Το μάθημα της πίστης (από το "Οι Υλήθιοι") - Μαξ Κύων (έργα αναγνωστών)

 

Τι έφταιξα να με προδίδουν οι λύπες;

Ποιο χώμα ειν' αυτό που δεν σ' αφήνει να το σκάψεις;

*
...
Το διάολο ξαπόστειλα στα πάνω μέρη,
"ειν' άβολα εδώ",πλέον θα μουρμουρίζει..

Το νου μου το ξελάφρωσα από ανοησίες,
του άπλωσα τις λέξεις στις καμάρες..

Δε στέγνωσαν τα λόγια των βουβών,
για ξόδεμα ειν' το νερό των υληθίων..

Τον άγγελο συνάντησα στον έξω κόσμο,
νωθρή η γνωριμία,του είπα θα τον πνίξω..

Δεν θα 'μαι φύλακας εγώ,
η μπόρεση αυτή μετριέται λίγη..

Άβολα στο ποταμό θα περπατώ
κι ας 'ρθει η φύση τα ρέστα να ζητήσει..

Τώρα που βγήκα καθαρός
από τα καθαρά νερά..
(Πόσο δύσκολο Θε μου;)

.. ό,τι η χαρά μου πρόβαλλε
δε θα ντραπώ πια να το δείξω
(Πόσο εγωιστικό φαντάζει;)

Απειροελάχιστος, ένας αρνητικός αριθμός της αφάνειας
θα μένω ξύπνιος στα άβατα εδάφη της ευκολίας..

Παράλληλα απ' το χρόνο θα τραβούν κι εγώ ακίνητος
θα τραγουδώ άσματα κρυμμένα του φωτός..

*

Ποιο πρώτο βήμα έκαμα για να μην υποφέρω;

Τι έφταιξα να με προδίδουν οι λύπες;