Η σιωπή (17 Νοέμβρη)Το θρόισμα των φύλλων φτάνει στ’ αυτιά σου,
σαν μελωδία από φωνές μικρών παιδιών.
Παιδιών που ζήσανε στις βροντές της καταιγίδας,
βλέποντας τη φωτιά του κεραυνού,
να σκορπίζει τις σιωπηλές κοινωνίες της αμάθειας στο θάνατο.
Οι φωνές αρχίζουν να σωπαίνουν.
Παίρνουν μορφή
σιωπηλού εμβατηρίου,
εξυμνώντας την επανάσταση
του ανθρώπινου είδους.
Του ανθρώπινου λογισμού.
Μα οι λέξεις για σένα είναι πλέον χωρίς νόημα.
Τώρα είδες.
Τώρα που δυστυχώς πεθαίνεις.
του ανθρώπινου είδους.
Του ανθρώπινου λογισμού.
Μα οι λέξεις για σένα είναι πλέον χωρίς νόημα.
Τώρα είδες.
Τώρα που δυστυχώς πεθαίνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.