Χωρίζουμε, κι η άνοιξη τελειώνει.
Ό,τι το μάτι μου χαϊδεύει, με πληγώνει,
στα σκαλοπάτια άνθη δαμασκηνιάς χιονίζει,
από πάνω σου τα διώχνεις,
μα ξαναγεμίζεις.
Έρχονται αγριόχηνες, μα νέα δε μας φέρνουν-
Μακρύς ο δρόμος της επιστροφής.
Ακόμα και στα όνειρα είμαι αδύναμος.
Του χωρισμού η θλίψη απλώνεται σαν χλόη
πέρα για πέρα, όλο φυτρώνει.
Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς
Από το βιβλίο Ανθολογία Κινέζικης Ποίησης (εκδόσεις Ροές)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.