Ένα παιδί θα μας κυνηγάει πάντα
Στον ύπνο μας
Θάναι το παιδί που δεν αγαπήσαμε
Το παιδί που πληγώσαμε.
Θάναι το παιδί
που χτύπησε την πόρτα της ψυχής μας
και δεν ανοίξαμε
κι' εκείνο έσπασε την πόρτα του γραφείου μας.
Το είπαμε τρελλό
Και φοβισμένοι απ' τη σκιά μας
κλείσαμε βιαστικά τα κιτάπια μας.
Τί κι' αν διορθώσαμε
Την πόρτα του γραφείου
Τί κι' αν διορθώνουμε το ήτα με το γιώτα
Η τρύπα απ' τη γροθιά
Πάντα θα χάσκει στο μυαλό να μας θυμίζει
Ότι τα π ρ ώ τ α στη ζωή βάζουμε πρώτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.