Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Στη ρίμμα μια Ωδή - Σωκράτους Δαιμόνιο



Η πιο καλή η ποίηση για εμένα Είναι η ρίμμα,
όλα τα ''λάθη'' τα ξεχνώ
κ'έτσι συνθέτω ποίημα.
Όσες φορές ελεύθερο το κάνω,
τόσες φορές δια-ψεύτηκα
και το παιχνίδι χάνω.

Η ρίμα Είναι Φωτιά
και σε περιορίζει,
δύο μέτρα δύο σταθμά
μα τη Ψυχή σου αρμενίζει...
Είναι η μαγεία της αυτή
τη λέξη να ψάχνεις τη κατάλληλη,
μικρού παιδιού παρηγοριά
με αισθητική όμως παράλληλη...
 
Υ.Γ:Κ'όσο κ'αν θέλεις
κ'αν ποθείς,
άσε τη πόρτα ανοιχτή...
θα βαλαντώσεις ,θα πληγωθείς
μα θα 'χει φύγει η Πληγή...

Σκλάβος στη Χαλκίδα - Γιάννης Σκαρίμπας



(Χαρισμένο στην ποιήτρια Ρίτα Ν. Μπούμη)



Μιά χαρά είχε αράξει στην αγκαλιά της γυναικούλας του της Μαριδγίτσας.

Αυτηνής πούχαν μάγια τα κάλλη της και τον κράταγαν πλάι της, πούταν μέλι τα φιλιά της και τα λόγια της και τον είχαν μερέψει –σκεδόν μαγέψει– στην ποδιά της.

Το ξεφτέρι αυτόν –το δελφίνι της θάλασσας– που μύριζε αρμύρα το κορμί του και μυρουδιά καραβίσα.

Που σκάλωνε σα γάτος στις σκαλιέρες και καπέλλωνε –με το πιλήκι του– τα πόμολα.

Αυτόν που σαν πουλί φλετούραε μες στις αρματωσές των μπάρκων κι απ' αψηλά ανάμπαιζε τον κόσμο. Αυτόν, ναί, τον Γιάννη, τον είχε πάρει σκλάβο της αυτή. Η Μαριδγίτσα...

Σα μωρό παιδάκι κάθουνταν σιμά της. Απ' το φουστάνι την κράταε.

Τον χάσανε οι σκούνες και τα κότερα. Τον χάσανε τα πόρτα. Τον χάσανε κ' οι γιαβουκλούδες στα λιμάνια.

Του κάκου αναρωτιόντανε οι φίλοι του. Το θάμα τους κάναν οι καραβοκυραίοι, το σταυρό τους.

Πάει, χάθηκε απ' τον κόσμο. Έγιν' άφαντος.

Μήτε στα τόπια φαίνονταν, μήτε στα βιλαέτια. Μήτε της στεριάς, μήτε του πελάου.

Άλλοι αναρωτιόνταν μην απόθανε. Άλλοι λέγαν πως επνίγηκε. Κι άλλοι πως σ' ένα κοντραμπατζίδικο μπαρκάρισε, κουρσάρος πως εγίνη στο Μισίρι!

Έκθεση ζωγραφικής από τον Αριστομένη Κατσούλα


Έκθεση ζωγραφικής με πραγματοποιεί την Τετάρτη ο ζωγράφος Αριστομένης Κατσούλας, η οποία φέρει τον τίτλο Grammosoma. Η έκθεση πραγματοποιείται στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος και όπως αναφέρει ο ίδιος ο κ. Κατσούλας «η αγωνία μου μπροστά στο τελάρο μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο είναι να μπορέσω να εκφράσω τα συναισθήματά μου μ’ ένα δικό μου τρόπο (γραμμή, χρώμα, φόρμα). Η υπερβολή πολλές φορές είναι έντονη. Κατανοητό; Πρέπει να προκαλέσω το ενδιαφέρον του θεατή, να τον εντάξω στο έργο και στον τρόπο σκέψης μου. Μου αρέσει η πρόκληση μέσα από τη χειρονομία. Πολλές φορές με τον αυθορμητισμό και τον αυτοματισμό αναλογίζομαι τι κάνω;»
Από την πλευρά της η ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια εκθέσεων Δρ. Στέλλα Μουζακιώτου αναφέρει «…Ενώ καμιά εξουσία ή επιστήμη δεν μπορεί να χαλιναγωγήσει την πραγματικότητα, το έργο τέχνης για το δημιουργό εκφράζει την υπαρξιακή ανησυχία του ατόμου και επιτρέπει τη μεταμόρφωση του υποκειμενικού του κόσμου σε πραγματικότητα.
Μέσα από αυτήν την προσέγγιση ο εικαστικός Αριστομένης Κατσούλας εγκαθιστά στην τέχνη τη μαγεία της συγκέντρωσης στοιχείων και πολιτισμών διαφορετικών χρονικών περιόδων και του συγκερασμού τους σε ένα υποδειγματικό πεδίο συνύπαρξης και συν-λειτουργίας. Κάθε δυσκολία τον τραβά σαν μαγνήτης συνειδητοποιώντας ότι η τέχνη δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη από την ιδεολογία. H ζωγραφική του δεν είναι μια απλή εφαρμογή χρωμάτων πάνω σε μια επίπεδη επιφάνεια, αλλά ένα συντελούμενο δράμα, μια επεισοδιακή αφήγηση, μια καθαρή χειρονομιακή πράξη.
Τα θέματά του λειτουργούν ως συγκινησιακά στοιχεία που προσδίνουν στο έργο τη δική του δυναμική, λειτουργώντας διεγερτικά στην ευαισθησία του θεατή. Διαφαίνεται η δημιουργία μιας πυκνής εικαστικής σημειολογίας λαβυρίνθων με ενεργή συμμετοχή του θεατή στη δόμηση και την αποδόμηση του έργου. Πρόκειται για έναν έντονο δεσμό ανάμεσα στον καλλιτεχνικό πειραματισμό και την κοινωνική απελευθέρωση που δεν έχει διαρραγεί από την εμπορευματοποίηση. Ο Κατσούλας επαναφέρει στην τέχνη κοινωνικά και πολιτικά θέματα εμπλουτίζοντάς τα με μια περισσότερο στοχαστική και ασκητική διάσταση. Η εικαστική δημιουργία του έγινε ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον πραγματικό και τον υποκειμενικό του κόσμο, αφήνοντας το δικό του στίγμα στη σύγχρονη ελληνική τέχνη».
Η έκθεση θα διαρκέσει έως και τις 17 Νοεμβρίου 2012 και ημέρες και ώρες λειτουργίας έχουν ως εξής:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30
Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 – 16:00
Κυριακή, Δευτέρα: κλειστά




Πηγή: http://www.koutipandoras.gr/?p=27402

Φταίει που δε σε βρήκα - Νικόλαος Συρράκος


Μεσάνυχτα κι η μουσική τη σκέψη μου πλανεύει
σ' ένα σκοπό μεθυστικό αρχίζει να χορεύει
τα βήματά της μ' οδηγούν χωρίς να τα ελέγχω
κι εγώ τυφλά αφήνομαι χωρίς πια να προσέχω

Μέσα στις νότες τριγυρνώ γυρεύοντας το χάδι
κι ένα φιλί αχόρταγο, του έρωτα σημάδι
τους στίχους έχω συντροφιά στ' αποψινό ταξίδι
στ' αλήθεια είν' αλλόκοτο ετούτο το παιχνίδι

Κι εγώ που δεν εγνώρισα ποτέ μου τι σημαίνει
να σε κρατάω αγκαλιά σαν είσαι κοιμισμένη
απόψε παραδόθηκα στα θέλγητρα του ήχου
στης μουσικής τ' αγκάλιασμα, στη συντροφιά του στίχου

Μην κλάψεις - Ξένια Ανδρέου


Μην κλάψεις, ακόμα κι αν δεις τα δικά μου μάτια δακρυσμένα.
Δεν υπάρχει πια χρόνος για δάκρυα τώρα, μόνο το χαμόγελο μας έμεινε για όσο θα
διαρκέσει αυτή η αγκαλιά.

