Σταγόνα σταγόνα το δάκρυ της τρέχει
Θέλει τον χάροντα στον άδη να ψάξει
ποτάμι ο πόνος που μέσα της έχει
... τον χάρο ζητάει απόψε να φράξει
Αυτό που τυχαίνει στη μάνα τη μαύρη
δεν ξεπερνιέται δυστυχώς στη ζωή της
μέσα στα όνειρα θα τρέχει για νάβρει
αυτόν που της πήρε «εκεί» το παιδί της
Ακούστε μια μάνα που βλέπει το γιό της
γλυκά να κοιμάται στα μαύρα λουλούδια
ποιος να της πήρε το κρινάκι της νιότης
με ποιόν να συνθέσει του πόνου τραγούδια
Αχ φώναξε γιέ μου κρυφά να σ’ ακούσω
κραυγή με τ’ αγέρι που φέρνει η θλίψη
γύρισε γιόκα μου στην κούνια να λούσω
με μοίρα τον ήλιο που πάει να δύσει.
Δώσε το χέρι σου γλυκό περιστέρι
με άσπρα σε θέλω στην μαύρη καρδιά μου
μαζί σου για πάντα κρατώντας το χέρι
αιώνια νάμαι σ’ αυτήν την χαρά σου
Φύγε με όνειρα και θάχω τον νου μου
κεράκια να βάλω στον χρόνο μαζί σου
αν είκοσι σβήσουν με «φου» του μυαλού μου
του χρόνου θα κάνω ξανά την «γιορτή» σου
19. 25-2-1997 12 σύλλαβος ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΩΝ/ΝΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.