Rachel Lowes- micro time (έργα αναγνωστών)

Χρόνος πηχτός

συμπύκνωση σαν ακίδα,
όλα μαζεύονται στο χαρτί ξανά
μέχρι εκμηδενισμού
μιας τραγικής τελείας.

Συννενοχεί το μισοσκόταδο προφίλ μου,
μια ιδέα πριν σωθεί το καντήλι
της αποψινής προσμονής
σαν τελευταίος κόκκος άμμου της κλεψύδρας…

Σαλπάρει έτσι
πιο ούρια
στην Ανυπαρξία,
με περήφανο ιστίο
θηριώδους αναστήματος
και πανί
από διάφανες ραφές λέξεων
που δεν συλλαβίστηκαν,
ίσως μονάχα ακούστηκε
ένα μακρόσυρτο φωνήεν
κάπου στο βάθος
της Πλάνης…

Έγινε Τέλος
μακάριο,
να βουτάω στο μέσα
του μυαλού σου,
να εξαγνίζομαι ολάκερα
κι εσύ να μαστιγώνεσαι
από λωρίδες σκιές

Τόσες, όσες
Πρόλαβες να με κοιτάξεις
στις ώρες,
στους κόκκους,
στ αναστήματα θεριά
που σ αγαπούσα…

R (micro time)