Προς τα χερουβείμ με τα πύρινα μάτιαΚάτι σου λείπει.
Μάταια προσπαθείς να κοιμηθείς.
Κουρασμένος…
Μα τα μάτια σου
ακούραστα, ορθάνοιχτα.
Μόνος.
Υποφέρεις.
Η μοναξιά σε σκοτώνει.
Φοβάσαι τη νύχτα,
το σκοτάδι το ψυχρό.
Η φωνή σου ποτέ δεν ακούγεται.
Η γνώμη σου δε μετράει.
Το κρεβάτι σου πάντα άδειο.
Ψάχνεις μια ζεστή αγκαλιά.
Ξέρεις όμως, το στήριγμα σου δεν είναι αυτό.
Κοιτάς ψηλά.
Αναζητάς
τη ζεστή μα ξένη Του πνοή.
-Άλλοι τη γνώρισαν, γιατί όχι εγώ;
-Δεν ήρθε ακόμα η στιγμή.
-Κι αν δεν έρθει ποτέ;
το σκοτάδι το ψυχρό.
Η φωνή σου ποτέ δεν ακούγεται.
Η γνώμη σου δε μετράει.
Το κρεβάτι σου πάντα άδειο.
Ψάχνεις μια ζεστή αγκαλιά.
Ξέρεις όμως, το στήριγμα σου δεν είναι αυτό.
Κοιτάς ψηλά.
Αναζητάς
τη ζεστή μα ξένη Του πνοή.
-Άλλοι τη γνώρισαν, γιατί όχι εγώ;
-Δεν ήρθε ακόμα η στιγμή.
-Κι αν δεν έρθει ποτέ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.