Σ’ ένα βιβλιοπωλείο, δύο γυναίκες.
Μυρσίνη: Δεν υπάρχει ελληνική έκδοση του βιβλίου.
Αγαθή: Συγνώμη;
Μυρσίνη: Σας άκουσα που ζητούσατε τους Δίκαιους του Καμύ.
Αγαθή: Είναι για τον φίλο μου.
Μυρσίνη: Αυτό το βιβλίο δεν υπάρχει στα ελληνικά.
Αγαθή: Ολόκληρο βραβείο Νόμπελ πήρε ο άνθρωπος, κανείς δεν σκέφτηκε να μεταφράσει το έργο του;
Μυρσίνη: Υπάρχει μια μετάφραση… Την έχω σπίτι…. Αν θέλετε…
Αγαθή: Δεν ξέρω, τι να σας πω. Χρόνος. Το βιβλίο το θέλει ο φίλος μου. Είναι πιανίστας και κάτι θα σκέφτηκε…
Μυρσίνη: Θα δώσει συναυλία;
Αγαθή: Ναι, ναι, μεθαύριο. Αν μπορείτε…
Μυρσίνη: Μεθαύριο. Τι σύμπτωση!
Αγαθή: Γιατί το λέτε αυτό;
Μυρσίνη: Ο φίλος μου κανόνισε να βγούμε έξω το ίδιο βράδυ, για ν’ ακούσουμε την Ελληνική Σονάτα.
Αγαθή: Χαρούμενη. Ο δικός μου τη δίνει!
Μυρσίνη: Χαίρομαι. Τότε θα ξαναβρεθούμε.
Αγαθή: Σίγουρα. Με λένε Αγαθή.
Μυρσίνη: Κι εμένα, Μυρσίνη.
Αγαθή: Ο δικός μου λέγεται Άγγελος.
Μυρσίνη: Ο Μιχάλης μου δεν ήξερε να μου πει τ’ όνομά του.
Αγαθή: Αχ, αυτοί οι άντρες δεν προσέχουν τίποτα.
Μυρσίνη: Θα σας φέρω τη μετάφραση εκείνο το βράδυ.
Αγαθή: Στον ενικό, στον ενικό…
Μυρσίνη: Εντάξει.
Αγαθή: Πού πας τώρα;
Μυρσίνη: Στην αγορά, ήθελα να πάρω ένα καπέλο και να του κάνω έκπληξη.
Αγαθή: Καλή ιδέα. Πάμε μαζί.
Βγαίνουν μαζί από το βιβλιοπωλείο. Περπατούν στο πεζοδρόμιο.
Μυρσίνη: Είσαι πολύ γλυκιά.
Αγαθή: Μόνο μ’ αυτούς που μ’ αρέσουν. Εσύ φαίνεσαι καλός άνθρωπος.
Μυρσίνη: Έτσι λέει κι ο Μιχάλης!
Αγαθή: Είμαι σίγουρη ότι έχει δίκιο. Χρόνος. Πάντως έχει γούστο.
Μυρσίνη: Να ΄σαι καλά. Κι ο δικός σου δεν πάει πίσω.
Αγαθή: Αχ, αυτή η καλοσύνη σου.
Μυρσίνη: Έχεις καμιά ιδέα για καπέλα;
Αγαθή: Έχει ένα μαγαζί πιο πάνω στην Ερμού.
Μυρσίνη: Α, το ξέρω. Χρόνος. Και θα τα πούμε στο δρόμο.
Αγαθή: Αυτές οι μέρες είναι λίγο δύσκολες με τις πρόβες.
Μυρσίνη: Έχει άγχος;
Αγαθή: Αστειεύεσαι! Εγώ το έχω. Αυτός και η μουσική είναι ένα. Ο κόσμος είναι που τον… Ξέρεις…
Μυρσίνη: Θα ΄μαστε κι εμείς εκεί αυτή τη φορά.
Αγαθή: Θα του το πω να το χαρεί.
Μυρσίνη: Είσαι κι εσύ μουσικός;
Αγαθή: Όχι, δασκάλα.
Μυρσίνη: Τι ωραία θα είναι με τα παιδιά!
Αγαθή: Έχω και κάτι τερατάκια! Αλλά είναι γλυκούλια….
Μυρσίνη: Φαντάζομαι!
Αγαθή: Εσύ τι κάνεις;
Μυρσίνη: Είμαι ζωγράφος.
Αγαθή: Τέλεια! Θέλω να δω τα έργα σου.
Μυρσίνη: Θα σου τα δείξω, μην ανησυχείς.