 
Λύτρωση μην ψάχνεις στα υπόγεια που περνάς βράδυα και βράδυα.
Ψάξε πιο πάνω να τη βρεις, ψηλά πιο ψηλά και από εκεί που το μάτι φθάνει.
Αόρατος να γίνεις για αυτούς που σε πληγώνουν, και σάρκα να αποκτήσεις

γι' αυτούς που σ' αγαπούν.

Πρόσεχε τον δρόμο που βαδίζεις,

έτσι ξυπόλητος που είσαι θα πληγωθείς.

Κάνε την αγάπη χαλί για να πατήσεις

τις πληγές να αποφύγεις

ΠΟΙΗΤΗΣ- ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ

ΠΟΙΗΤΗΣ

 
Είχα πέσει σε βύθος, είχα, πάντα, τη μαύρη
κι ολαπέλπιδη νύστα του βραχνά καταλύτη'
μες στο κάμα του θέρους, τη θλιμμένη και λαύρη
ποθοθάνατη 'νείρια του οράματος νήτη.

Έχω λήθαργου μοίρα κι είχα παραμιλήσει

χρόνια' κι όμως ο Στίχος, ο Ρυθμός δεν ελείπαν.
Είχα ανέβει εκεί πού' ναι μονάχα η Βρύση
κι η Επιστήμη, αν δεν είχα, δε θ' ανέβαινα, είπαν.

Επειδή και είχα χάσει το ρέγουλο, είμαι

ο εμπνευσμένος ονείρων και κόσμων προφήτης,
ο πηγαίος ποιητής που στο σύννεφο κείμαι
ο μεγάλος, ο θείος των ρυθμών υποφήτης.

 

Λόγος και Τέχνη

Θέλεις πραγματικά να αλλάξεις ;


“Σύντομα θα πεθάνεις, κι ακόμα δεν έγινες απλός και φυσικός και ατάραχος· ούτε ελευθερώθηκες από το φόβο ότι θα σε βλάψει κάτι έξω από σένα· κι ούτε είσαι πονετικός με όλους· κι ακόμη δε λες να καταλάβεις ότι η σοφία σημαίνει δίκαιες πράξεις.” Μάρκος Αυρήλιος


Αν ένας άνθρωπος καυχιέται ότι δουλεύει πάνω στον εαυτό του, αλλά δεν παρουσιάζει καμία αλλαγή, εάν το «εγώ» του παραμένει το ίδιο σκληρό και άκαμπτο, εάν η σχέση του με τους άλλους παραμένει η ίδια, εάν δεν αναβλύζει άκοπα αγάπη απ’ την καρδιά του, εάν δεν υπάρχει απλότητα και φυσικότητα στις πράξεις του, εάν δε βιώνει γαλήνη και ηρεμία, τότε ο άνθρωπος αυτός αποδεικνύει ότι δεν έχει αλλάξει. Και αν δεν έχει αλλάξει τότε είναι φανερό ότι δεν δουλεύει σωστά πάνω στον εαυτό του. Απλώς σπαταλά τον πολύτιμο χρόνο του....

Μονόγραμμα "'..Είναι νωρίς ακόμη .." - Οδυσσέας Ελύτης...

Θεόδωρος Σαντάς- ΛΑΜΠΕΙΣ

ΛΑΜΠΕΙΣ
Πόσους ήλιους κρύβεις λοιπόν
κι έχουν τα μάτια σου
το φως της Πανσέληνου
όταν τα Καλοκαίρια αναζητούμε 
φεγγάρια ολόγιομα
στα μελτέμια της Σκόπελου;
Λάμπεις, σαν να χορεύεις σε όνειρο
πάνω απ’της λίμνης τα νούφαρα.
Κι αν όλα σχεδόν τα λουλούδια
έχουν την αθωότητα
και μια καλημέρα στα χείλη τους
ποιο λουλούδι δικό σου
δε  θα κουβαλούσε την καλοσύνη σου;
Κι αν εγώ προς στιγμήν δεν πιστέψω
όσα διαβάζω στα  μάτια σου
ποιος θα με πίστευε
όταν όλα σου είναι
ένα ποίημα της αγάπης
σε μια εποχή που σε όλους μας
η μοναξιά έχει κουρνιάσει
στην κλίνη μας
και το τραγούδι του Γκιώνη
αργό, λυπητερό, συνεχίζει στον ύπνο μας!
Μόνο εσύ κι αύριο
θα συνεχίζεις να λάμπεις
γλυκιά πυγολαμπίδα της γης
στην «Ιερά Μονή του Δαφνίου»
πάνω απ’τα ερείπια του ναού
του«Δαφναίου Απόλλωνα»
Μόνο εσύ κι αύριο
θα είσαι ένα ποίημα!
Θεσσαλονίκη,2-11-2012

ΕΛΕΝΗ ΤΖΙΑΜΟΥΡΑΝΗ- Το άρωμα των ημερών

ΔEΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΕΛΕΝΗ ΤΖΙΑΜΟΥΡΑΝΗ
Το άρωμα των ημερών
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Αθήνα, Ιούλιος 2012
Σχήμα: 20x14εκ., σελ.: 48, τιμή: 8,5 ευρώ, ISBN: 978-960-99556-3-8
Η πολύχρονη ενασχόληση της ποιήτριας με τη μουσική, τη στιχουργική, και τη συγγραφή παραμυθιών προσδίδει στα ποιήματα της συλλογής μιαν ασυνήθιστη θελκτική αίσθηση.
Το στοιχείο του λυρισμού ενδυναμώνεται από την ένταση της εικονοποιίας, ενώ οι ανάσες και τα ψιθυρίσματα ανάμεσα στους στίχους δημιουργούν ένα σκηνικό πλαίσιο όπου χωρούν η ερωτική στιγμή, ο αναστοχασμός της μοναχικότητας, η δραματοποίηση του ονείρου, η επίπλαστη εμπειρία της πραγματικότητας.
Η συλλογή –πρώτη εκδοτική παρουσία της Ελένης Τζιαμουράνη– διανθίζεται από εικαστικές πινελιές (πέντε σχέδια του Κυριάκου Ρόκου) οι οποίες συνυπάρχουν «διαλογικά» με τα ποιήματα.
Την έκδοση συμπληρώνουν οι 11 αγγλικές μεταφράσεις των ποιημάτων από την εκπαιδευτικό  Παναγιώτα Φαμέλη...

Ξεκινώντας την μέρα με άνεμο προορισμού...

Δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος γι’ αυτόν που δεν ξέρει πού πηγαίνει. 

Γουλιέλμος Β' της Οράγγης,

Καλημέρα σε όλους...


Ο μεγαλύτερος ανθισμένος κήπος

Ένας παράδεισος στη γη! Ο κήπος Keukenhof (Κήπος Κουζίνα), επίσης γνωστός ως ο Κήπος της Ευρώπης, βρίσκεται κοντά στο Lisse (νοτιοδυτικά του Άμστερνταμ), στην Ολλανδία και θεωρείται ο μεγαλύτερος κήπος με λουλούδια στον κόσμο.
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του πάρκου, περίπου επτά εκατομμύρια λουλούδια φυτεύονται σε ετήσια βάση στον κήπο, που καλύπτει μια έκταση 32 εκταρίων.
Perierga.gr - Ο μεγαλύτερος ανθισμένος κήπος
Η ιδέα για τον κήπο με τα λουλούδια εμφανίστηκε το 1949, από το δήμαρχο της πόλης. Ο στόχος ήταν μια μεγάλη έκθεση των λουλουδιών, για την προώθηση της περιοχής και με τρόπο που θα επωφεληθεί ολόκληρη η Ολλανδία, δεδομένου ότι είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας λουλουδιών στον κόσμο.
Φυσικά στον κήπο δεσπόζει το εθνικό φυτό της Ολλανδίας, η τουλίπα. Η καλύτερη εποχή του χρόνου για επίσκεψη στον κήπο είναι τα μέσα Απριλίου, ανάλογα πάντα με τις καιρικές συνθήκες...

