Η ανακάλυψη του ήλιου
Αγαθή: Δεν υπάρχει το βιβλίο.
Άγγελος: Δεν πειράζει.
Αγαθή: Όμως χάρη σε μια όμορφη κοπέλα, θα έχουμε τη μετάφραση.
Άγγελος: Τη μετάφραση;
Αγαθή: Η Μυρσίνη την έχει και θα έρθει με τον Μιχάλη στην συναυλία σου.
Άγγελος: Πού τους συνάντησες;
Αγαθή: Τη Μυρσίνη, στο βιβλιοπωλείο και μου μίλησε για το φίλο της. Αυτή είναι ζωγράφος. Θα μου δείξει τα έργα της.
Άγγελος: Κι ο Μιχάλης;
Αγαθή: Είναι φιλόσοφος.
Άγγελος: Φιλόσοφος;
Αγαθή: Γράφει βιβλία.
Άγγελος: Για ποιους;
Αγαθή: Για εκείνους που ακούν τη μουσική σου!
Άγγελος: Γελώντας. Τι θα έκανα χωρίς εσένα; Την αγκαλιάζει.
Αγαθή: Δεν θα έκανες απολύτως τίποτα. Είμαι η χαρά σου.
Άγγελος: Ναι, είσαι η χαρά μου.
Αγαθή: Έπαιξες;
Άγγελος: Δεν σταμάτησα.
....
Αγαθή: Σε άκουγα απ’ έξω.
Άγγελος: Ελπίζω να μην έκανα πολύ θόρυβο.
Αγαθή: Μακάρι ν’ ακούγαμε πιο συχνά τέτοιο θόρυβο.
Άγγελος: Μακάρι ν’ ακούγαμε περισσότερο τη σιωπή.
Αγαθή: Τη σιωπή;
Άγγελος: Αν ήξερες πόσο σημαντικές είναι οι σιωπές στη μουσική;
Αγαθή: Θα ήμουν μουσικός κι όχι δασκάλα!
Άγγελος: Κι οι δάσκαλοι ξέρουν πόσο σημαντικές είναι.
Αγαθή: Οι δάσκαλοι;
Άγγελος: Οι δάσκαλοι της ανθρωπιάς.
Αγαθή: Δεν ξέρω από τέτοια.
Άγγελος: Δεν έχει σημασία. Ξέρουν αυτά για μας.
Αγαθή: Μήπως είδες πάλι εκείνο τον ανώμαλο;
Άγγελος: Όχι, απλώς τον ένιωθα κοντά μου όταν έπαιζα.
Αγαθή: Μα, γιατί;
Άγγελος: Γιατί δεν θα ξεχάσει τον κόσμο που δημιουργώ.
Αγαθή: Όλοι ξεχνούν.
Άγγελος: Αυτός όμως δεν μπορεί.
Αγαθή: Είναι ανίκανος να ξεχάσει;
Άγγελος: Η μνήμη του είναι ο κόσμος μας.
Αγαθή: Θες να σου βάλω κάτι να πιεις; Όλα αυτά με κουράζουν.
Άγγελος: Βάλε μου λίγο κρασί ή …
Αγαθή: Porto, είναι εντάξει;
Άγγελος: Τέλεια.
Η Αγαθή σερβίρει τα δύο ποτήρια κι έρχεται δίπλα του στο πιάνο.
Αγαθή: Στην υγειά σου!
Άγγελος: Στην υγειά σου, αγάπη μου!
Τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους.
Αγαθή: Πες μου κάτι.
Άγγελος: Τι θες;
Αγαθή: Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο παράξενοι;
Άγγελος: Γιατί η κοινωνία είναι περίεργη.
Αγαθή: Είναι αλήθεια πως είναι περίεργη.
Άγγελος: Μας θέλει όλους ίδιους.
Αγαθή: Αλλά δεν είμαστε.
Άγγελος: Γινόμαστε όμως… Εκτός αν ανακαλύψουμε τον ήλιο.
Αγαθή: Εσύ, είσαι ο ήλιος μου.
