"Χίλιες Φορές"
Μες στου λυχναριού την κάπνα, μες στην πλεκτή κουρτίνα
μες σε φύλλα ελιάς τρεμάμενα και ενός καλαμιού το λύγισμα
αντίκρισα τα πρώτα οράματα
έσφιξα την παλάμη, γίνηκα γροθιά
με την ωλένη, με ηλεκτρισμένους τους μυς, με γυμνό το δέρμα
άγγιξά σε κόσμε απαλά και γίνηκα πνεύμα
χίλιες φορές μια κίνηση, χίλιες φορές να μη σκεφτώ,
χίλιες φορές να ονειρευτώ
ήταν τα πρώτα οράματα, η απαρχή
τότες που έβρισκα τη δύναμη το σκληροτράχηλο να σπάζω βράχο
ήταν το ιερό, το εκκλησίασμα και το λιβάνι
ήταν όλα όσα αγάπησα , όσα αρνήθηκα
η γυνή, η παρθένα, η ανθοφορούσα
η παμπόνηρη, η γητεύτρα
ο ήλιος ο περίλαμπρος, ο στεφανωμένος
το κλαδί της βουκαμβίλιας το χλωρό
το νοτισμένο χώμα
άρμη γεμάτο, το δάκρυ ένα
το κλάμα ενός παιδιού στην απογαλακτισμένη ρόγα
και η απαρχή έδωκε σκοπό
η στολή από καραβόπανο, χίλιες φορές φορεμένη
το λοξό γκρι πλακάκι στο ναό
τίποτα δεν είναι ιερό
όσα μισώ συνάμα να αγαπώ
χίλιες φορές μια κίνηση, χίλιες φορές να μη σκεφτώ,
χίλιες φορές να ονειρευτώ
οι μοβ ανθοί των γιακαράντας χρωματίζουν στο βάθος τον ουρανό
μπροστά από της πόλης το γκρίζο φόντο
λίγο πιο πέρα από τον κίτρινο τοίχο
λίγο ψηλότερα απ' της καθολικής εκκλησιάς το καμπαναριό
είναι το στάχυ και ο κάματος, η αγωνία και ο κοπετός
είναι η φτελιά, τα όνειρα , η οξιά και ο αετός
είναι οι μοίρες μας που μπόλιασαν πάνω στη φτελιά, την οξιά και το στάχυ
είναι τα κάστρα τα τρανά, τα λησμονημένα
οι λίθοι που ρίζωσαν στο χώμα από χέρια γεροδεμένα
παίρνω το στάχυ το κόβω, χωρίς σταματημό
σε χίλια μικρά κομμάτια, στο άπειρο και συνεχίζω να μετρώ
βαθύκορφα περάσματα, χιονοσκέπαστοι λόφοι
λίμνες, ωκεανοί, πελάγη
όλα περικλείονται μες στο στάχυ
το χρέος, τα όσια που με θέριεψαν
τα πρώτα οράματα που με αντρείωσαν
το ανάθεμα, η ευχή και η κατάρα
για τη ζωή ενός παιδιού, η λαχτάρα,
μιας γυναίκας, το φιλί το παθιασμένο
χίλιες φορές μια κίνηση, χίλιες φορές να μη σκεφτώ,
χίλιες φορές να ονειρευτώ
το φουγάρο της παραστιάς καπνίζει
έξω χιονίζει
πινελιές πορτοκαλί στο μολυβί ουρανό
το νερό κρύσταλλο, κάθε πόδι γυμνό
χίλιες φορές μια κίνηση, χίλιες φορές να μη σκεφτώ,
χίλιες φορές να ονειρευτώ
Μες στου λυχναριού την κάπνα, μες στην πλεκτή κουρτίνα
μες σε φύλλα ελιάς τρεμάμενα και ενός καλαμιού το λύγισμα
αντίκρισα τα πρώτα οράματα
έσφιξα την παλάμη, γίνηκα γροθιά
με την ωλένη, με ηλεκτρισμένους τους μυς, με γυμνό το δέρμα
άγγιξά σε κόσμε απαλά και γίνηκα πνεύμα
χίλιες φορές μια κίνηση, χίλιες φορές να μη σκεφτώ,
χίλιες φορές να ονειρευτώ
ήταν τα πρώτα οράματα, η απαρχή
τότες που έβρισκα τη δύναμη το σκληροτράχηλο να σπάζω βράχο
ήταν το ιερό, το εκκλησίασμα και το λιβάνι
ήταν όλα όσα αγάπησα , όσα αρνήθηκα
η γυνή, η παρθένα, η ανθοφορούσα
η παμπόνηρη, η γητεύτρα
ο ήλιος ο περίλαμπρος, ο στεφανωμένος
το κλαδί της βουκαμβίλιας το χλωρό
το νοτισμένο χώμα
άρμη γεμάτο, το δάκρυ ένα
το κλάμα ενός παιδιού στην απογαλακτισμένη ρόγα
και η απαρχή έδωκε σκοπό
η στολή από καραβόπανο, χίλιες φορές φορεμένη
το λοξό γκρι πλακάκι στο ναό
τίποτα δεν είναι ιερό
όσα μισώ συνάμα να αγαπώ
χίλιες φορές μια κίνηση, χίλιες φορές να μη σκεφτώ,
χίλιες φορές να ονειρευτώ
οι μοβ ανθοί των γιακαράντας χρωματίζουν στο βάθος τον ουρανό
μπροστά από της πόλης το γκρίζο φόντο
λίγο πιο πέρα από τον κίτρινο τοίχο
λίγο ψηλότερα απ' της καθολικής εκκλησιάς το καμπαναριό
είναι το στάχυ και ο κάματος, η αγωνία και ο κοπετός
είναι η φτελιά, τα όνειρα , η οξιά και ο αετός
είναι οι μοίρες μας που μπόλιασαν πάνω στη φτελιά, την οξιά και το στάχυ
είναι τα κάστρα τα τρανά, τα λησμονημένα
οι λίθοι που ρίζωσαν στο χώμα από χέρια γεροδεμένα
παίρνω το στάχυ το κόβω, χωρίς σταματημό
σε χίλια μικρά κομμάτια, στο άπειρο και συνεχίζω να μετρώ
βαθύκορφα περάσματα, χιονοσκέπαστοι λόφοι
λίμνες, ωκεανοί, πελάγη
όλα περικλείονται μες στο στάχυ
το χρέος, τα όσια που με θέριεψαν
τα πρώτα οράματα που με αντρείωσαν
το ανάθεμα, η ευχή και η κατάρα
για τη ζωή ενός παιδιού, η λαχτάρα,
μιας γυναίκας, το φιλί το παθιασμένο
χίλιες φορές μια κίνηση, χίλιες φορές να μη σκεφτώ,
χίλιες φορές να ονειρευτώ
το φουγάρο της παραστιάς καπνίζει
έξω χιονίζει
πινελιές πορτοκαλί στο μολυβί ουρανό
το νερό κρύσταλλο, κάθε πόδι γυμνό
χίλιες φορές μια κίνηση, χίλιες φορές να μη σκεφτώ,
χίλιες φορές να ονειρευτώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.