Ο Όσκαρ Ουάιλντ για την Ελλάδα...

Θα σας παρουσιάσουμε ένα ποίημα του Όσκαρ Ουάιλντ επηρεασμένο από το ταξίδι του στην Ελλάδα το 1877 μαζί με το προτότυπο του στην Αγγλική γλώσσα. Δεν είναι βέβαια το μόνο ποίημα του μεγάλου αυτού Άγγλου ποιητή που εξυμνεί τη χώρα μας.

Ελλάς

Ο ποιητής με ελληνική φορεσιά

Σαν το ζαφείρι ήταν της θάλασσας το χρώμα
κι έμοιαζε οπάλιο πυρωμένο τ' ουρανού το δώμα.
Σηκώσαμε πανιά ... Και πρίμο φύσαγε τ' αγέρι,
στις ανατολικές γαλάζιες χώρες να μας φέρει.

Απ' την ολόρθη πλώρη, βιαστικό το βλέμμα
τη Ζάκυνθο αγναντεύει, το κάθε της ρέμα
και το κάθε λιοστάσι,
της Ιθάκης τ' ακροθαλάσσι,
του Λύκαιου τα κορφοβούνια χιονισμένα,
της Αρκαδίας τα βουνά μ' ανθούς σπαρμένα.

Κανείς άλλος ήχος τη σιωπή δεν ταράζει,
παρά το πανί που στο κατάρτι παφλάζει,
το νερό που στα πλάγια του πλοίου φλοισβίζει
και γέλιο κοριτσιών που στην πρύμνη αναβρύζει.

Την ώρα που άρχιζε να φλέγεται η Δύση
κι ήλιος πορφυρός στα νερά είχε καθίσει,
τη γη της Ελλάδας είχα τέλος πατήσει.

---
μτφρ.: Στάθης Σπηλιοτόπουλος (1903 - 1994)

Όσκαρ Ουάιλντ

Greece

.

The sea was sapphire coloured, and the sky

Burned like a heated opal through the air;
We hoisted sail; the wind was blowing fair

For the blue lands that to the eastward lie.

From the steep prow I marked with quickening eye

Zakynthos, every olive grove and creek,

Ithaca's cliff, Lycaon's snowy peak,

And all the flower-strewn hills of Arcady.

The flapping of the sail against the mast,

The ripple of the water on the side,

The ripple of girls' laughter at the stern,

The only sounds: - when 'gan the West to burn,

and a red sun upon the seas to ride,

I stood upon the soil of Greece at last!

KATAKOLO

.

Oscar Wilde