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Η Πλατωνική Αλληγορία της Σπηλιάς



Μιλώ... - Μανόλης Αναγνωστάκης



Μιλῶ γιὰ τὰ τελευταῖα σαλπίσματα τῶν νικημένων στρατιωτῶν
Γιὰ τὰ κουρέλια ἀπὸ τὰ γιορτινά μας φορέματα
Γιὰ τὰ παιδιά μας ποὺ πουλᾶν τσιγάρα στοὺς διαβάτες
Μιλῶ γιὰ τὰ λουλούδια ποὺ μαραθήκανε στοὺς τάφους καὶ τὰ σαπίζει ἡ βροχὴ
Γιὰ τὰ σπίτια ποὺ χάσκουνε δίχως παράθυρα σὰν κρανία ξεδοντιασμένα
Γιὰ τὰ κορίτσια ποὺ ζητιανεύουν δείχνοντας στὰ στήθια τὶς πληγές τους
Μιλῶ γιὰ τὶς ξυπόλυτες μάνες ποὺ σέρνονται στὰ χαλάσματα
Γιὰ τὶς φλεγόμενες πόλεις τὰ σωριασμένα κουφάρια σοὺς δρόμους
Τοὺς μαστρωποὺς ποιητὲς ποὺ τρέμουνε τὶς νύχτες στὰ κατώφλια
Μιλῶ γιὰ τὶς ἀτέλειωτες νύχτες ὅταν τὸ φῶς λιγοστεύει τὰ ξημερώματα
Γιὰ τὰ φορτωμένα καμιόνια καὶ τοὺς βηματισμοὺς στὶς ὑγρὲς πλάκες
Γιὰ τὰ προαύλια τῶν φυλακῶν καὶ γιὰ τὸ δάκρυ τῶν μελλοθανάτων.

Μὰ πιὸ πολὺ μιλῶ γιὰ τοὺς ψαράδες
Π᾿ ἀφήσανε τὰ δίχτυά τους καὶ πήρανε τὰ βήματά Του
Κι ὅταν Αὐτὸς κουράστηκε αὐτοὶ δὲν ξαποστάσαν
Κι ὅταν Αὐτὸς τοὺς πρόδωσε αὐτοὶ δὲν ἀρνηθῆκαν
Κι ὅταν Αὐτὸς δοξάστηκε αὐτοὶ στρέψαν τὰ μάτια
Κι οἱ σύντροφοί τους φτύνανε καὶ τοὺς σταυρῶναν
Κι αὐτοί, γαλήνιοι, τὸ δρόμο παίρνουνε π᾿ ἄκρη δὲν ἔχει
Χωρὶς τὸ βλέμμα τους νὰ σκοτεινιάσει ἢ νὰ λυγίσει

Ὄρθιοι καὶ μόνοι μὲς στὴ φοβερὴ ἐρημία τοῦ πλήθους.






Πηγή

Το κόκκινό μου φανελάκι - Αναστασία Γκίτση


Ζεστό σαν τρυφερή θάλασσα
ήταν το βλέμμα σου…
Καταμέσης της νυχτιάς μου
ο ψίθυρος των φύλλων από δέντρα
αναδύθηκε μέσα απ’το άγγιγμά σου…
Το ροζαλό σου χέρι
αναζητούσε το δικό μου…
Τα κεχριμπαρένια χείλη σου,
ωσάν εικόνα ιερή,
δεν άντεξα παρά να ψηλαφήσω
καταμεσής της νυχτιάς…
η ψυχή μου έσβησε εκείνη τη νυχτιά
αφέθηκε
στην κοκκινωπή θωπεία
του κορμιού σου…
Το κόκκινο φανελάκι σου με πληγώνει
κάθε φορά που φέρει
τη μυρουδιά σου τη βραδινή…     





Πηγή:   http://www.anastasiagkitsi.com/  

Νικηφόρος Βρεττάκος, Ποίηση και Ιστορία, ένα διήμερο επιστημονικό συνέδριο στο Μουσείο Μπενάκη



Το διήμερο συνέδριο με τίτλο «Νικηφόρος Βρεττάκος: Ποίηση και Ιστορία», αποτελεί κορύφωση των επίσημων εορταστικών εκδηλώσεων προς τιμήν του ποιητή, με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννησή του, στο πλαίσιο του «Έτους Νικηφόρου Βρεττάκου 2012».


Στόχος του συνεδρίου, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 9 και το Σάββατο 10 Νοεμβρίου, είναι η ανάδειξη του Νικηφόρου Βρεττάκου ως ανθρώπου και δημιουργού μέσα από το λογοτεχνικό έργο του, τις πνευματικές αναζητήσεις του σε συνάρτηση με την Ιστορία και το ιδεολογικό του υπόβαθρο, χάρη και σε μαρτυρίες προσωπικοτήτων από τον χώρο των γραμμάτων που επισημαίνουν και αναδεικνύουν την παρουσία του στο πλαίσιο της νεοελληνικής γραμματείας.

Το συνέδριο θα λάβει χώρα στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη – Κτίριο Πειραιώς με τη συμμετοχή 20 μελετητών του έργου του, προερχόμενων από τον χώρο της ποίησης, της κριτικής, της πανεπιστημιακής έρευνας:

Γιώργος Ανδρειωμένος, Δημήτρης Βλαχοδήμος, Κώστας Βρεττάκος, Αγγέλα Γιώτη, Κωστής Δανόπουλος, Aλέξης Ζήρας, Γεωργία Κακούρου-Χρόνη, Δημήτρης Κόκορης, Ντέιβιντ Κόνολι, Αθηνά Κωστάκη-Βεζύρογλου, Δώρα Μέντη, Χριστίνα Ντουνιά, Γιάννης Παπαθεοδώρου, Τίτος Πατρίκιος, Vincenzo Rotolo, Βασίλης Ρούβαλης, Ελενη Τζινιέρη-Τζανετάκου, Λίζυ Τσιριμώκου, Έλλη Φιλοκύπρου, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου.

Την πρώτη ημέρα θα προβληθεί η βιογραφική ταινία «Περιουσιακά στοιχεία» της Αθανασίας Δρακοπούλου, ενώ την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου θα κηρύξουν ο Πρόεδρος Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου κ. Θανάσης Βαλτινός και ο Διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη κ. Άγγελος Δεληβοριάς.

Χαιρετισμό θα απευθύνει ο Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Κώστας Τζαβάρας.






Πηγή

Στις 6 Νοεμβρίου στη χώρα μας το βιβλίο του Τζ. Στίγκλιτς «Το τίμημα της ανισότητας»

Στο νέο του βιβλίο, ο νομπελίστας J.E. Stiglitz αναλύει την καταστροφική επίδραση της ανισότητας στη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, της δικαιοσύνης, αλλά και της ίδιας της οικονομίας, και εξετάζει πώς συγκεκριμένες νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές, μαζί με την παγκοσμιοποίηση, συνέβαλαν στη διόγκωσή της.

