Το γλυκό πέλαγος
Στο γλυκό πέλαγος
μην ψάχνεις για στάχτες
αυτές είναι δικές μας
κοίτα μόνο τη ζάχαρη
που έχυσες αργά
για να φύγει επιτέλους
η πίκρα της λύπης
όταν μάθαμε τότε
για το θάνατο της
και φρόντισες για μας
δίχως να πεις τίποτα
ενώ πιστεύαμε
ότι μας είχες ξεχάσει.
Το βάθος της θάλασσας
Το βάθος της θάλασσας
είναι μεγαλύτερο
ακόμα κι από τον ορίζοντα
γι’ αυτό το λόγο
δεν ξέρεις πού
να βάλεις τα πόδια
για ν’ αγγίξεις τον ουρανό
που έκλαιγε
σταγόνες ήλιου
για να ζωντανέψουν
οι νεκροί άνθρωποι
που θυσιάστηκαν
για να γυρίσει
ακόμα μια φορά
για τους επόμενους.
Το πιάνο του Αντώνη
Το πιάνο του Αντώνη
όταν έψαχνε τις νότες
ήταν ένας μαύρος ίππος
που ακολουθούσε
το μονοπάτι του δασκάλου
και τώρα πώς να περπατήσει
δίχως το φεγγάρι
και τη μουσική του Μάνου
κι όμως υπάρχει ακόμα
η πορεία του Μίκη
στο απέραντο γαλάζιο
για να βρει τον ήλιο
του Προμηθέα και της Αθηνάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.