Της μοναξιάς η βολεψιά - Μαξ Κύων (έργα αναγνωστών)

Δεν έχει τσίπα επάνω της
και κάθεται και κλαίει..

Ποια μοναξιά απόψε με πιστεύει;
Στην αγκαλιά μου στέκεται γερή,
μ' αφήνει και δε φεύγει..

Ποια μοναξιά απόψε με θωρεί;
Στη πλάτη μου κρατά το μέλλον,
στα στήθια μου αρρωσταίνει..

Ποια μοναξιά απόψε ξαποσταίνει;
Ψιθυριστά στο πουθενά παραμιλά
και κόβει τα κομμάτια πριν τα ενώσει..

Ποια μοναξιά ειν' τούτη;

*

Να 'ναι άραγε βοηθός εξ' ουρανού
ή μήπως εχθρός που με πλανεύει;
Να 'ναι μια εικασία απλή, περαστική
ή του πεπρωμένου η βαριά υπογραφή;

Στο σάκο της δεν έχει τρόφιμα για σκέψη,
παρά δεμένη την αλήθεια κι ένα μαχαίρι..
Τις τσέπες της δεν έχει πια γεμάτες,
στο πίσω δρόμο άφηνε αυταπάτες..

Θα 'ναι των πόνων το τράνταγμα,
ο ίσκιος που αχνοφαίνεται στην άκρη..
Θα 'ναι των χτύπων η επανάληψη,
η πόρτα που πλέον δεν ανοίγει..

Η μυρωδιά της χάνεται στο χείλος
υποκινούμενων ατόμων..
Η αύρα της τυλίγει συναισθήματα
παλαιών βιωμάτων..

Θα 'ναι το ξόρκι της ψευτιάς
που το Εγώ μου βράζει..
Θα 'ναι τα φτερά που κάηκαν
στου εγωισμού τα βάθη.. 

Ποια μοναξιά απόψε με επαληθεύει;