Αγαθή: Φθάσαμε!
Μπαίνουν μες στο μαγαζί.
Αγαθή: Συγνώμη;
Μυρσίνη: Σας άκουσα που ζητούσατε τους Δίκαιους του Καμύ.
Αγαθή: Είναι για τον φίλο μου.
Μυρσίνη: Αυτό το βιβλίο δεν υπάρχει στα ελληνικά.
Αγαθή: Ολόκληρο βραβείο Νόμπελ πήρε ο άνθρωπος, κανείς δεν σκέφτηκε να μεταφράσει το έργο του;
Μυρσίνη: Υπάρχει μια μετάφραση… Την έχω σπίτι…. Αν θέλετε…
Αγαθή: Δεν ξέρω, τι να σας πω. Χρόνος. Το βιβλίο το θέλει ο φίλος μου. Είναι πιανίστας και κάτι θα σκέφτηκε…
Μυρσίνη: Θα δώσει συναυλία;
Αγαθή: Ναι, ναι, μεθαύριο. Αν μπορείτε…
Μυρσίνη: Μεθαύριο. Τι σύμπτωση!
Αγαθή: Γιατί το λέτε αυτό;
Μυρσίνη: Ο φίλος μου κανόνισε να βγούμε έξω το ίδιο βράδυ, για ν’ ακούσουμε την Ελληνική Σονάτα.
Αγαθή: Χαρούμενη. Ο δικός μου τη δίνει!
Μυρσίνη: Χαίρομαι. Τότε θα ξαναβρεθούμε.
Αγαθή: Σίγουρα. Με λένε Αγαθή.
Μυρσίνη: Κι εμένα, Μυρσίνη.
Αγαθή: Ο δικός μου λέγεται Άγγελος.
Μυρσίνη: Ο Μιχάλης μου δεν ήξερε να μου πει τ’ όνομά του.
Αγαθή: Αχ, αυτοί οι άντρες δεν προσέχουν τίποτα.
Μυρσίνη: Θα σας φέρω τη μετάφραση εκείνο το βράδυ.
Αγαθή: Στον ενικό, στον ενικό…
Μυρσίνη: Εντάξει.
Αγαθή: Πού πας τώρα;
Μυρσίνη: Στην αγορά, ήθελα να πάρω ένα καπέλο και να του κάνω έκπληξη.
Αγαθή: Καλή ιδέα. Πάμε μαζί.
Βγαίνουν μαζί από το βιβλιοπωλείο. Περπατούν στο πεζοδρόμιο.
Μυρσίνη: Είσαι πολύ γλυκιά.
Αγαθή: Μόνο μ’ αυτούς που μ’ αρέσουν. Εσύ φαίνεσαι καλός άνθρωπος.
Μυρσίνη: Έτσι λέει κι ο Μιχάλης!
Αγαθή: Είμαι σίγουρη ότι έχει δίκιο. Χρόνος. Πάντως έχει γούστο.
Μυρσίνη: Να ΄σαι καλά. Κι ο δικός σου δεν πάει πίσω.
Αγαθή: Αχ, αυτή η καλοσύνη σου.
Μυρσίνη: Έχεις καμιά ιδέα για καπέλα;
Αγαθή: Έχει ένα μαγαζί πιο πάνω στην Ερμού.
Μυρσίνη: Α, το ξέρω. Χρόνος. Και θα τα πούμε στο δρόμο.
Αγαθή: Αυτές οι μέρες είναι λίγο δύσκολες με τις πρόβες.
Μυρσίνη: Έχει άγχος;
Αγαθή: Αστειεύεσαι! Εγώ το έχω. Αυτός και η μουσική είναι ένα. Ο κόσμος είναι που τον… Ξέρεις…
Μυρσίνη: Θα ΄μαστε κι εμείς εκεί αυτή τη φορά.
Αγαθή: Θα του το πω να το χαρεί.
Μυρσίνη: Είσαι κι εσύ μουσικός;
Αγαθή: Όχι, δασκάλα.
Μυρσίνη: Τι ωραία θα είναι με τα παιδιά!
Αγαθή: Έχω και κάτι τερατάκια! Αλλά είναι γλυκούλια….
Μυρσίνη: Φαντάζομαι!
Αγαθή: Εσύ τι κάνεις;
Μυρσίνη: Είμαι ζωγράφος.
Αγαθή: Τέλεια! Θέλω να δω τα έργα σου.
Μυρσίνη: Θα σου τα δείξω, μην ανησυχείς.
Αγαθή: Φθάσαμε!
Μπαίνουν μες στο μαγαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.