Καθημερινός λογισμός
Τα χρώματα της νιότης φανερά ξεθωριασμένα.Όνειρα που 'γιναν βουβά και μετρημένα,
και μια σιωπή σκοταδιασμένη, μες το μυαλό μου
κόβουν βόλτες.
Καθώς κλείνουν της ζωής όλες οι πόρτες.
Ο έρωτας έγινε απαγορευμένος, όμως τα χρόνια
και η απόσταση δεν με σταματούν.
Καταραμμένος γίνομαι, και πότε ευλογημένος,
σαν κυνηγώ τα άπιαστα, ποτέ που δεν αρκούν.
Ανεμοδούρι σταματά τον λογισμό μου, που από
μένα πιο ψηλά, και απ’ τον εγωισμό μου,
εκτείνεται προκλητικά, χρόνια τώρα πολλά.
Ότι γκρεμίζω χτίζεται, και ότι επιχειρώ αναβιώνει.
Ότι χτίζω γκρεμίζεται, και ότι αγαπώ, η ίδια η ζωή
το αποτελειώνει.
Στέλιος Χαραλαμπίδης
Copyright ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.