Διαλέγω την πολυκατοικία, τυχαία.
Διαλέγω τ’ όνομα, τυχαία.
Πατάω το κουδούνι.
‘‘Ποιος είναι;’’
Η χροιά του γέρικη, εξασθενημένη.
Έχω καλύψει την κάμερα με το χέρι μου.
‘‘Ποιος είναι;’’
Χτυπάω το κουδούνι.
‘‘Γιατί δεν μιλάς;’’
Χτυπάω το κουδούνι.
‘‘Ποιος είναι μωρέ;!’’
Έχει θυμώσει˙ τα φλέγματα τον εμποδίζουν να φωνάξει.
‘‘Βρε μαλακισμένο, άλλη δουλειά δεν έχεις;’’
Χτυπάω το κουδούνι.
‘‘Φύγε! Λάθος άνθρωπο βρήκες γι αυτά.’’
Χτυπάω το κουδούνι.
‘‘Φύγε είπα! Θα καλέσω την αστυνομία!’’
Έχει αρχίσει να φοβάται.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
‘‘Φύγε είπα φύγε άσε με μόνο
ούτε στο σπίτι μου δεν μπορώ
να μείνω μόνος
φύγετε
θέλω
να μείνω μόνος!’’
Προλαβαίνω ν’ ακούσω τους λυγμούς του
πριν αφήσει το κουμπί,
και το θυροτηλέφωνο σωπάσει.
Χτυπάω το κουδούνι.
Το κλάμα του επιστρέφει˙ είναι απελπισμένος.
‘‘Άκου…
Όποιος…
Όποια…
Κι αν είσαι…
Είμαι κουρασμένος.
Πεθαίνω.
Έχω καρκίνο.
Και πονάω.
Πονάω πολύ.
Οι κόρες μου
μ’ έχουν ξεχάσει
οι φίλοι μου
έχουν φύγει
κι είμαι εδώ
και περιμένω την ώρα μου να φτάσει.
Ξέρεις πως περνάει η κάθε μέρα;
Με χάπια, τόσα πολλά χάπια,
ενέσεις- δεν έχω να πληρώσω νοσοκόμα,
κι ένα πικάπ.
Το τελευταίο είναι η μόνη μου-
δεν μπορώ να βρω τη λέξη-
το κεφάλι μου έχει κουραστεί.
Βάζω εκεί τους δίσκους
που ακούγαμε με τη γυναίκα μου
και προσπαθώ να ονειρευτώ.
Κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να ονειρευτώ.
Να την ονειρευτώ.
Μερικές φορές τα καταφέρνω.
Και τότε
τότε…’’
Τα δάκρυα του κρατάνε τη φωνή.
‘‘Γι αυτό παιδί μου
δεν έχει νόημα να παίζεις εδώ.
Ό,τι αστείο κι αν ψάχνεις
εδώ δεν θα το βρεις.
Καλό σου βράδυ.’’
Σιωπή.
Από το ηχείο
ξανά σιωπή.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Χτυπάω το κουδούνι.
Κι από τις βλαστήμιες του
τις κατάρες του
τις εκκλήσεις του να πεθάνει,
προσπαθώ.
Να νιώσω κάτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.