Η ανισότητα των εισοδημάτων στον δυτικό κόσμο έχει γιγαντωθεί. Το 1% του πληθυσμού απολάμβανε το 65% της αύξησης των εισοδημάτων. Το ΑΕΠ των χωρών αυξανόταν, την ίδια ώρα που οι περισσότεροι άνθρωποι έβλεπαν τα εισοδήματά τους σταθερά ή να μειώνονται. Μια τέτοια ανισότητα, όμως, δεν είναι προαπαιτούμενο για την ανάπτυξη.
Με τη χαρακτηριστική του ικανότητα εμβάθυνσης ο συγγραφέας διαγιγνώσκει το πρόβλημα με σαφήνεια, ενώ προσφέρει ένα πραγματοποιήσιμο όραμα για ένα πιο πλούσιο και ταυτόχρονα πιο δίκαιο μέλλον.

Γιῶργος Σαραντάρης- Μιλῶ...

Μιλῶ...

Μιλῶ γιατὶ ὑπάρχει ἕνας οὐρανὸς ποὺ μὲ ἀκούει
Μιλῶ γιατὶ μιλοῦν τὰ μάτια σου
Καὶ δὲν ὑπάρχει θάλασσα δὲν ὑπάρχει χώρα
Ὅπου τὰ μάτια σου δὲ μιλοῦν

Τὰ μάτια σου μιλοῦν ἐγὼ χορεύω
Λίγη δροσιὰ μιλοῦν κι ἐγὼ χορεύω
Λίγη χλόη πατοῦν τὰ πόδια μου
Ὁ ἄνεμος φυσᾶ πού μᾶς ἀκούει.


Στο Ιδρυμα Ωνάση το περίφημο αρχείο Καβάφη

Στο Ιδρυμα Ωνάση το περίφημο αρχείο Καβάφη
Φωτό: Ιδρυμα Ωνάση
Σειρά παρεμβάσεων και εκδήλωσεων με επίκεντρο το σημαντικό υλικό

Σε μία ιδιαίτερα δύσκολη εποχή για τους Ελληνες, το Ιδρυμα Ωνάση προχώρησε σε μία εξαιρετικά σημαντική, εθνικής σημασίας ενέργεια: απέκτησε το περίφημο αρχείο του Κωνσταντίνου Καφάβη. Και τώρα, με αφορμή και τα εκατόν πενήντα χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου αλεξανδρινού ποιητή τα οποία συμπληρώνονται το 2013, ξεκινάει μία σειρά παρεμβάσεων και εκδηλώσεων...

101α γενέθλια του Οδυσσέα Ελύτη...

 
2 Νοεμβρίου 1911 γεννήθηκε ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της περίφημης πλέον ''γενιάς του '30''. 
Βέβαια το παραπάνω ιστορικό γεγονός δεν έμεινε μόνο σε δημοσιεύσεις στα εγχώρια μέσα ενημέρωσης αλλά ο μεγάλος αυτός Έλληνας ποιητής τιμάται σήμερα και από την google μέσα από τα γνωστά ''παιχνιδάκια'' που κάνει καθημερινά η μεγάλη εταιρεία πληροφορικής. Βέβαια κάποιος μπορεί να ισχυριστεί, χωρίς να έχει άδικο, ότι δεν τιμάει η google των Οδυσσέα Ελύτη αλλά ο Οδυσσέας Ελύτης την google.

Aν κάνετε κλικ στην εικόνα θα σας πάει στη κεντρική σελίδα της google στην οποία θα δείτε την επισήμανση της εταιρείας για τον Έλληνα ποιητή, αν και είναι πάρα πολύ πιθανό να το έχετε προσέξει ήδη χωρίς τη δική μας παρέμβαση.

Η 8η σκηνή του θεατρικού του Νίκου Λυγερού- Η χαρούμενη έκπληξη

Στο Σύνταγμα.

Μυρσίνη: Συνάντησα τη φίλη του πιανίστα…. Χρόνος. Είδες;

Μιχάλης: Είναι πανέμορφο το καπέλο σου.

Μυρσίνη: Αλήθεια, σου αρέσει;

Μιχάλης: Είναι φτιαγμένο για σένα.

Μυρσίνη: Το ίδιο μου είπε κι η Αγαθή.

Μιχάλης: Τι άλλο να προσθέσω τότε;

Μυρσίνη: Κάτι πιο δικό σου.

Μιχάλης: Με τη σκιά του, φαίνεται η φωτεινότητά σου.

Μυρσίνη: Όχι, κάτι άλλο. Σ’ αυτό αναγνωρίζω το ύφος του da Vinci.

Μιχάλης: Χαμογελώντας. Σωστά. Χρόνος. Θα ΄πρεπε να ντρέπομαι.

Μυρσίνη: Γελώντας. Δεν σου ζητώ τόσα πολλά. Χρόνος. Ένα γλυκόλoγο μόνο.

Μιχάλης: Είσαι το χάδι της ζωής μου....


Μια βόλτα στα σύννεφα με τη Στέβη Σαμέλη την Κυριακή 4 Νοεμβρίου


Αυτή την Κυριακή 4 Νοεμβρίου, δύο πολύ αγαπημένες ραδιοφωνικές φωνές, της Βάνας Δαφέρμου (2ο πρόγραμμα ΕΡΑ) και του Κωστή Λυμπερόπουλου (Love Radio 97,5) θα απαγγείλουν ποιήματα της Στέβης Σαμέλη από το βιβλίο "Μια βόλτα στα σύννεφα" στην παρουσίαση που θα γίνει στις 6.30μμ στον πολυχώρο  Black Duck (Χρ.Λαδά 9α Αθήνα).
  "Να'ναι η ζωή μας Κυριακή στον ήλιο βουτηγμένη ..."
Πρόκειται για ένα βιβλίο που υμνεί τον έρωτα, την αγάπη για τη ζωή και τις αξίες που την κάνουν σημαντική: την ελευθερία, την αλληλεγγύη, την αγνότητα, την ειλικρίνεια, το σεβασμό, την ηθική.
Ένα βιβλίο γραμμένο με αισιοδοξία και ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο, για ένα καλύτερο αύριο, σε μια εποχή που η απογοήτευση τείνει να κυριαρχήσει όλων των συναισθημάτων.
Μιλούν για το βιβλίο, ο καθηγητής - Διδάκτωρ Φιλοσοφίας  Θεόδωρος Τσούχλος και ο Δισκογραφικός Παραγωγός & τραγουδοποιός - ηθοποιός, Άγγελος Σφακιανάκης, ο οποίος θα παρουσιάσει και το πρώτο μελοποιημένο ποίημα του βιβλίου.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ- ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ


       
Από τις 28 – 09 – 2011 ως και την 01 – 10 – 2011 έγινε το Όγδοο Διεθνές Λογοτεχνικό Φόρουμ στο Πλέβεν Βουλγαρίας. Από την Ελλάδα προσκλήθηκε πήρε μέρος και ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος με την παρακάτω εργασία, περίληψη της οποίας διαβάστηκε στα πλαίσια των εκδηλώσεων του φόρουμ.  


ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ                               
                     ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ


      Στις μέρες μας, παρατηρούμε ότι οι διάφορες ηθικές αξίες φθίνουν ολοένα και περισσότερο και παράλληλα με τις αξίες φθίνει και ο πολιτισμός με την ολική παρακμή και των εφτά τεχνών. Έτσι, βλέπουμε, τον κόσμο να στρέφεται προς διάφορα θεάματα τύπου Big Brother, που επιζητούν ένα κοινό χειροκροτητών χωρίς δικιά τους άποψη και γνώμη.
      Μια από τις τέχνες που βρίσκεται σε παρακμή είναι και η λογοτεχνία. Τα περισσότερα βιβλία, σήμερα, μένουν απούλητα στις προθήκες των βιβλιοπωλείων ή – στην καλύτερη περίπτωση – σκονίζονται στα ράφια των βιβλιοθηκών, όπου παραμένουν άθιχτα για πολλά χρόνια. Έχουν παρατηρηθεί βιβλιοθήκες σε νοικοκυριά με περισσότερα μπιμπελό παρά βιβλία! Ειδικότερα, οι νέοι προτιμούν να ασχοληθούν με ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης ( Facebook, Twitter κ.λ.π. ), παρά να διαβάσουν ένα βιβλίο. Η εικόνα ενός ογκώδους τόμου φαντάζει απωθητική και βαρετή...

