ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ,ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΑΡΧΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Το καλοκαίρι πέρασε ,οι μέρες της ξεγνoιασιάς, των χαρούμενων αποδράσεων με τη παρέα,η όμορφη θάλασσα ,τα μέρη που επισκεφτήκαμε ,οι εικόνες που χαράκτηκαν μέσα στη μνήμη μας αφήνονται τώρα πια σε μια αναπόφευκτη μετάβαση ,μια λογοτεχνική φράση όπου μια παύλα μας οδηγεί σε ένα καινούργιο ολοκάθαρο τετράδιο,στηβαγμένες εκεί γύρω οι καλοκαιρινές φυλλάδες ακουμπούν με τις άκρες τους τις καινούργιες αναζητήσεις μας ,αυτά που θα μάθουμε ,που θα ακούσουμε,που θα μας συγκινήσουν ,που θα μας κάνουν και πάλι μια όμορφη λογοτεχνική οικογένεια!

ΤΙ ΝΕΟ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

25 Ιουνίου

Η εξεταστική μόλις έλαβε τέλος ! Με χαρά ξεκινήσαμε για την πρώτη μας καλοκαιρινή απόδραση στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας ,μία πόλη που απέχει μόλις 1 ώρα και 30 λεπτά από την Αθήνα .Με το που πατήσαμε έδαφος και είδαμε την όμορφη θάλασσα να αγνοφαίνεται μέσα απο το όμορφο δασάκι του Πευκιά τρέξαμε να φορέσουμε τα μαγιώ μας και να αφεθούμε στη δροσιά της θάλασσας, στον ήλιο που έκαιγε και στα αρώματα που αναδύονταν από τη καλοκαιρινή φύση.

Ψάχνοντας λοιπόν να βρούμε την ομορφότερη παραλία του Ξυλοκάστρου προκειμένου να χορτάσουμε τη δίψα μας για τη θάλασσα, το δροσερό αεράκι και να χορτάσουμε ομορφιά τα μάτια μας, μια ντόπια φίλη και χιλιοπερπατούσα τις ομορφιές του μέρους , μας πρότινε να πάμε στην παραλία των Συκιών . Εντυπωσιασμένοι από τις περιγραφές της φίλης μας για το μέρος αλλά και την όμορφη πυκνόφυτη διαδρομή που θα διανύαμε προκειμένου να φτάσουμε στην παραλία, ξενινήσαμε με αγωνία και περιέργεια σαν κάποιους ερευνητές -φυσιολάτρες ,εξεταστές της κάθε πτυχής .Η διαδρομή όντως μας αποζημίωσε! Όμορφα ψηλά εκατόχρονα δέντρα ,χωματόδρομος με λίγες πετρούλες, παντού τριγύρω χαμηλοί πυκνοί θάμνοι και ο ήχος από το διάσημο πια καλοκαιρινό τραγούδι των τζιτζικιών.

Φτάνοντας στη παραλία είδαμε απο απόσταση να διαγράφεται στο βάθος μία τεράστια έπαυλη,ένα αρχοντικό σπίτι ξεχασμένο στο χρόνο με τη φθορά του πάνω στους τοίχους, στις πήλινες γλάστρες που φιλοξενούσαν λουλουδικά κάθε λογής σε είδη και σε χρώματα ,μύριζε το χώμα στο κήπο .Στην αρχή αναρωτηθήκαμε ποιός να' ναι ο τυχερός αυτός άνθρωπος που μένει σε αυτό το πανέμορφο και παράξενο σπίτι .Η φίλη μας γέλασε και στράφηκε σε μένα γνωρίζοντας την αγάπη και το ενδιαφέρον που τρέφω για την παλιά αρχιτεκτονική ,τις αντίκες και τη τέχνη! Γελώντας μου είπε πως περίμενε να ξέρω πως εδώ βρίσκεται το σπίτι ενός κορυφαίου έλληνα ποιητή που αγαπούσα και θαύμαζα.

Ήταν η έπαυλη του Άγγελου Σικελιανού,αυτό το τεράστιο σπίτι με τις αρχοντικές πινελιές και έναν αέρα αρχαιοελληνικού ρυθμού στο χτίσημό του δε σε άφηνε να αμφιβάλλεις. Αμέσως άρχισε η περιήγηση !