Αγαθή: Δεν υπάρχει το βιβλίο.Άγγελος: Δεν πειράζει.
Αγαθή: Όμως χάρη σε μια όμορφη κοπέλα, θα έχουμε τη μετάφραση.
Άγγελος: Τη μετάφραση;
Αγαθή: Η Μυρσίνη την έχει και θα έρθει με τον Μιχάλη στην συναυλία σου.
Άγγελος: Πού τους συνάντησες;
Αγαθή: Τη Μυρσίνη, στο βιβλιοπωλείο και μου μίλησε για το φίλο της. Αυτή είναι ζωγράφος. Θα μου δείξει τα έργα της.
Άγγελος: Κι ο Μιχάλης;
Αγαθή: Είναι φιλόσοφος.
Άγγελος: Φιλόσοφος;
Αγαθή: Γράφει βιβλία.
Άγγελος: Για ποιους;
Αγαθή: Για εκείνους που ακούν τη μουσική σου!
Άγγελος: Γελώντας. Τι θα έκανα χωρίς εσένα; Την αγκαλιάζει.
Αγαθή: Δεν θα έκανες απολύτως τίποτα. Είμαι η χαρά σου.
Άγγελος: Ναι, είσαι η χαρά μου.
Αγαθή: Έπαιξες;
Άγγελος: Δεν σταμάτησα.
....
Αγαθή: Σε άκουγα απ’ έξω.
Άγγελος: Ελπίζω να μην έκανα πολύ θόρυβο.
Αγαθή: Μακάρι ν’ ακούγαμε πιο συχνά τέτοιο θόρυβο.
Άγγελος: Μακάρι ν’ ακούγαμε περισσότερο τη σιωπή.
Αγαθή: Τη σιωπή;
Άγγελος: Αν ήξερες πόσο σημαντικές είναι οι σιωπές στη μουσική;
Αγαθή: Θα ήμουν μουσικός κι όχι δασκάλα!
Άγγελος: Κι οι δάσκαλοι ξέρουν πόσο σημαντικές είναι.
Αγαθή: Οι δάσκαλοι;
Άγγελος: Οι δάσκαλοι της ανθρωπιάς.
Αγαθή: Δεν ξέρω από τέτοια.
Άγγελος: Δεν έχει σημασία. Ξέρουν αυτά για μας.
Αγαθή: Μήπως είδες πάλι εκείνο τον ανώμαλο;
Άγγελος: Όχι, απλώς τον ένιωθα κοντά μου όταν έπαιζα.
Αγαθή: Μα, γιατί;
Άγγελος: Γιατί δεν θα ξεχάσει τον κόσμο που δημιουργώ.
Αγαθή: Όλοι ξεχνούν.
Άγγελος: Αυτός όμως δεν μπορεί.
Αγαθή: Είναι ανίκανος να ξεχάσει;
Άγγελος: Η μνήμη του είναι ο κόσμος μας.
Αγαθή: Θες να σου βάλω κάτι να πιεις; Όλα αυτά με κουράζουν.
Άγγελος: Βάλε μου λίγο κρασί ή …
Αγαθή: Porto, είναι εντάξει;
Άγγελος: Τέλεια.
Η Αγαθή σερβίρει τα δύο ποτήρια κι έρχεται δίπλα του στο πιάνο.
Αγαθή: Στην υγειά σου!
Άγγελος: Στην υγειά σου, αγάπη μου!
Τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους.
Αγαθή: Πες μου κάτι.
Άγγελος: Τι θες;
Αγαθή: Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο παράξενοι;
Άγγελος: Γιατί η κοινωνία είναι περίεργη.
Αγαθή: Είναι αλήθεια πως είναι περίεργη.
Άγγελος: Μας θέλει όλους ίδιους.
Αγαθή: Αλλά δεν είμαστε.
Άγγελος: Γινόμαστε όμως… Εκτός αν ανακαλύψουμε τον ήλιο.
Αγαθή: Εσύ, είσαι ο ήλιος μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.