Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Διαβάζοντας αυτόν τον καιρό Μόμπι Ντικ ή η Φάλαινα του Χέρμαν Μέλβιλ

Μηδενίζοντας το "Διαβάζοντας αυτόν τον καιρό..." ξεκινώ και πάλι από την αρχή, για να ριχτώ με κέφι (θέλω να πιστεύω), αλλά και σύνεση στις 909 σελίδες τούτου του θαλασσινού έπους. Την περίοπτη αυτή θέση λαμβάνει στο ιστολόγιό μου ο Χέρμαν Μέλβιλ για δύο λόγους: α) γιατί αγαπώ τα σύγχρονα έπη ("σύγχρονα" υπό την έννοια και μόνον ότι έχουν γραφτεί στην σύγχρονη εποχή, δε γνωρίζω πολλά ακόμη για τον χωροχρόνο του βιβλίου), ειδικά όταν αυτά έχουν το θαλασσινό στοιχείο και β) γιατί θέλω σταδιακά να δω αν και κατά πόσον πρόκειται για το αδιαμφισβήτητο αριστούργημα της αμερικανικής λογοτεχνίας.
Με μία πρώτη ματιά βλέπω ένα κείμενο ναυτικό και λυρικά γραμμένο, με έντονη την ποιητική λειτουργία της γλώσσας, ίσως γι' αυτό συγκρίνεται με τα αρχαία κλασικά έργα και τον Σαίξπηρ. Ο ναύτης Ισμαήλ αφηγείται τη διαμάχη του καπετάν - Αχαάβ και της διαβόητης λευκής φάλαινας Μόμπι Ντικ, που μετά τη σύγκρουσή τους ο καπετάνιος χάνει το πόδι του και τώρα έχει μανιωδώς βαλθεί να την κυνηγήσει και να τη σκοτώσει...
 Το βιβλίο ξεκινά με πληροφορίες και απόψεις για το επιβλητικό θηλαστικό ή ακόμη και λήμματα για την προέλευση και τη σημασία της λέξης "φάλαινα" σε πολλές γλώσσες. Τα αποσπάσματα αυτά επικεντρώνουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη στη φάλαινα, σε εκείνη δηλαδή την πλευρά της σύγκρουσης που αφορά τη φύση και όχι τον άνθρωπο. Σαφώς ο άνθρωπος δεν είναι ξεκομμένος από αυτά τα αποσπάσματα, αυτός άλλωστε είναι ο συντάκτης τους, ωστόσο με αυτόν τον τρόπο η μοιραία σύγκρουση αποκτά αμέσως την ανάλογη και προαιώνια, θα έλεγα, βαρύτητα προς την πλευρά που πρέπει:

"Αυτό το θαλασσινό ζώο, ο Λεβιάθαν, που ο Θεός από όλα τα πλάσματά του το έπλασε πιο μεγάλο για να κολυμπάει στον ωκεανό"   Χαμένος Παράδεισος
"Στο δρόμο τους είδαν πολλές φάλαινες να παίζουν στον ωκεανό και να ξεφυσούν παιχνιδιάρικα το νερό από τα αναπνευστικά όργανα και τους φυσητήρες τους, που η φύση τους έβαλε στην πλάτη τους"  Ταξίδια στην Αφρική και την Ασία του Σερ-Τ. Χέρμπερτ Χάρις Κολ
"Το απόγεμα είδαμε αυτό που το περάσαμε για βράχο, αλλά βρέθηκε να είναι νερκή φάλαινα, που την είχαν σκοτώσει μερικοί Ασιάτες και τη στιγμή εκείνη τη ρυμουλκούσαν στη στεριά. Φαίνονταν να προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τη φάλαινα, για να αποφύγουν να τους δούμε"  Ταξίδια του Κουκ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.