O διάφανος λόγος είναι φως της αλήθειας
ο μικρός μου ο κόσμος είναι θύμα συνήθειας
δεκανίκι σαθρό αν το ψέμα στο δώσει
οδηγός το ωχρό αν αλήθεια νεκρώσει
Κρυστάλλινη σκέψη δεν φοβάται τις κρίσεις
και στο λάθος να πέσει επιστρέφει με λύσεις
ευτυχία στο θάρρος να συντρίβουμε ψέματα
δυστυχία με θράσος ν’ αλλοιώνουμε θέματα
Ο φλεγόμενος ήλιος μας διαβάζει ξημέρωμα
πριν ξυπνήσουν οι πόνοι σε πικρό αφιέρωμα
είναι εύκολο ψέμα να δένει ενότητες
με ραφές της αλήθειας μικρές σε ποιότητες.
Φεγγάρι δακρύζει στο απλό του σπινθήρισμα
στο ψέμα του πνίγεται της νύχτας ψιθύρισμα
φεγγάρι αλήθειες ερωτεύεται ήλιος
γι’ αυτό ανατέλλει αναγνώστη ο στίχος.
Η καρδιά μου αντέχει να παλεύει μυθεύματα
καρδιά μου πονάνε των δικών μου τα ψέματα
η καρδιά σας το ξέρει τι σκεπάζουν τα βλέφαρα
μες το δρόμο των στίχων αγάπη σας έφερα.
Ο διάφανος λόγος είναι έκρηξη πρόγνωσης
ο φλεγόμενος ήλιος Φιλοκτήτης απόγνωσης
προμηθέας δεσμώτης ματωμένος απάνθρωπα
της αλήθειας τον Ίκαρο προσδοκά υπεράνθρωπα
173. ποιητική τριήρης Σεπτέμβριος 2012
το φεγγάρι δακρύζει στο απλο του σπινθυρισμα
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ψεμμα του πνιγει στης νυχτας ψιθυρισμα.
ο στίχος δακρυζει και ζητά την αλήθεια του
σαν την αγάπη την κρυβει η σιωπη μες στα στήθεια του .
Πανεμορφο και αγγίζει στην ευαισθησία της δημιουργιας