Εσείς που περπατήσατε σε παρελθοντικές πατημασιές σας
και το παπούτσι σας χώρεσε ακριβώς τις απροσεξίες του χώματος,
σκεφτήκατε άραγε πως ακόμη δεν έχει βρέξει;
Εσείς που γοργότερα φέρατε το μέλλον σας
και το παπούτσι σας δεν σκούριασε ποτέ στο νυχτερινό φως,
σκεφτήκατε άραγε πως ακόμη δεν έχει βρέξει;
Εσείς βρώμικοι κι άτιμοι αναλυτές,
αναρωτηθήκατε πόσες στιγμές πέρασαν πλάι σας (;)
με τη σχεδία που δε χρειάστηκε ποτάμι και βροχή.
αναρωτηθήκατε πόσες στιγμές πέρασαν πλάι σας (;)
με τη σχεδία που δε χρειάστηκε ποτάμι και βροχή.
Μπορεί το ποίημα να χρησιμοποιεί την ίδια με των αναλυτών γλώσσα,
ΑπάντησηΔιαγραφήμα ο συλλαβισμός πεισματικά κλειδωμένος δε χαρίζεται στα αποστειρωμένα γάντια της πόσιμης Βροχής,
ταγμένος στο όξινο ποτάμι, που γεμίζει από στάλες Ιδέας,
χαρίζεται στις χούφτες του Ερασιτέχνη...
Η βασική ιδέα ήταν η αμφισβήτηση της ανάλυσης μέσω ενός αναλυτή που παραδέχεται το χάσιμο της ψυχικής του ηρεμίας και των στιγμών του. Παρ' όλα αυτά με τη προσπάθεια διακοπής της ανάλυσης καταλήγει-λαθεμένα- στην επανάληψη και τη προσωπική κρίση. Στο τέλος αφήνει το κεντρικό θέμα χωρίς ανάλυση για να αναθεωρήσει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι δεν κατάφερα να το περάσω, ήταν η αποτυχία του Ερασιτέχνη.