Ξεκινώντας την μέρα με μια συμβουλή...

''Όταν κάποιος σου δείχνει το φεγγάρι, μην κοιτάς το δάχτυλο.''

Από τη διδασκαλία ΖΕΝ

Καλή σας ημέρα...

Ορίστε, σας προσφέρουμε τη σκάλα που θα σας ανεβάσει ψηλά...
...ονομάζεται Ποίηση και Λογοτεχνία.
 Ελάτε!
 

Ένας τέλειος πατέρας...



Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Ο μύθος της αράχνης

Την εποχή που οι θεοί βασίλευαν γαλήνιοι και παντοδύναμοι στα συννεφένια κάστρα του Ολύμπου, σε μια μικρή πολιτεία της Λυδίας, τα Ύπαιπα, ζούσε η Αράχνη, κόρη του βαφέα Ίδμονα από την Κολοφώνα, υφάντρα ξακουστή σε όλον τον κόσμο για τα υφαντά που έφτιαχνε στον αργαλειό της αλλά και για την απαράμιλλη ομορφιά της.
Ήταν τέτοια η τέχνη της Αράχνης στην υφαντική, που ο κόσμος πίστευε ότι την είχε διδαχθεί από την ίδια τη θεά Αθηνά, που ήταν και προστάτιδα τούτης της τέχνης και ακόμα και οι Νύμφες πήγαιναν για να θαυμάσουν τα έργα της.
Αυτό όμως, δεν άρεσε στην Αράχνη, που δεν σταματούσε όχι μόνο να διατυμπανίζει ότι την τέχνη την είχε μάθει μόνη της, αλλά και να καυχάται ότι τα δικά της υφαντά ήταν ασυγκρίτως καλύτερα από εκείνα της θεάς. Και σε μια στιγμή έπαρσής της, τόλμησε να καλέσει την ίδια την Αθηνά σε αγώνα υφαντικής....

Πέθανα για την ομορφιά - Έμιλυ Ντίκινσον



Πέθανα για την ομορφιά, και μπαίνοντας στο χώμα
ακούω κάποιον ν' ακουμπούν σε πλαϊνό μου δώμα.
 Ψιθύρισε, τι έφταιξε;
«η ομορφιά» του είπα.
«Για την αλήθεια πέθανα» είπε «κι είμαστε αδέρφια».
 Κι όπως μιας νύχτας συγγενείς μιλήσαμε,
ωσότου βρύα ήρθαν στα χείλη μας κι έκρυψαν τ' όνομά μας.



Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης

Ο 6ος διαγωνισμός μας ξεκινάει σήμερα!

NEOΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ. Έναρξη 1 Νοεμβρίου εώς 15 Νοέμβριου.

Με ιδιαίτερη χαρά μπορούμε να σας πληροφορήσουμε ότι από σήμερα αρχίζει ο 6ος μας διαγωνισμός, με έπαθλο ένα πολύ όμορφο e-book. Πρόκειται για την πρώτη ποιητική συλλογή της Νίκης Ταγκάλου, από τις εκδόσεις U Publish, "Μάχη Ερώτων".

Το μόνο που έχουν να κάνουν όσοι από τους αναγνώστες μας ενδιαφέρονται είναι να μας στείλουν ένα mail, με την παράκληση όμως να γράφουν στο θέμα του mail ''Διαγωνισμός''.

Ο διαγωνισμός θα είναι με απλή κλήρωση, όπως και οι προηγούμενοι, δεν χρειάζετε να μας στείλετε κάποιο έργο σας για να μπείτε στη διαδικασία της κλήρωσης. Ο νικητής θα λάβει στο e-mail του το e-book, μετά τη διεξαγωγή της κλήρωσης που θα γίνει στις 15 του Νοέμβρη.


Τέλος, θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ποιήτρια Νίκη Ταγκάλου και την U Publish για την ευγενική τους κίνηση και το αντίτυπο που μας παραχώρησαν.


Ακολουθεί ένα σύντομο βιογραφικό της Νίκης Ταγκάλου.



Η Νίκη Ταγκάλου γεννήθηκε το 1975 στον Πειραιά όπου και ζει μέχρι σήμερα.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές της σε σχολή Φωτογραφίας κι εργάστηκε για έναν χρόνο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως φωτογράφος. Έκτοτε δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα ασχολούμενη με τις Δημόσιες σχέσεις.

Παράλληλα με την επαγγελματική της δραστηριότητα συγγράφει ποιήματα. Η «Μάχη Ερώτων» αποτελεί την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια.

Ἡ ζωντανὴ νεκρή- Κώστας Ουράνης

Ἡ ζωντανὴ νεκρή

Δὲν πέθανες! Στὴν κάμαρα ἀκόμα τ᾿ ἄρωμά σου
εἶναι ἁπλωμένο ὡς τώρα δὰ νὰ μ᾿ ἄφησες, κι ἀπάνω
στὸν καναπὲ ἀτέλειωτο μένει τὸ κεντημά σου
καὶ τὸ κομμάτι πού ῾παιζες εἶναι ἀνοιχτὸ στὸ πιάνο.

Ἀπάνω στὸ τραπέζι μου πάντα ἡ δική σου εἰκόνα,
ποῦ πάντα μὲ τὴν ἥμερη ματιά της μὲ κοιτάζει,
καὶ δὲν εἶναι ὁ ἄνεμος, μὰ εἶσαι ἐσύ, τὴν πόρτα
ποὺ μισανοίγεις γιὰ νὰ μπεῖς τὴν ὥρα ποὺ βραδυάζει.

Δὲν πέθανες. Εἶσαι παντοῦ καὶ εἶσαι μέσα σὲ ὅλα:
στῶν ρόδων τὸ ξεφύλλισμα, στὸ στεναγμὸ τοῦ ἀγέρα,
στὰ νέφη ποὺ χρυσίζουνε σὰν πάει νὰ σβήσει ἡ μέρα

κι ὡς καὶ τὶς νύχτες δίπλα μου σὲ νοιώθω ξαπλωμένη...
Δὲν πέθανες. Ἀδιάφορο οἱ μῆνες κι ἂν περνᾶνε:
τότε οἱ νεκροὶ πεθαίνουνε, ὅταν τοὺς λησμονᾶνε!

Πηγή

Ο Πωλ Βερλαίν για την Σαπφώ

***

Η Σαπφώ

Ξώφρενη, με τα μάτια ωχρά, με στήθος που ορθοσειέται,
και λιγωμένη, απ' ηδονή η Σαπφώ, που τη φλογίζει,
σα λύκαινα στα ολόψυχρα τ' ακρόγιαλα γυρίζει.

Το Φάωνα φέρνει στο νου και τους Θεσμούς αρνιέται'
και βλέποντας πως μοναχή στα δάκρυα τώρα λυώνει,
τα μαύρα πλούσια της μαλλιά, τραβά και ξερριζώνει.

Κάποτε συλλογίζεται με σπαραγμό τα χρόνια,
πούλαμπε αγνή η αγάπη της στη δόξα κι' ομορφιά της,
και που την ετραγούδησε σε στίχους όπου αιώνια,
κάθε παρθένα θε ν' ακούει μέσ' στα χρυσόνειρά της.

