Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου με επικεφαλής τον Δρ Britta Larsen ζήτησε από 200 εθελοντές να σκεφτούν για μια στιγμή την περίπτωση που κάποιος φιλος ή γνωστός τους τούς είχε προσβάλει. Επιπλέον, ζήτησαν από τους μισούς να λειτουργήσουν με οργή, ενώ ενθάρρυναν τους άλλους να είναι πιο επιεικείς. Η «θυμωμένη» ομάδα είχε μεγαλύτερη αύξηση στην αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με όσους επέδειξαν «συγχωρητική» διάθεση. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Biobehavioural Medicines, αποδεικνύοντας στην ουσία ότι οι οξύθυμοι άνθρωποι κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικά, αφού η αύξηση στην πίεση του αίματος είναι αθροιστικά επιβλαβής. Δώστε τόπο στην οργή, λοιπόν!
Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012
Συγχωρέστε... Κάνει καλό!!! Για κλείσιμο.
Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου με επικεφαλής τον Δρ Britta Larsen ζήτησε από 200 εθελοντές να σκεφτούν για μια στιγμή την περίπτωση που κάποιος φιλος ή γνωστός τους τούς είχε προσβάλει. Επιπλέον, ζήτησαν από τους μισούς να λειτουργήσουν με οργή, ενώ ενθάρρυναν τους άλλους να είναι πιο επιεικείς. Η «θυμωμένη» ομάδα είχε μεγαλύτερη αύξηση στην αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με όσους επέδειξαν «συγχωρητική» διάθεση. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Biobehavioural Medicines, αποδεικνύοντας στην ουσία ότι οι οξύθυμοι άνθρωποι κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικά, αφού η αύξηση στην πίεση του αίματος είναι αθροιστικά επιβλαβής. Δώστε τόπο στην οργή, λοιπόν!
1 σχόλιο:
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΕΝΑΝΤΙ ΧΡΕΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή''Συγνώμη'', ''ευχαριστώ'', ''σε συγχωρώ δεν πειράζει''.......δεν κάνει καλό στη υγεία μόνον-εμένα δεν με πολυβοήθησε παάντως( ......ασχετο, αυτοσαρκασμός) Είναι πάνω απ όλα ένα κοινωνικό ήθος εκτός της ανταγωνιστική ςκυρίαρχης ιδεολογίας, που δεν ενοχοποιεί ούτε τη διάχυση στον ''αλλο'', ούτε την αγάπη, δύναμη όχι εύκολης και ανώδυνης ,αλλα βέβαιης προοπτικά ανατροπής.
Λείπει τόσο απο τον ''χώρο της τέχνης'', με τις κλειστοφοβικές παρέες, τις δημοσιουπαλληλίστικες ''προωθήσεις'' δικων μας, τη σιωπή που έντεχνα πλανιέται σε κάτι-ο,τιδήποτε που δείχνει να λάμπει.....βέβαια πάντα έτσι ήταν, η κυρίαρχη ιδεολογία ήταν η ''ιδιοκτησία'' ακόμη και του όρου του λογοτέχνη με φορείς τους ''τίποτε'' συνήθως!
Ας αποφύγουν όλα αυτά τα θλιβερά όσοι φρέσκοι λογοτέχνες βλέπουν τη μπόχα, κι ας μην απογοητεύονται, ο κόσμος ολόκληρος θ αλλάξει, οι -μηδενικής αξίας-παρεούλες θα μας σκιάξουν;
Με την ευκαιρία, οφείλω να θυμηθώ πως όταν στα 52 απο την απόλυτη σιωπή μοίρασα κάποιες σκέψεις, πολλοί αβίαστα μου άνοιξαν την πόρτα.....ίσως και λίγο ''ευγενικά λόγω ειδικών καταστάσεων'', αλλά εγω τους οφείλω ένα μεγάλ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Ειδικά στις δυο πρώτες νέες κυρίες, πολύ σημαντικές ποιήτριες που προηγήθηκαν, με τη χρονική σειρά που αυτό έγινε:
κυρία Άννα Νιαράκη ( νάσαι πάντα καλά)
Μαρία Θεοφιλάκου ( εσυ Μαρία, είσαι μάλλον μια ''κόρη'' μου ,που δεν γνώριζα....κι ακόμη δεν την ξέρω)
Νίκος Κυριακίδης