ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
Το ρόδο εδόθη εις το τάλαντο μετά το πέρα της αυλαίας
κρινοδάχτυλος μάρτυρας σίγησε
ροδόδενδρο γονάτισε ευλαβικά
ροδοζάχαρη σε κουτάλι γλυκού πλησίασε την ροδόκαλη
τα χείλη της έπαιξαν με τη γλύκα
σάλεψαν αισθησιακά στο ροδόμελο κλέος της ευωδίας
τα μάτια δάκρυσαν με νόημα
στο ρουζ του προσώπου εισέβαλαν δάκρυα αναμονής
τα γόνατα ιχνηλάτησε η αδυναμία
καθώς ο ροδομύριστος και ροδοσκέπαστος κριτής απέδιδε
φόρο τιμής στην αξία του Ρόδου.
Ροδότοπος αξιών απ’ τον υδρόφυτο ροδώνα φιλοσοφίας
χιλιόμετρα μέσα στο φως της πορείας
αποστάσεις αγώνων ασύλληπτης γνώσης
εκρήξεις λαχτάρας φωτιά της κατάρας
που δένει τα χέρια μειλίχιας θέλησης
έκλεισε η ροδόχρωμη αυλαία της ροδοστεφανωμένης θεάς
ο ροδώνας της ανήκει το ρόδο δικό της
τα αγαθά δεν παραχωρούνται τυχαία
η ροή ροκανίζει τον χρόνο και αυτός συμπιέζει τη μάθηση
η μέθη της επόμενης μέρας στο ροδοσκέπαστο αύριο θέλγει
προκαλεί ασελγώντας στη λίγη διάχυση φωτός σκοταδισμού
Ένα ρόδο χίλιες λέξεις ποιο απ όλα να διαλέξεις πριν το τέλος
ρόλος πικρός σ’ αυτόν που επιμένει
ρομβία αγία ανά χείρας σπουδάζεται
ρομφαία ανά χείρας σφαγιάζει με πάθος την φρίκη ανοησίας
ρονιά κατρακυλά αιμόφυρτη σπαράζοντας στον εξαγνισμό
το μη λευκό τέρας απέρχεται και ο τριανταφυλλότοπος μειδιά
το χέρι της τριανταφυλλένιας κρατά το ρόπτρο της εισόδου
ένα βήμα πριν την συνέχεια ονείρου
μια ανάσα πριν την τελευταία έκφραση
το ρόδο εδόθη εις το τάλαντο μετά το πέρας της αυλαίας κάπου
σε μια γωνιά Γης των ανθρώπων αναμένεται το πρόσωπο.
Το ρόδο εδόθη εις το τάλαντο μετά το πέρα της αυλαίας
κρινοδάχτυλος μάρτυρας σίγησε
ροδόδενδρο γονάτισε ευλαβικά
ροδοζάχαρη σε κουτάλι γλυκού πλησίασε την ροδόκαλη
τα χείλη της έπαιξαν με τη γλύκα
σάλεψαν αισθησιακά στο ροδόμελο κλέος της ευωδίας
τα μάτια δάκρυσαν με νόημα
στο ρουζ του προσώπου εισέβαλαν δάκρυα αναμονής
τα γόνατα ιχνηλάτησε η αδυναμία
καθώς ο ροδομύριστος και ροδοσκέπαστος κριτής απέδιδε
φόρο τιμής στην αξία του Ρόδου.
Ροδότοπος αξιών απ’ τον υδρόφυτο ροδώνα φιλοσοφίας
χιλιόμετρα μέσα στο φως της πορείας
αποστάσεις αγώνων ασύλληπτης γνώσης
εκρήξεις λαχτάρας φωτιά της κατάρας
που δένει τα χέρια μειλίχιας θέλησης
έκλεισε η ροδόχρωμη αυλαία της ροδοστεφανωμένης θεάς
ο ροδώνας της ανήκει το ρόδο δικό της
τα αγαθά δεν παραχωρούνται τυχαία
η ροή ροκανίζει τον χρόνο και αυτός συμπιέζει τη μάθηση
η μέθη της επόμενης μέρας στο ροδοσκέπαστο αύριο θέλγει
προκαλεί ασελγώντας στη λίγη διάχυση φωτός σκοταδισμού
Ένα ρόδο χίλιες λέξεις ποιο απ όλα να διαλέξεις πριν το τέλος
ρόλος πικρός σ’ αυτόν που επιμένει
ρομβία αγία ανά χείρας σπουδάζεται
ρομφαία ανά χείρας σφαγιάζει με πάθος την φρίκη ανοησίας
ρονιά κατρακυλά αιμόφυρτη σπαράζοντας στον εξαγνισμό
το μη λευκό τέρας απέρχεται και ο τριανταφυλλότοπος μειδιά
το χέρι της τριανταφυλλένιας κρατά το ρόπτρο της εισόδου
ένα βήμα πριν την συνέχεια ονείρου
μια ανάσα πριν την τελευταία έκφραση
το ρόδο εδόθη εις το τάλαντο μετά το πέρας της αυλαίας κάπου
σε μια γωνιά Γης των ανθρώπων αναμένεται το πρόσωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.