Και να που τώρα πέφτουνε χλωμά τα βλέφαρά της
κι' ορμά στην άγρια θάλασσα που ολάνοικτη προσμένει'
ενώ ψηλά, σκορπίζοντας στο κύμα τη φωτιά της,
η ωχρά Σελήνη, του έρωτος η εκδικήτρα, βγαίνει.


μτφ: Γιώργος Σημηριώτης

από την Γαλλική Ανθολογία του Γ. Σημηριώτη -
τεύχος ένατο, Μάρτιος 1937
(το ποίημα περιλαμβάνεται και στην "παγκόσμιο ανθολογία ποιήσεως", τμ.α'
- εκδ. Γεωργίου Παπαδημητρίου, 1953)


Το είδαμε εδώ

Και κάτι πιο ανάλαφρο. Ετοιμαστείτε για τις «Πενήντα πιο σκοτεινές αποχρώσεις του γκρι»

Aν και δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας, έχει καταφέρει να σπάσει όλα τα εκδοτικά ρεκόρ...

Η συγγραφέας Έρικα Τζέιμς δήλωσε ότι πολλές από τις θαυμάστριες τής έχουν επανειλημμένως ζητήσει να γράψει ένα βιβλίο από την οπτική του ανδρικού χαρακτήρα του βιβλίου και όχι μόνο του γυναικείου.


Η τριλογία έχει πουλήσει περισσότερα από 40 εκατ αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, καταρρίπτοντας ρεκόρ που η βιομηχανία του βιβλίου είχε να δει από την εποχή του Χάρι Πότερ.


Το «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι» είναι το πρώτο διεθνές μπεστ σέλερ που κυκλοφόρησε σε μορφή e-book, ενώ σύντομα αναμένεται και η κινηματογραφική μεταφορά του από τη Universal.


Στηρίξτε το ιστολόγιο μας...

Αν σας αρέσει η δουλειά που κάνουμε και θέλετε να μας στηρίξετε μπορείτε να το κάνετε μέσω paypal με καθαρά οικονομική υποστήριξη την οποία χρειαζόμαστε.
Το ξαναλέμε, αν και αναρτήσεις σαν κι αυτή συνήθως περνάνε απαρατήρητες, ότι γνωρίζουμε πολύ καλά τις οικονομικές συνθήκες της εποχής μας και γι' αυτόν ακριβώς το λόγω απευθυνόμαστε σε όσους μπορούν και θέλουν να μας στηρίξουν. 
Ακόμα και μικρά ποσά έχουν την δύναμη να μας βοηθήσουν.

Σας ευχαριστούμε θερμά.

Ελένη Εμπορίδου- ΠΛΑΝΕΥΤΕΣ



ΠΛΑΝΕΥΤΕΣ

Ο πίνακας είναι έργο της κ. Ελένης Εμπορίδου.
Κι αν η φωνή σου δεν ακούγεται, μη σκας. Το πλήθος ουρλιάζει, δικαίωση δε θα ‘βρεις, είσαι ένας. Πείθουν οι πολλοί, δεν το ξέρεις; Το βάρος που σηκώνουν ασήκωτο. Η καρδιά σου πονάει, το ξέρω. Η ψυχή τους είναι μαύρη, το ξέρεις;
Αδικείσαι, το ξέρω και το λες. Μα όλοι κωφοί γύρω, δε σ’ ακούνε. Ο ήχος αχνός, όσο δυνατά κι αν φωνάζεις, δε φτάνει στ’ αυτιά τους. Γλυκομίλητοι, χαμογελαστοί, κριτές και γνώστες, ρήτορες με πειθώ. Βαρύγδουποι λόγοι τους συνοδεύουν. Κοπάδια τους ακολουθούν κι αυτοί θριαμβεύουν.
Μα όλα μάταια μπροστά σε σένα. Κανένα βόλι δε σε φτάνει. Η καρδιά σου ασπίδα έχει. Γιατί η αλήθεια είναι ασπίδα και το ψέμα σπαθί που πληγώνει, αλλά δε σκοτώνει.

 

Θεόδωρος Σαντάς, ΜΕΣ ΣΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΜΕΣ ΣΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Έχουνε νωρίς λουφάξει
τα πουλιά και οι  καημοί
και του Νώντα το τραγούδι
μαύρη είν’Παρασκευή.
Ποιον να βρίσει ν’αλαφρώσει
τα όνειρα γίναν καρφιά
ήρθε η φωτιά με βούλα
τον σχολάν  απ’τη δουλειά
 
Μες στης άβυσσου τους δρόμους
τι γυρεύεις και πού πας
αχ πατρίδα του Οδυσσέα
για ποιες Τροίες ξεκινάς
Δε σου είπαν οι Κασσάνδρες
ο Αχιλλέας θα χαθεί
κι η Ελένη ψέμα ήταν
όνειρο πορτοκαλί
Έχουνε νωρίς λουφάξει
των ανθρώπων οι σκιές
και τ’ αγάλματα  του «Γέρου»
βλέπουν λέει συμφορές
Μες στους κόλπους οι μπομπάρδες
περιμένουν στη σειρά
την υποταγή μας θέλουν
να μας κάνουν ζητιανιά
Θεσσαλονίκη 31-10-2012

Ξεκινώντας την μέρα για άλλη μια φορά με ερωτισμό...

''Σκόρπισα τα όνειρά μου στα πόδια σου,
περπάτα απαλά, γιατί μπορεί να πατήσεις τα όνειρά μου''

William Butler Yeats

Καλημέρα σε όλους και καλό μήνα...

Η άσπρη έρημος της Αιγύπτου

Σε αντίθεση με τις κίτρινες ερήμους του πλανήτη, στην Αίγυπτο μπορεί κανείς να δει μια άσπρη έρημο, αποτέλεσμα της μακροχρόνιας διάβρωσης από τον άνεμο και την άμμο. Η συνδιασμένη επίδραση των δύο, έχει φέρει στην επιφάνεια των σκληρών βράχων τα πιο μαλακά εσωτερικά πετρώματα τα οποία έχουν άπρο χρώμα και υφή κιμωλίας.
Perierga.gr - Η άσπρη έρημος
Πολλοί είναι αυτοί που ταξιδεύουν στη χώρα για να δουν από κοντά τους περίεργους σχηματισμούς της συγκεκριμένης ερήμου, κάποιοι από τους οποίους ξεπερνούν τα πέντε μέτρα σε ύψος.
Δεκάδες εκδρομές για τουρίστες διοργανώνονται από κατοίκους των κοντινών πόλεων, πολλές από τις οποίες περιλαμβάνουν και διανυκτερεύσεις στην περιοχή, καθώς υπό το φως του φεγγαριού το χρώμα της την κάνει να μοιάζει με τα παγωμένα τοπία των πόλων.
Perierga.gr - Η άσπρη έρημος

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Ο Κώστας Βάρναλης απαγγέλει το τελευταίο του ποίημα



Σοβαρά κάποια - Ανδρέας Λασκαράτος



Εἰκώνα ἀγαπητὴ τῆς γυναικός μου,
Τώρα ἔλα καν᾿ ἐσὺ στὴ συντροφιά μου.
Κατοίκα πάντα μέσα στὴν καρδιά μου,
Καὶ φύλαμε ὂχ τσὴ πλάνεσες τοῦ κόσμου.

Ἐσὺ γιὰ ῾μὲ Προστάτης Ἄγγελός μου,
Ἄμεμπτα φύλαε τὰ πατήματά μου
Καὶ προτοῦ σκοτισθοῦν᾿ τὰ λογικά μου,
Πρόλαβε, τρέξε σὺ καὶ λάμψε ἐμπρός μου.

