Περιπλανώμενος στα σκοτεινά σοκάκια του νου
αναπαράγεις σκουριασμένες θύμησες,
αφήνοντας το κουβάρι των αναμνήσεων να
ξεδιπλωθεί,
ζητάς απεγνωσμένα μια καθάρια εξιλέωση...
επειδή επέτρεψες στην καταχνιά της λύπης
να απλωθεί τόσο βαθιά σαν πανάκεια,
στα κρυφά καταφύγια της ψυχής
κ να καλύψει μ' ένα πέπλο σιωπής
τις κιτρινισμένες σελίδες του παρελθόντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.