
οι ακτίνες του που χάριζαν ζωή.
Καθώς τα πλήθη παρέρχονταν,
στης καθημερινότητας των μόχθων,
μες στων πόλεων την βοή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.