Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

'Ισως ένα ποτάμι_Tίτος Πατρίκιος.

Μ' άρπαξε από τ' αμπέχωνο πάνω στα πυρωμένα βράχια. 
"Τα ποτάμια στέρεψαν" μου φώναξε "στέρεψαν οι πηγές. 
Ακόμα κ' οι αγέρηδες χάσανε το δρόμο". 
Την άλλη μέρα μου ψιθύρισε στην αγγαρεία: 
"'Ισως υπάρχει πάντα μες στα χέρια μας ένα ποτάμι". 
Είταν η εποχή της πέτρας και της δίψας. 
Πολλοί τρελλαίνονταν. Πολλοί προδίνανε τη μάνα τους 


για μια γουλιά νερό. 'Οταν τον πήρανε 
πρόφτασε να μου πει: "Οι αγέρηδες χάνουνε το δρόμο 
όταν αφήνουμε το δρόμο μας να χορταριάζει, 
ν' αποκοιμιέται στο πλευρό των χωραφιών". 
'Επειτα ήραν κι άλλες νύχτες κυκλωμένες θάλασσα 
οι ξιφολόγχες χώριζαν τον ύπνο μας στα τέσσερα, στα δέκα. 
Αργότερα πολύ έμαθα πως αυτός, ο τόσο αδύνατος, 
είχε κρατήσει ως το τέλος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.