Εκείνοι που πρόδωσαν,
για τ΄αργύρια και το χρήμα
στης σκλαβιάς τους το μίζερο θ΄απομείνουν,
κι απάνω στην εποχή που δεν έχει για να μοιράσει
θ΄αρχίσουνε να παραπατάνε
όπως οι ετοιμοθάνατοι,
με το μολύβι στα στήθια, ανταμοιβή στη βλακεία.
Έδωσε τα μισά υπάρχοντά του πιά ο καθείς
στην αναίδεια,
κι άν τα λόγια δραπετεύουν απο τα χείλη
ξελογιάζοντας τις βραδυές,
στα σιγανά - στα σιωπηλά θα αναληφτούν οι αλήθειες
την ώρα που θα έχει το χέρι του ο Θεός στο μέτωπό μας.
κι ο θάνατος πιασμένος θα είναι, χέρι με χέρι με τη ζωή,
πράμα που στα πιό άσχημα συμβαίνει.
Έλα, και τι να πούνε οι άλλοι;
πως να φωνάξουν και να ονομάσουν αυτό που δεν φαίνεται,
κι όμως είναι απο μακριά ορατό, βαθειά μέσα μας.
Ακόμα μοιάζεις με "κλέφτη" της άνοιξης
που σέρνει τ΄αγέρι, ώσπου τη φύτρα σου νά΄βρεις,
απο παντού, κοιτά να σε πιάσει το κάθε χέρι
μπάς και σ΄αρπάξει τη γλύκα ή το δηλητήριο που βαστάς.
Ψυχή, κι ακούστηκε βόμβος
λές κι η καρδιά ξεστόμισε λόγο
με το κόκκινο στα χείλια
και τρόμαξε το σύννεφο που απλώνει το γκρίζο στον ουρανό
καθώς φτιάνει ευθείες φωτός
συννουσιάζοντας τον με τη γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.