« ήλθε είδε απήλθε»
Ω!! Τι χώρος μαγεία νοσταλγίας ροδόφεγγος
το λευκό της κρυστάλλου αμέθυστος πέτρα
καταιγίδα φωτός με καθρέφτες των τοίχων
ω!! τι χώρος αστρόφεγγος
ροδοπέταλα σκέψης
στου μυαλού μου τα μέτρα
και ευθεία του βλέμματος η υδρία των ήχων
κλειδί χρυσυδράργυρο κρυφές επισκέψεις
σμιλευμένος ισόχωρος με την πέτρα ευήχων
Κάθε σκέψη αέτωμα κάθε χρώμα νανούρισμα
το διάφανο άρωμα φαντασίας ελπίζουσας
αναδύει φυγόκεντρα με κρουνούς της διάχυσης
ω!! γλυκό μου πλατσούρισμα
στη χαρά τριβελίζω
με φτερά υποτείνουσας
σε χώρο κατάμεστο με ομόκεντρα νάρκωσης
χαράζω χρυσόμαλλο δέρμα τοίχου σκαλίζω
στοχεύοντας τέλειο και πορείας συγκλίνουσας
Προσμετρώ κάθε αίσθηση και ναρκώνω ματιά
συζητώ με την έκπληξη και την θέτω με φόβους
κεραυνός είναι χώρος που μοιράζει φωτιά
Ω!! γλυκό παραμύθι ντυμένο φωτιά
στα νότα σου κρύβομαι
στα χνώτα σου κέντησα χρυσόδετους λόγους
τόμους ολόκληρους που δεν είχαν μιλιά
χρυσός σιωπή μήπως έτσι αμείβομαι
ρίχνοντας ράφια στους χρυσόξανθους τόμους
Ω!! τι χώρος εστία ευλογίας ανάκρουση
καταφύγιο σύγκρουσης μοιρολάτρη του δήθεν
σταλαγμίτη μιας έκφρασης σταλακτίτη ευχών
ω!! γλυκιά μου παράκρουση
το μυαλό μου συνθλίβεται
προσπερνώ οκνηρούς είναι ένθεν εκείθε
προσπερνώ πονηρούς ευεργέτες θνητών
ανάσα κουράστηκε στο τσεπάκι της κρύβεται
προσπερνώ εαυτόν ήλθε είδε απήλθε
172. ποιητική τριήρης Σεπτέμβριος 2012
Ω!! Τι χώρος μαγεία νοσταλγίας ροδόφεγγος
το λευκό της κρυστάλλου αμέθυστος πέτρα
καταιγίδα φωτός με καθρέφτες των τοίχων
ω!! τι χώρος αστρόφεγγος
ροδοπέταλα σκέψης
στου μυαλού μου τα μέτρα
και ευθεία του βλέμματος η υδρία των ήχων
κλειδί χρυσυδράργυρο κρυφές επισκέψεις
σμιλευμένος ισόχωρος με την πέτρα ευήχων
Κάθε σκέψη αέτωμα κάθε χρώμα νανούρισμα
το διάφανο άρωμα φαντασίας ελπίζουσας
αναδύει φυγόκεντρα με κρουνούς της διάχυσης
ω!! γλυκό μου πλατσούρισμα
στη χαρά τριβελίζω
με φτερά υποτείνουσας
σε χώρο κατάμεστο με ομόκεντρα νάρκωσης
χαράζω χρυσόμαλλο δέρμα τοίχου σκαλίζω
στοχεύοντας τέλειο και πορείας συγκλίνουσας
...
Προσμετρώ κάθε αίσθηση και ναρκώνω ματιά
συζητώ με την έκπληξη και την θέτω με φόβους
κεραυνός είναι χώρος που μοιράζει φωτιά
Ω!! γλυκό παραμύθι ντυμένο φωτιά
στα νότα σου κρύβομαι
στα χνώτα σου κέντησα χρυσόδετους λόγους
τόμους ολόκληρους που δεν είχαν μιλιά
χρυσός σιωπή μήπως έτσι αμείβομαι
ρίχνοντας ράφια στους χρυσόξανθους τόμους
Ω!! τι χώρος εστία ευλογίας ανάκρουση
καταφύγιο σύγκρουσης μοιρολάτρη του δήθεν
σταλαγμίτη μιας έκφρασης σταλακτίτη ευχών
ω!! γλυκιά μου παράκρουση
το μυαλό μου συνθλίβεται
προσπερνώ οκνηρούς είναι ένθεν εκείθε
προσπερνώ πονηρούς ευεργέτες θνητών
ανάσα κουράστηκε στο τσεπάκι της κρύβεται
προσπερνώ εαυτόν ήλθε είδε απήλθε
172. ποιητική τριήρης Σεπτέμβριος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.