Ποίημα για την πατρίδα μου
Είμαι η Ιαμαική-
Κι είδα τα παιδιά μου να μεγαλώνουν
μέσα σε ξέχωρες αλήθειες,
Μέσα από την απόλυτη αλήθεια που εκπροσωπώ,
Μέσα από τη γη μου,
Σε θολές σκιές,
κι έκλαψα τόσο
που οι ξένοι με τα γυαλιά του ηλίου και κόκκινα πρόσωπα
που επιστατούν στον πόνο μου
Μ' ονομάζουν ωραία
και νησί της Άνοιξης και των Θεών!
Δεν έχω φωνή
να φωνάξω δυνατά την αγανάκτηση μου,
όταν οι άθλιοι με γδέρνουνε
και ληστεύουν τις φοινικές των τέκνων μου.
Οι φοινικιές αυτές είναι η σάρκα μου,
Πού είναι όμως το πνεύμα μου,
Πού να' ναι η ορμή που με θερμαίνει;
Χαμένη, πλανιέμαι στο φεγγαρόφωτο
αναζωτώντας τρόπο να λυτρωθώ
Αναζητώντας τρόπο να τους ξεφύγω.
Είμαι η Ιαμαική-
Κι είδα τα παιδιά μου να μεγαλώνουνμέσα σε ξέχωρες αλήθειες,
Μέσα από την απόλυτη αλήθεια που εκπροσωπώ,
Μέσα από τη γη μου,
Σε θολές σκιές,
κι έκλαψα τόσο
που οι ξένοι με τα γυαλιά του ηλίου και κόκκινα πρόσωπα
που επιστατούν στον πόνο μου
Μ' ονομάζουν ωραία
και νησί της Άνοιξης και των Θεών!
Δεν έχω φωνή
να φωνάξω δυνατά την αγανάκτηση μου,
όταν οι άθλιοι με γδέρνουνε
και ληστεύουν τις φοινικές των τέκνων μου.
Οι φοινικιές αυτές είναι η σάρκα μου,
Πού είναι όμως το πνεύμα μου,
Πού να' ναι η ορμή που με θερμαίνει;
Χαμένη, πλανιέμαι στο φεγγαρόφωτο
αναζωτώντας τρόπο να λυτρωθώ
Αναζητώντας τρόπο να τους ξεφύγω.
Μεταφ. Μαρίας Τερζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.