Το τρίτο βιβλίο της σειράς "φύλλα πορείας" (εκδόσεις opera), όπως τα ονομάζει ο Αργεντίνος γιατρός και ψυχοθεραπευτής, πραγματεύεται την απώλεια και το πένθος. Απώλεια όχι μόνο αγαπημένων προσώπων αλλά κάθε είδους αποχωρισμό που βιώνουμε στο ταξίδι της ζωής.
Αυτό που θέλω κυρίως να κρατήσω απο το βιβλίο είναι ότι στο αναπόφευκτο πόνο που μας επιφυλάσει η ζωή, μετά το πέρας της διαδρομής, η συνειδητοποίηση ότι μας αφήνει πιο δυνατούς και πιο ολοκληρωμένους σαν προσωπικότητες είναι ένα σημαντικό όφελος, που μόνο κάτι τόσο δύσκολο όσο μια απώλεια θα μπορούσε να επιφέρει.
Θετικό το μήνημα του Χόρχε Μπουκάι μα αν θα μπορούσα να απευθυνθώ στον ίδιο θα του έλεγα:
"Κύριε Μπουκάι, διαβάζοντας το βιβλίο σας, ένιωσα πραγματικά να πορεύομαι στο δρόμο των δακρύων. Σελίδα σελίδα, βίωσα έστω και πλασματικά το πένθος".
Πηγή: http://wchimes.blogspot.gr/2012_12_01_archive.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.