Απλά λόγια στο θείο φως που αγκαλιάζει
μη διστάζεις φως
ένα κερί έμεινε μονάχα στο απόλυτο κίτρινο
λιωμένο στο φως
ανφάς αγκάλιασε τα μικρά παιχνιδίσματα
στα διάκενα σκίασε προφίλ
απλά λόγια στο θείο φως για να ταιριάζει
με φως κόσμου
Όσο κρατήσει το κερί στης φυλακής το πέτρινο
τη μοναξιά σου δως μου
έξω τη θέλουν τα πουλιά για τιτιβίσματα
μαγική εικόνα μαγικό στυλ
απλά λόγια στο λίγο του κεριού θαυμάζει...
Μάτια λαμπερά με αναμνήσεις χρόνων
πάνω από χείλη κόκκινα
δάκρυ στιγμής αμόλυντο δάκρυ γεμάτο πόνο
τρέχει ελεύθερο εκεί
στο δρόμο το γνωστό ανάμεσα στο στήθος
εκεί ομίχλη του φωτός
απόμερα απόβλητα και συνειρμοί των πόνων
ερίζουνε επώδυνα
σε θάλασσα του έρωτα ατέλειωτη στο χρόνο
είναι γυναίκα ξωτική
οδυνηρά μοναχική απόμακρη στο πλήθος
δεν της ζητά το γκρι θεός
αγγέλων ήχοι επωδός κλίμακες πρίμων τόνων
Απλά λόγια στο θείο φως που αγκαλιάζει
αναβρασμός αισθήσεων
στη φυλακή της τη μικρή με τη μεγάλη μνήμη
ξανά φαρμακωμένη
παντού πληγές σάρκα βασανισμένη
σταυρόλεξα για “μάγους”
ζητά τη μοναξιά αυτή παρομοιάζει
προστάτη παραισθήσεων
η φυλακή της τέλειωσε δεν τέλειωσε η μνήμη
άντεξε φορτισμένη
τι κι’ αν αγέρας φύσηξε τη βρήκε κλειδωμένη
μάγισσες καίνε μάγους
η μοναξιά της δεν μιλά με σιωπές ταιριάζει
και σκέψεις απαιτήσεων
αινίγματος ανθόγελη δως μου τη μοναξιά σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.