Αρνήθηκες
Γύρισες την πλάτη
Καθώς το πλήθος ταξίδευε
με την ταχύτητα του σπαραγμού
κι έβλεπε μέσα από τα μάτια του θηρίου
μάζεψες τα βασιλικά σου εμβλήματα
και χάθηκες σιωπηλά μέσα στο σκοτάδι
Κι ήταν όλοι αυτοί μαζεμένοι
έξω από τα παραθύρια σου
προσπαθώντας να κλέψουν μιά ματιά
Κι εσύ τάισες το σκυλί του μίσους σου
και τ’ άφησες να ονειρευτεί
Και τότε ξεγλύστρησε η αμπαρωμένη σου συμπόνοια
και ξεχύθηκε στους κόκκινους δρόμους
Και το κέντρο του κόσμου έτρεμε μέσα στην απόλυτη θλίψη
καθώς τραβούσες τις κουρτίνες της ψυχής σου
δείχνοντας το βελούδινο καρπό σου
αυτόν που είχε πάνω του τη σφραγίδα
της θυσίας
‘μέχρι να σχιστεί το παραπέτασμα του ουρανού θα ματώνεις’
είπε ο προφήτης
Κι εσύ έφτυσες το δηλητήριο
Κι αυτή η σάρκα είναι ένα βασίλειο
πίσω από τα βουνά των ανθρώπων
Αυτή η ψυχή...
Ο άνεμος που τρομάζει τους διαβάτες
να πλησιάσουν την καρδιά σου
που φλέγεται στην πλατεία
το στερνό σου δώρο
για να διηγούνται τα βράδυα οι γέροι
και να ονειρεύονται τα παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.