Ένα άγαλμα σε προτομή του ποιητή αριστερά της έπαυλης, σε έβαζε στο κλίμα !Παντού διάχυτος ένας αέρας νοσταλγίας και τόσης ηρεμίας , αναρωτιόμουν τί να υπάρχει μέσα από τους φαγωμένους τοίχους,μέσα από τα θολωτά παράθυρα .Στην κλειστή πόρτα της εισόδου κοντοστάθηκα ,σφαλησμένη πόρτα με δυό ιππόκαμπους στα δεξιά και τα αριστερά λες και ο ποιητής τα φυγάδευσε από τους κινδύνους της θάλασσας πάντα εκεί μακάρια σκαλισμένα όπως οι λέξεις του Σικελιανού μακάριες και αυτές! Το χαλάκι μεριασμένο παράμερα ,ένα μαύρο στίγμα ανάμεσα στις μεγαλεπίβολες κολόνες κτισμένες σαν τους αρχαιοελληνικούς κίονες δωρικού ρυθμού.

Παρόλον τον εντυπωσιασμό μας για την έπαυλη και τις κουβέντες μας για το έργο και τη ζωή του ποιητή και παρόλη τη πίκρα μου που είναι έρημο ένα σπίτι που κάποτε φιλοξενούσε σπουδαίους λογοτέχνες και ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων ,η ανάγκη μας για την όμορφη θάλασσα που απλωνόταν παραπέρα έκανε τα βήματά μας να υπακούσουν.

Η παραλία ανήκε στην ιδιοκτησία ενός από τα ακριβότερα ξενοδοχεία στην πόλη.Σταμαντώντας για λίγο είδαμε το τεράστιο μοντέρνο του κτίριο ,ακριβώς πίσω από την έπαυλη του ποιητή που ερήμωνε. Εδώ που βρισκόμασταν τώρα είχαμε μεταπηδήσει σε έναν άλλο κόσμο ,στον νέο ,το μοντέρνο ,με τις πισίνες,τα τζακούζι ,τις μοδάτες κυρίες και τα ακριβά ποτά που βλέπαμε στο μπαρ,το βλέμμα μου παλλόταν μια στο έρημο σπίτι του ποιητή και μια στο “γεμάτο” σπίτι της μοντέρνας ζωής,της εμπορευματοποιημένης ζωής.

Και ο σεβασμός στο παρελθόν ,τόσο αχάριστο λοιπόν να είναι αυτό το μέλλον !

Εκεί που με βαριά καρδιά θα κατέβαινα τις σκάλες που οδηγούσαν στη παραλία και θα γινόμουν και γω μέλος του “ακριβού” σήμερα είδα σε ένα τοίχο του ξενοδοχείου να υψώνεται ένας κορμός δέντρου και στη βάση του γραμμένη μια επιγραφή. Απορρημένοι πλησιάσαμε να διαβάσουμε τα μικρά της γράμματα .Με δυσκολία αναγνωρήσαμε ότι επρόκειτο για ένα ποιήμα αφιέρωμα στο Σικελιανό ,με τίτλο αναφορά στο Σικελιανό και υπογραφή “Συκιά Κορινθίας ,Σπύρος Μπιτσάκης”!

Η απάντηση ήρθε πάλι μέσα από ένα ποιήμα !Το παρόν ίσως δε ξέχασε ακόμα το παρελθόν και έχει ακόμα στις ρίζες του τους στίχους των ποιητών του .Το σπίτι του Σικελιανού ακριβώς εκεί που βρίσκεται δίνει ακόμα αισθητή τη παρουσία ενός πνευματικού επιπέδου ζωής!

Μετά από τις καλοκαιρινές μας στάσεις όπου ακούσαμε ,είδαμε ,βρεθήκαμε σε πολλές λογοτεχνικές συντροφιές,διαβάσαμε ,γεμίσαμε τα ράφια μας με εμπειρίες ,πολύ όρεξη και ενέργεια για να σας δεκτούμε ξανά με φρέσκες ιδέες στη σελίδα μας ,περιμένουμε και εφέτος τη συμμετοχή σας με την αποστολή των έργων σας ,των ερωτησεών σας,των παρατηρήσεων ,ενστάσεων και ότι άλλο χωράει ο νους σας!

Η λογοτεχνία μας ενώνει !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΑΡΧΗ !

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΥΛΗ ΤΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ -ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