Τα μεσάνυχτα, οι περιπλανώμενες
ψυχές,
οι κάμποι λάμπουν
απ’ το χιόνι,
και μέσα μου
ξυπνούν αισθήσεις καταπιεσμένες.
Πηγάζουν από την
καρδιά.
Στο σκοτεινό
δωμάτιο μου
εισέρχεται το φως
από τις πεδιάδες που καλύπτονται με λευκό.
Στο καθαρό του
φεγγαριού η ψυχή μου κάνει βόλτες
μαζί σου, μαζί σου.
Στην καρδιά μου
σπασμένη, πικρή,
αναλαμπή της
σιωπηρής αλήθειας
οι σκιές των
δέντρων κρύβουν το ρυθμό της ζωής
σαν κάποιος στα ξαφνικά
να με φίλησε.
Μετάφραση
από τα σλοβενικά στα ιταλικά: Ruzica Leontic
Μετάφραση από τα ιταλικά στα ελληνικά: Κοκολογιάννης
ΚωνσταντίνοςΛόγος και τέχνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.