Ναί, τὸ φῶς σου ᾿ξυπνάει τὴν ἀρετή μου,
Καὶ πιστόνε σ᾿ ἐσένα μὲ βαστένει.
Γιατὶ τόσο σ᾿ αἰσθάνομαι ᾿δική μου,

Τόσο μὲ τὴ ψυχή μου ζυμωμένη,
Ποῦ δὲν ἠξέρω πλέον στὴ διαλογή μου
Πῶς νὰ σὲ ῾πῶ: γυναίκα μου ἢ ψυχή μου.





Πηγή

Δύο ποιήματα της Ελισάβετ Πρεβεζιάνου


ΕΑΡΙΝΗ ΡΑΨΩΔΙΑ
 
Έσπειρα
ψέμματα
σε κήπους
ποθητούς
και φύτρωσαν
λωτοί
ανέγγιχτη
για να μπορώ
να γεύομαι
τη μορφή σου
 
 
ΣΗΜΕΙΟ ΑΛΛΟΥ
 
Ολισθαίνουν
οι σκέψεις
αβέβαιες πατημασιές
στο παγωμένο χιόνι
να ισορροπήσουν
προσδοκούν
το σημείο
να βρουν γυρεύουν
που τέμνει
το αλλοτινό
με το αλλόκοτο

Αύριο ξεκινάει ο καινούργιος μας διαγωνισμός!

 
Με μεγάλη μας χαρά μπορούμε να σας ανακοινώσουμε ότι αύριο αρχίζει ο νέος μας διαγωνισμός. Αυτή τη φορά το έπαθλο δε θα είναι κανονικό βιβλίο αλλά ένα e-book, για να μπαίνουμε σιγά-σιγά και στο κλίμα της ψηφιακής εποχής.


Παρότι τίποτα δε συγκρίνεται με τη μυρωδιά ενός φρεσκοαγορασμένου βιβλίου, το ξεφύλλισμα του και την αφή των σελίδων, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι το ψηφιακό βιβλίο έχει κι αυτό τα πλεονεκτήματά του - όπως και μειονεκτήματα ασφαλώς- σε σχέση με την έντυπη μορφή.



Επειδή όμως δεν είναι το θέμα μας αυτό, μείνετε συντονισμένοι στο ιστολόγιό μας, αύριο θα ακολουθήσουν και οι λεπτομέρειες του διαγωνισμού μας!

Φωνή γυναίκας- Antonia Pozzi


Φωνή γυναίκας

Γεννήθηκα παντρεμένη με σένα ενώ ήσουν στρατιώτης.
ξέρω πως στα εμβατήρια και τους πολέμους
ατελείωτες εποχές σε τραβούν μακριά μου.

Σκυμμένη στο τζάκι μαζεύω στάχτες,
πάνω στο κρεβάτι σου άπλωσα μια σημαία –
αλλά όταν σε σκέφτομαι στο στρατόπεδο
βρέχει στο φθινοπωρινό σώμα μου
όπως σ’ ένα κομμένο δάσος.
Όταν δονείται ο ουρανός του Σεπτέμβρη
και μοιάζει με γιγάντιο άρμα πάνω στα βουνά,
κόκκινα φασκόμηλα ανοίγονται στην καρδιά μου.

Με καλείς,
με χρησιμοποιείς
με την πίστη που δίνεις στα πράγματα,
σαν νερό που χύνεις στα χέρια σου
ή σαν μάλλινο ρούχο που σου τυλίγει το στήθος.

Είμαι ο αδύναμος φράκτης του κήπου σου
που στέκεται άλαλος μέχρι να ανθίσεις
Κάτω από πομπές ανέστιων άστρων.

Μαρία Πολυδούρη- ΘΕΟΣ

ΘΕΟΣ

Ταπεινὴ ρημοκλησούλα,
πίσω ἀπὸ βουνοῦ κορφή,
σὺ βαθιά μου μέσ᾿ στὴ σκέψη
ζεῖς ἀπόμερη, κρυφή.

Σκοτεινὴ πάντα, χαμένη
στὴν ἀπέραντη ἐξοχὴ
καὶ κλεισμένη, τοῦ διαβάτη
δὲ ζητᾶς τὴν προσευχή.

Τὸ μικρὸ καμπαναριό σου
σ᾿ ἑνὸς δέντρου τὰ κλαριά,
ποὺ φυτρώνει ἐκεῖ σιμά σου,
κρύβει πάντα τὴ θωριά.

Κ᾿ ἡ καμπάνα ραϊσμένη
δὲν ἀκούστηκε μακριά.
Τώρα ρημασμένη χάμω
κοίτεται ἄλαλη, βαριά.

Ταπεινὴ ρημοκλησούλα,
δίχως πίστη ἐγὼ ποτέ,
τὸ θεό σου νὰ δοξάσω
γονατίζω μπρὸς σ᾿ ἐσέ.

Πηγή

Οι «συγγραφείς του κόσμου» στον Ιανό

 Οι «συγγραφείς του κόσμου» στον Ιανό

 Σειρά φιλικών συζητήσεων με δημιουργούς στο βιβλιβλοπωλείο

Διάσημοι ξένοι συγγραφείς όπως ο Νικολό Αμανίτι, ο Πιερ Ασουλίν, ο Ζαν Μισέλ Γκενασιά, ο Σαντιάγο Ρονκαλιόλο, ο Ζουλφί Λιβανελί, ο Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ, ο Τζον Σιμενόν - γιος του Ζωρζ Σιμενόν, ο Άρης Φιορέτος είναι προσκαλεσμένοι φέτος τον χειμώνα στο βιβλιοπωλείο Ιανός για να παρουσιάσουν τα καινούργια βιβλία τους και να μιλήσουν για τα παλιότερα τους. Στόχος η δημιουργία βιβλιοφιλικού κλίματος στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στην κρίση και την μιζέρια.Οικοδεσπότης των συγγραφέων αυτών θα είναι ο δημοσιογράφος και μεταφραστής Ανταίος Χρυσοστομίδης.

Η σειρά αυτή που ονομάζεται «Συγγραφείς του κόσμου στον Ιανό» φιλοδοξεί να προσκαλέσει και πάλι τον κόσμο στα βιβλιοπωλεία. Όπως τόνισε ο ιδιοκτήτης του «Ιανός»
Νίκος Καρατζάς «ένα βιβλιοπωλείο έχει ευθύνες περισσότερες από το να πουλήσει μόνον βιβλία. Κακώς οι βιβλιοπώλες έμαθαν να τα περιμένουν όλα από τους εκδότες. Τα βιβλιοπωλεία έχουν ένα μερίδιο ευθύνης, πρέπει να δημιουργήσουν εκείνο το περιβάλλον που θα προσελκύσει νέους αναγνώστες». 

Νίκος Τσίντρος- Η κρίση της ποίησης

Η κρίση της ποίησης

Κρίση γνωρίζει η ποίηση,
κρίμα βαρύ στο λόγο.

Κρίση γνωρίζει η ποίηση,

που βάφτηκε με αίμα.

Η ποίηση που αγάπησε

τη δύναμη, το κάλος.


Αυτή που χάραζε ψυχές
κι ονειροπόλους δρόμους.

Που έχτιζε δωμάτια,

με τοίχους από κόσμους.

Γυάλινους θόλους σκέπαζε,

τον πόθο με μετάξι

κι έδενε τα όνειρα

σε μόλους οργισμένους.

Με θάλασσες ξερίζωνε,

θρυμματισμένους πόνους.

Κρίση γνωρίζει η ποίηση,

ορθώνει την σημαία.

Ο μαρασμός πρωτόγνωρος,

παρουσιάζει έργο.

Έμβλημα ατάλαντων,

ανίκανων ανθρώπων.

Έμβλημα διαφθοράς,

κίβδηλων επαίνων.

Σχίστε και κάψτε το πανί.

Κόψτε το κοντάρι.

Κρίση γνωρίζει η ποίηση,

Μα αυτό πρέπει ν’ αλλάξει

Λόγια πέταξαν ψηλά- Σωκράτους Δαιμόνιο

Λόγια πέταξαν ψηλά
Λόγια πέταξαν ψηλά
σ'απόμερα λημέρια...
βρήκαν εκεί παρηγοριά
μες στα δικά σου χέρια.

Ενθύμιση έγινε η μοναξιά
παλιάς Ζωής που ζούσα,
θυμάμαι έντονα χτυπούσε η καρδιά...
με τόλμη αγαπούσα...

Και τώρα πέθανα
στα χώματα,
και μια γυναίκα κυνυγούσα...
λες κ'είμαι άσκημος...χαζός...
λες και την Αγαπούσα..

Υπάρχει ότι υπάρχει στη σκέψη μας- Δημήτριος Κανελόπουλος

Υπάρχει ότι υπάρχει στη σκέψη μας

Στον Έρωτα
Μ έμαθες να διακρίνω
τ' ουρανού τ΄απέραντο και της θάλασσας, 
τη Ζωή,
που γεννιέται αυθόρμητα και αβίαστα,
της φύσης την αρμονικότητα,
την ανακύκλωση της ζωής,
τις αδιαμαρτύρητες
των ανέμων πορείες και των κυμάτων,
της γνώσης την ανάγκη,
μου 'δειξες
την εμπιστοσύνη που γεννά το φυσικό,
την ελπίδα για να πορεύομαι,
το ίδιο για να συμπορεύομαι,
τα όνειρα για να διακρίνω,
τη σκέψη για να μη λησμονώ,
το σεβασμό για να διατηρούμαι,
σ'  ε υ χ α ρ ι σ τ ώ...

Ξεκινώντας την μέρα με Καβάφη...

''Ίσως το φως νάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.''

Κωνσταντίνος Καβάφης


Καλημέρα σε όλους....

Μία μαγευτική «βόλτα» σε 10 μακρινούς Γαλαξίες

Όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί τι υπάρχει πέρα απο τη Γη, αν υπάρχουν εξωγήινοι, πώς ζουν και τι βλέπουν στο δικό τους «ουρανό». Εμείς πάμε την αναζήτηση αυτή ένα βήμα πιο πέρα, βγαίνοντας απο τον δικό μας Γαλαξία, τον επονομαζόμενο milky way (αφού οι αρχαίοι πίστευαν οτι σχηματίστηκε απο το γάλα της θεάς Ήρας) και σας παρουσιάζουμε εντυπωσιακές εικόνες απο άγνωστους γειτονικούς γαλαξίες.
1. HH 901 και ΗΗ 902 στο Νεφέλωμα Carina
ΑΥτή η πανέμορφη εικόνα είναι ένα «αστρικό βερφοκομείο». Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble στις αρχές του 2010 και απεικονίζει τον σχηματισμό άστρικών πυλώνων από αέρα και σκόνη στο Νεφέλωμα Carina.


2. Μ104
Επίσης γνωστό ως NGC 4594, αυτός ο σπειροειδής γαλαξίας παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στο 1767 και βρίσκεται στον αστερισμό της Παρθένου. Σε ένα εμφανές μέγεθος +9,0, ο φωτεινός του πυρήνας (που στην πραγματικότητα είναι μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα), αποτελείται από λωρίδες σκόνης του ψυχρού αερίου υδρογόνου που είναι ορατά ακόμα κι απο ερασιτέχνες αστρονόμους

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Πείνα - Τζακ Γκίλμπερτ


Σκαλίζοντας το μήλο με τα δάχτυλά μου.
Βγάζοντας τα σφηνωμένα νύχια και σκαλίζοντας βαθύτερα.
Αρνούμενος το χρώμα του φεγγαριού.
Αρνούμενος την οσμή και τις αναμνήσεις.
Σκαλίζοντας, με τον γλυκό χυμό να τρέχει ενοχλητικά στα χέρια μου.
Αρνούμενος την γλυκύτητα.
Στρίβοντας τα χέρια μου για να βγάλω ολόκληρα κομμάτια.
Νιώθοντας το χυμό να κολλάει στις γροθιές μου.
Το δέρμα να φαγουρίζει.
Φτάνοντας στο ξύλινο τμήμα.
Φτάνοντας στους σπόρους.
Συνεχίζοντας.
Αγνοώντας τις γνώμες όλων των άλλων γι αυτό.
Συνεχίζοντας πέρα από τους σπόρους.



 

Μετάφραση: Δημήτρης Καρράς

Πηγή: http://key-em.blogspot.gr/2006/07/27-t-m.html

Ο καθρέπτης στην είσοδο - Κ.Π. Καβάφης


Το πλούσιο σπίτι είχε στην είσοδο
έναν καθρέπτη μέγιστο, πολύ παλαιό·
τουλάχιστον προ ογδόντα ετών αγορασμένο.

Ένα εμορφότατο παιδί, υπάλληλος σε ράπτη
(τες Κυριακές, ερασιτέχνης αθλητής),
στέκονταν μ’ ένα δέμα. Το παρέδοσε
σε κάποιον του σπιτιού, κι αυτός το πήγε μέσα
να φέρει την απόδειξι. Ο υπάλληλος του ράπτη
έμεινε μόνος, και περίμενε.
Πλησίασε στον καθρέπτη και κυττάζονταν
κ’ έσιαζε την κραβάτα του. Μετά πέντε λεπτά
του φέραν την απόδειξι. Την πήρε κ’ έφυγε.

Μα ο παλαιός καθρέπτης που είχε δει και δει,
κατά την ύπαρξίν του την πολυετή,
χιλιάδες πράγματα και πρόσωπα·
μα ο παλαιός καθρέπτης τώρα χαίρονταν,
κ’ επαίρονταν που είχε δεχθεί επάνω του
την άρτιαν εμορφιά για μερικά λεπτά.





Πηγή

Hotel-Ένοικοι γραφής, Πανελλήνιος θεματικός διαγωνισμός

Οι Εκδόσεις Πατάκη συνεχίζουν να διοργανώνουν διαγωνισμό με αντικείμενο την ανάδειξη νέων διηγηματογράφων…

… με τη φετινή έκδοση να έχει τον τίτλο «Hotel-Ένοικοι Γραφής».

Από το Hotel Παπαδιαμάντης στο Hotel Χάος
Τα εκατόν εξήντα χρόνια από τη γέννηση του Αλέξανδρου Παπαδιαµάντη και τα εκατό χρόνια από τον θάνατό του (το 2011) ήταν απλώς η αφορµή για το «Hotel - Ένοικοι γραφής» να τιµήσει και να θυµηθεί, εν τοις πράγµασι, τον Σκιαθίτη πεζογράφο. Η στιγµή, δηλαδή, να τον διαβάσουµε πέραν των αγιογραφικών ή αντιαγιογραφικών προσλήψεών του.

Αυτά γράφαµε το 2011, αυτό ήταν το πλαίσιο γραφής του Hotel Παπαδιαµάντης, όπου, για έκτη συνεχή χρονιά, ο πανελλήνιος θεµατικός διαγωνισµός συσπείρωσε πρωτοφανέρωτες και αξιοσύστατες πεζογραφικές φωνές.

Σ’ αυτόν τον διαγωνισµό η κριτική επιτροπή (Σταύρος Ζουµπουλάκης, Μισέλ Φάις, Άννα Πατάκη, Αλεξάνδρα Μέξα και Νατάσσα Μπλάτσιου – οι τελευταίες δύο: νικήτριες του «Hotel Zoo» και του «Hotel Οιδίπους») διάβασε, έκρινε και κατέληξε σε 9 διηγήματα (από τα 143 που έλαβε).